Εικόνες του χωριού «Το φαγητό της Παναγίας»

 

Κάθε Δεκαπενταύγουστο, το ξωκλήσι της Παναγίας ανασαίνει λιβάνι και δροσιά πρωινή. Κρυμμένο ανάμεσα σε πανύψηλα δέντρα και θάμνους, φορτωμένο τάματα και προσευχές, περιμένει τους ανθρώπους του – όσους ξέρουν να σιγοβράζουν τη μνήμη και να ανακατεύουν τη σιγή.

Στο ειδικό μαγειρείο, πλάι στο εκκλησάκι, καμιά δεκαριά άντρες - άλλοι γερόντια με σκυφτούς ώμους, άλλοι νέοι που ακόμα μυούνται τα μυστικά της φωτιάς - στέκονται γύρω από καζάνια θεόρατα. Η μυρωδιά από το κρέας και το κριθαράκι στροβιλίζεται στον αέρα, ζεσταίνοντας τον τόπο όπως το θυμίαμα την ψυχή. Ανακατεύουν ρυθμικά με ξύλινες κουτάλες, σχεδόν τελετουργικά, λες και η μαγειρική είναι προσευχή και το φαγητό ευλογία.

Η γεύση δεν είναι συνταγή, είναι ανάμνηση, είναι υπόσχεση, είναι σιωπηλός όρκος πως τίποτα δεν θα χαθεί όσο υπάρχει φωτιά.

Το βλέμμα τους είναι σοβαρό αλλά γαλήνιο. Καθένας γνωρίζει καλά τον ρόλο του: ο ένας προσέχει τη φωτιά, ο άλλος δοκιμάζει το αλάτι, ο τρίτος ρίχνει το κριθαράκι με μέτρο, «όπως το ’κανε κι ο παππούς του», όπως λένε με περηφάνια. Δεν μιλούν πολύ, μόνο κάτι ψιθυριστές κουβέντες, ένα αστείο που σκάει χαμηλόφωνο, ένα νεύμα.

Το καζάνι αυτό δεν βράζει μόνο φαγητό. Βράζει μνήμες, κοινότητα, δέσιμο. Κάθε χρόνο, την ίδια μέρα, οι ίδιοι άνθρωποι - κι αν λείψει κάποιος, τον μνημονεύουν με τσιπουράκι στην άκρη του τραπεζιού. Το φαγητό θα φαγωθεί αργότερα στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας, μα εδώ, δίπλα στη φωτιά, χτίζεται η ουσία του πανηγυριού.

Κι όταν φτάσει η ώρα και η καμπάνα σημάνει πανηγύρι, το φαγητό θα μοιραστεί στους ανθρώπους, όπως παλιά με γέλια, με χορούς με γυαλισμένα μάτια. Μα εδώ, μπροστά στα καζάνια, έχει ήδη τελεστεί το πιο αληθινό θαύμα - η παράδοση που δεν φωνάζει, μα ανασαίνει.

 

Φιλικοί αγώνες ανάμεσα σε ομάδες Ακαδημιών Ποδοσφαίρου

 

Την Κυριακή που πέρασε, οι νεαροί ποδοσφαιριστές της Ακαδημίας Βαλτινού είχαν την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε μια σειρά φιλικών παιχνιδιών με αντίστοιχες ομάδες της Φήκης. Οι αγώνες πραγματοποιήθηκαν στις εγκαταστάσεις του Βαλτινού, σε ένα όμορφο και αθλητικό κλίμα, με κύριο στόχο την απόκτηση εμπειριών και τη βελτίωση των δεξιοτήτων των παιδιών μέσα από το παιχνίδι.

Οι ομάδες όλων των ηλικιακών κατηγοριών έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, με έντονο πάθος, ενθουσιασμό και αθλητικό πνεύμα. Οι μικροί αθλητές έδειξαν σημαντικά στοιχεία προόδου, τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο, γεγονός που επιβεβαιώνει την αποτελεσματικότητα της προπονητικής δουλειάς που γίνεται καθημερινά.

Οι γονείς και οι φίλοι που παρακολούθησαν τους αγώνες, εμψύχωναν θερμά τα παιδιά, δημιουργώντας μια ευχάριστη και ενθαρρυντική ατμόσφαιρα. Τέτοιες δραστηριότητες ενισχύουν τη συνοχή της ακαδημίας και ενδυναμώνουν τους δεσμούς ανάμεσα στους αθλητές, τους προπονητές, και τις οικογένειές τους.

Η Ακαδημία Ποδοσφαίρου Βαλτινού θα συνεχίσει να διοργανώνει παρόμοιες δράσεις, με στόχο την ολοκληρωμένη αθλητική και παιδαγωγική ανάπτυξη των παιδιών, προάγοντας τις αξίες του ευ  αγωνίζεστε και της συνεργασίας.

ΦΥΣΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΡΙΑ

 

Παρατηρώ την πυκνή συστάδα δέκα περίπου μικρών πλατανιών και θαυμάζω τη συμμετρία του ωοειδούς σχήματος που συνέχει τα εξωτερικά κλαδιά τους και μάλιστα με γεωμετρική ακρίβεια. Τα εσωτερικά κλαδιά αραιώνουν με φυσικό τρόπο για να μη διαγκωνίζονται και τα εξωτερικά ξέρουν πάντα πόσο να μεγαλώσουν, ώστε να μη διασαλευθεί η εικόνα της σχηματικής συνοχής. Τα δέντρα έχουν πάντα μέσα στο μυαλό τους το σχήμα που θα πάρουν μεγαλώνοντας. Ω πάνσοφη φύση, ξέρεις πάντα να προγραμματίζεις κάθε επέκτασή σου, να θεσπίζεις κανόνες και όρια και όλα να τα τηρείς. Και η πιο πολύτιμη γνώση σου είναι πάντα η σύζευξη της οργανικής και ανόργανης ανάπτυξης με την αισθητική προβολή τους. Ω ατελείωτη και ω δυναμική, ω παγγενέτειρα φύση.

Του Ηλία Κεφάλα