Η
ζωφόρος του Παρθενώνα, με την πομπή των Παναθηναίων (σειρές λίθων με ανάγλυφη
διακόσμηση στην εξωτερική τους επιφάνεια) είναι ο απόηχος της αρχαίας ελληνικής
ιστορίας που πρέπει να γνωρίζουν όχι μόνο οι Έλληνες και οι Ευρωπαίοι πολίτες,
αλλά κι ολόκληρος ο πολιτισμένος κόσμος.
Η ζωφόρος του Παρθενώνα είναι ο γλυπτός διάκοσμος του πάνω μέρος, του λαμπρότερου δημιουργήματος της αθηναϊκής δημοκρατίας, του ναού του Παρθενώνα. Σμιλεύτηκε μεταξύ του αι. 443 και 437 π.Χ., υπό τη διεύθυνση του διάσημου γλύπτη Φειδία. Από τα 160 μέτρα της αρχικής ζωφόρου, τα 128 μέτρα σώζονται - περίπου το 80%. Πολλά κομμάτια της ζωφόρου καταστράφηκαν από την έκρηξη του Μοροζίνη. Αρχικά υπήρχαν 115 πλάκες. Απ' αυτές, 94 σώζονται ακόμη, είτε ολόκληρες, είτε σε κομμάτια. 36 βρίσκονται στην Αθήνα, 56 στο Βρετανικό Μουσείο (Λονδίνο) αρπαγμένες από τον Έλγιν, μία πλάκα από την ανατολική πλευρά στο Λούβρο (Παρίσι) και ένα μέρος από μια άλλη πλάκα στη Βιέννη. Από αυτόν τον γλυπτό διάκοσμο εμπνεύστηκε και αποτύπωσε στους πίνακές του, με ευαισθησία, επιστημοσύνη, ακρίβεια και αρτιότητα, ο Κωνσταντίνος Μαϊπάς και ήδη λειτουργεί έκθεση ζωγραφικής στην πόλη των Τρικάλων. Τα εγκαίνια της έκθεσης, θα πραγματοποιηθούν στις 22 Οκτωβρίου 2022, στις 7.00 μ.μ. στην αίθουσα του χώρου του δίδυμου Οθωμανικού Λουτρού, στο Μουσείο Τσιτσάνη Τρικάλων. Η έκθεση θα διαρκέσει από 20 έως 30 Οκτωβρίου του 2022.
Πρόκειται για μια μοναδική έκθεση, που φέρει τον τίτλο «Η ζωφόρος του Παρθενώνα» και η οποία απαρτίζεται από έναν μεγάλο αντιπροσωπευτικό αριθμό εκθεμάτων (ελαιογραφίες), του συνολικού έργου του. Η αποτύπωση της ζωφόρου αναδεικνύεται ποικιλοτρόπως, καθώς ο αείμνηστος καλλιτέχνης επιχειρεί, με αυτόνομες ενότητες έργων, που διαφέρουν ως προς την τεχνοτροπία τους, αλλά διατηρούν με αυστηρότητα και ακρίβεια όλα τα ιστορικά και αναγλυφικά στοιχεία του μνημείου, να αποδώσει, πάνω στις επίπεδες επιφάνειες των έργων του, την αίσθηση του όγκου, του χώρου, της κίνησης και του φωτός. Κάθε στοιχείο του ζωγραφικού πίνακα έχει την ιδιαίτερη σημασία του. Ο τρόπος με τον οποίο διατάσσονται οι γραμμές, τα σχήματα, τα χρώματα, οι τόνοι και η υφή αποτελεί μία μορφή έκφρασης του καλλιτέχνη, ο οποίος αποδίδει ολοκληρωμένα την εικόνα του μνημείου και πετυχαίνει τον σκοπό του, να επιτελέσει πολιτιστικό και ταυτόχρονα εκπαιδευτικό έργο, που είναι η ουσία της Τέχνης και του Πολιτισμού. Άλλωστε ο Κωνσταντίνος Μαϊπάς, που ήταν διπλωματούχος Πολιτικός Μηχανικός του ΕΜΠ, είχε αφιερώσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής του στη μελέτη του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και ιδιαίτερα στα αριστουργήματα του Παρθενώνα. O αρχαιοελληνικός πνευματικός μας πλούτος, που αποτελεί τον ομοκεντρικό άξονα της έκθεσης αυτής, μπορεί να αποτελέσει φορέα μηνυμάτων αισιοδοξίας και ανάτασης.
