Όλα
τα γεφύρια και ιδιαίτερα τα μικρά και παραμελημένα με μαγεύουν. Ακόμα κι αν
ξέρω πολύ καλά την απέναντι μεριά, θα περπατήσω πάλι στο ασταθές και συχνά
ετοιμόρροπο κατάστρωμά τους για να τα διαβώ κι έτσι να παραδοθώ στη μαγνητική
τους έλξη. Κάθε γεφύρι είναι μια πύλη χωροχρόνου κι έχει μια μυστική φωνή, που
σε καλεί πιεστικά να το περάσεις και να νιώσεις αυτήν την ανεπαίσθητη τρεμούλα
των αρθρώσεών του. Άπειρα πέλματα ζώντων και τεθνεώτων έχουν αποθέσει εκεί τη
βιοτική τους αγωνία κι έχουν αποτυπώσει στη γραφική καμπούρα τους το χάδι του
βαδίσματός τους. Εκεί θα αναμετρηθείς με τη μαγεία του χώρου της απέναντι
πλευράς, που πάντα θα κρύβει κάτι το άγνωστο, για να το ανακαλύψεις μιαν άλλη
στιγμή. Πάντα ο απέναντι τόπος ήταν και είναι η μεγάλη μας πρόκληση.
Του
Ηλία Κεφάλα
