Μαγικές στιγμές

 

Από μικρό παιδί αγαπούσα πολύ τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά - ίσως επειδή η μαγεία έπαιρνε τότε χρώμα, σχήμα, μουσική. Μεγαλώνοντας άρχισαν και οι άλλες εποχές του χρόνου να γεμίζουν από μαγικές στιγμές. Κι αργότερα, άρχισα κι εγώ να δίνω, με τις ταινίες μου, χρώμα και σχήμα σε λίγη από τη μαγεία που ήταν κλεισμένη μέσα μου. Οι ταινίες έφεραν, με τη σειρά τους, ταξίδια, καινούργιους ανθρώπους και νέα όνειρα στη ζωή μου. Μαγικά πράγματα!

Πολλές φορές όμως σ' αυτή τη μεγάλη διαδρομή τα πάντα ξέφτιζαν ή έμοιαζαν χωρίς νόημα... Οι δύσκολες στιγμές.

Ένα όμως δεν άλλαξε ποτέ έως σήμερα: αυτό το σκίρτημα, η λαχτάρα όταν έρχονται τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά!

Για μια στιγμή, γίνομαι και πάλι, το εννιάχρονο αγόρι στα μακρινά χιονισμένα Τρίκαλα που, αφού τραγούδησε στη γειτονιά τα κάλαντα με τους φίλους του και χόρτασε τον χιονοπόλεμο, πήγε στο περίπτερο, αγόρασε το μόνο κόμικ που υπήρχε τότε, το Πρωτοχρονιάτικο Μίκυ-Μάους, κάθισε κολλητά στη σόμπα που γουργούριζε σαν γατούλα, μύρισε για λίγη ώρα τα ξύλα που καιγόντουσαν, και άνοιξε το περιοδικό...

Και, ώ του θαύματος, στην τρίτη σελίδα της ιστορίας άρχισε να χιονίζει! Χιόνι έπεφτε μέσα στο βιβλιαράκι, χιόνι έπεφτε κι απ' έξω. Απαλό, κατάλευκο. Ευτυχία...

Και το παιδί καθόταν ήσυχο, γαλήνιο και σίγουρο ότι πάνω στο άσπρο του χιονιού μπορείς να αρχίσεις να γράφεις τη δική σου ιστορία - την ιστορία της δικής σου ζωής. Να της δίνεις σχήμα, χρώμα και μουσική.

Και μπορείς να την γράφεις ξανά και ξανά, σε όποια ηλικία κι αν είσαι.

Του Βασίλη Λουλέ, Σκηνοθέτης

 

Μια ενδιαφέρουσα ερμηνεία για τα Κάλαντα της Πρωτοχρονιάς.

 Του Θωμά Δασκάλου

Μία ερωτική εξομολόγηση που είμαι σίγουρος ότι δεν θα μπορούσατε ποτέ να το φανταστείτε!!! Πόσες φορές έχουμε όλοι μας τραγουδήσει τα κάλαντα «Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά». Αν διαβάσει κανείς τους στίχους θα δει ότι είναι ακατανόητοι και χωρίς συνειρμό. Αν το διαβάσετε όμως πιο προσεκτικά με έκπληξη θα διαπιστώσετε, ότι μέσα του εμπεριέχει μία ερωτική «καντάδα». Στην περίοδο του Βυζαντίου, κάποιος νέος φτωχός και χαμηλής κοινωνικής τάξεως, ερωτευμένος με μία όμορφη κοπέλα αριστοκρατικής οικογένειας, εμπλέκει μέσα στους στίχους από τα κάλαντα του Αι Βασίλη, και το ερωτικό του ποίημα!!! 

Παραθέτω τους στίχους από τα κάλαντα. Διαβάστε το μία φορά ολόκληρο. Θα δείτε ότι δεν έχει σαφή νόημα! Διαβάστε το όμως τώρα, αλλά μόνον τον δεύτερο στίχο της κάθε στροφής. Στο τέλος το παραθέτω σε μία δική μου ελεύθερη απόδοση:

«Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά

ψηλή μου δεντρολιβανιά

κι αρχή καλός μας χρόνος

εκκλησιά με τ’ άγιο θρόνος

Άγιος Βασίλης έρχεται

και δεν μας καταδέχεται

από την Καισαρεία 

συ ’σαι αρχόντισσα κυρία

Βαστά εικόνα και χαρτί 

ζαχαροκάντιο ζυμωτή

χαρτί και καλαμάρι

δες και με το παλικάρι».

Και σε μία δική μου ελεύθερη απόδοση:

«Ω!! Υψηλή μου (αριστοκράτισσα) που είσαι όμορφη σαν δενδρολιβανιά και σεβαστή ως μία εκκλησιά! Εσύ που το πρόσωπό σου λάμπει ως ένας άγιος θρόνος και είσαι γλυκιά σαν φτιαγμένη από ζάχαρη, ξέρω δεν με καταδέχεσαι διότι εσύ είσαι αρχόντισσα. Αλλά δες όμως και με το παλικάρι».

Καλή Χρονιά... Ας την διεκδικήσουμε!!!

 

 «Δώδεκα και μισή. Πώς πέρασεν η ώρα. Δώδεκα και μισή. Πώς πέρασαν τα χρόνια», έγραφε κάποτε ο ποιητής Κωνσταντίνος Κ. Καβάφης, ανατρέχοντας στο παρελθόν του για να προσδιορίσει την έννοια της ζωής, καθ' ότι (δυστυχώς) όλα περνούν γρηγορότερα απ’ ότι θα θέλαμε να πιστεύουμε! Υγεία, αντίσταση στο μαύρο της εποχής και τη σκέψη μας στους αδύναμους, για το 2024! Αυτά αρκούν για να φτιάξουμε -έστω και λίγο- καλύτερη την κοινωνία μας. Πρωτίστως, όμως, «αγάπα τον άνθρωπο, γιατί είσαι εσύ...», όπως έγραφε άλλος ένας μεγάλος Έλληνας ποιητής και συγγραφέας, ο Νίκος Καζαντζάκης.

 Καλή Χρονιά μας, λοιπόν... Ας την διεκδικήσουμε!!!

 

ΠΗΓΗ: Facebook Αλέξανδρος Ζαούτσος

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!