Ηλιοβασίλεμα στο Βαλτινό

 

Λένε πως το ηλιοβασίλεμα δεν είναι παρά ένα φλογερό φιλί του ήλιου προς τη νύχτα!!! Πολλές φορές, την ώρα που ο ήλιος μας αποχαιρετά, υπάρχουν κάτι στιγμές που μοιάζει να συμβαίνει κάτι μαγικό! Η φύση ζωγραφίζει με τα πιο απίθανα χρώματα την μεγαλοπρεπή έξοδο του ουράνιου αναχωρητή. Σ’ αυτό το ενδιάμεσο όλα πλημμυρίζουν με μια λάμψη Θεϊκή. Μυριάδες πορφυροκόκκινες πινελιές βάφουν τον ορίζοντα, φωτίζουν απόκοσμα τον ουρανό, τρυπούν τα δαντελένια σύννεφα…

Ο ήλιος κρύβεται πίσω από τα σύννεφα και τον Κόζιακα σαν κυνηγημένο πουλί. (Άλλωστε τα όμορφα ηλιοβασιλέματα χρειάζονται νεφελώδες ουρανούς). 

Ο χρόνος μοιάζει να παγώνει, σαν να θέλει να κρατήσει για πάντα αυτή την εικόνα ζωντανή, κι η σκέψη αφήνεται σε ταξίδια νοερά!

Κάτι τέτοιες στιγμές λοιπόν, του δειλινού στο Βαλτινό, όταν ο ήλιος γέρνει πίσω από τις βουνοκορφές του Κόζιακα, και τυχαίνει να είναι και απόβροχο, φαίνεται πως τα μάτια και η ψυχή της Χριστίνας – Μαρίας Βότσιου, δεν χορταίνουν την τόση ομορφιά, γι’ αυτό με τον φακό της, σαν να θέλει να μάθει τα μυστικά του ουρανού, καταγράφει και δημιουργεί τα δικά της καρτ ποστάλ, τα οποία στη συνέχεια τα μοιράζεται μαζί μας!

Εμείς τα χαιρόμαστε..., την ευχαριστούμε, την συγχαίρουμε και εκτιμούμε την ευαίσθητη ματιά της και τα όμορφα έργα της!