Του Θωμά Δασκάλου
Μία
ερωτική εξομολόγηση που είμαι σίγουρος ότι δεν θα μπορούσατε ποτέ να το
φανταστείτε!!! Πόσες φορές έχουμε όλοι μας τραγουδήσει τα κάλαντα «Αρχιμηνιά κι
Αρχιχρονιά». Αν διαβάσει κανείς τους στίχους θα δει ότι είναι ακατανόητοι και
χωρίς συνειρμό. Αν το διαβάσετε όμως πιο προσεκτικά με έκπληξη θα διαπιστώσετε,
ότι μέσα του εμπεριέχει μία ερωτική «καντάδα». Στην περίοδο του Βυζαντίου,
κάποιος νέος φτωχός και χαμηλής κοινωνικής τάξεως, ερωτευμένος με μία όμορφη
κοπέλα αριστοκρατικής οικογένειας, εμπλέκει μέσα στους στίχους από τα κάλαντα
του Αι Βασίλη, και το ερωτικό του ποίημα!!!
Παραθέτω τους στίχους από τα κάλαντα. Διαβάστε το μία φορά ολόκληρο. Θα δείτε ότι δεν έχει σαφή νόημα! Διαβάστε το όμως τώρα, αλλά μόνον τον δεύτερο στίχο της κάθε στροφής. Στο τέλος το παραθέτω σε μία δική μου ελεύθερη απόδοση:
«Αρχιμηνιά κι
αρχιχρονιά
ψηλή μου
δεντρολιβανιά
κι αρχή καλός
μας χρόνος
εκκλησιά με τ’
άγιο θρόνος
Άγιος Βασίλης
έρχεται
και δεν μας
καταδέχεται
από την
Καισαρεία
συ ’σαι
αρχόντισσα κυρία
Βαστά εικόνα και
χαρτί
ζαχαροκάντιο
ζυμωτή
χαρτί και
καλαμάρι
δες
και με το παλικάρι».
Και
σε μία δική μου ελεύθερη απόδοση:
«Ω!!
Υψηλή μου (αριστοκράτισσα) που είσαι όμορφη σαν δενδρολιβανιά και σεβαστή ως
μία εκκλησιά! Εσύ που το πρόσωπό σου λάμπει ως ένας άγιος θρόνος και είσαι
γλυκιά σαν φτιαγμένη από ζάχαρη, ξέρω δεν με καταδέχεσαι διότι εσύ είσαι
αρχόντισσα. Αλλά δες όμως και με το παλικάρι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου