Η Πρωτομαγιάτικη εκδήλωση του Συλλόγου, στην πλατεία του χωριού.

 

Την Πρωτομαγιά, το απόγευμα, η πλατεία του χωριού μας γέμισε ζωή, χρώματα και παραδοσιακούς ήχους σε μια εκδήλωση αφιερωμένη στην άνοιξη, την αναγέννηση της φύσης και την πλούσια λαϊκή μας παράδοση. Κάτοικοι και επισκέπτες κάθε ηλικίας συγκεντρώθηκαν για να γιορτάσουν με παραδοσιακούς χορούς, τραγούδια και παλιά έθιμα που ζωντανεύουν μέσα από τις γενιές.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με χορευτικά συγκροτήματα του Συλλόγου, με παραδοσιακές φορεσιές που παρουσίασαν χορούς από όλη την Ελλάδα. Ο ήχος του κλαρίνου πλημμύρισε την πλατεία ενώ ο κόσμος συμμετείχε με παλαμάκια και τραγούδι, δημιουργώντας μια ζεστή και εορταστική ατμόσφαιρα.

Το αποκορύφωμα της βραδιάς ήταν το κάψιμο της καλύβας, ένα παλιό έθιμο που συμβολίζει τη μετάβαση από το χειμώνα στην άνοιξη και την απομάκρυνση του κακού. Μια πρόχειρη κατασκευή από ξύλα και κλήδονα πυρπολήθηκε πανηγυρικά, ενώ γύρω της χορεύτηκαν κυκλικοί χοροί με συνοδεία τραγουδιών και ευχών για υγεία και προκοπή.

Η Μαγιοπούλα

 

Μέσα στην ανοιξιάτικη λιακάδα, η Μαγιοπούλα, η Βάσω, στέκεται σαν εικόνα βγαλμένη από παραμύθι. Φοράει ένα μαγιάτικο στεφάνι πλεγμένο με αγριολούλουδα, που στεφανώνει τα μακριά της μαλλιά και ακτινοβολεί χρώματα και φρεσκάδα. Το βλέμμα της είναι γλυκό φωτεινό σαν τον Μάη, και το χαμόγελο της ζεστό, γεμάτο τρυφερότητα και ελπίδα.

Η παρουσία της θυμίζει φύση ζωντανή- μια γυναίκα που φέρει την άνοιξη όχι μόνο στο κεφάλι της, αλλά και στην ψυχή της.

Το μαγιάτικο στεφάνι δεν είναι μόνο ένα στολίδι, είναι σύμβολο ανανέωσης, γιορτής και ζωής. Ίσως, λοιπόν, μέσα από αυτή την εικόνα, να εκφράζεται μια βαθύτερη σύνδεση με την αγνότητα των συναισθημάτων, η ανάγκη για ρομαντισμό, ή ακόμα και η νοσταλγία για πιο απλές, αληθινές στιγμές.

Είναι πράγματι, ένας «πίνακας ζωγραφικής» που συντίθεται, μέσα από τη μορφή μιας γυναίκας - ένας ύμνος στη φύση, και στην αναγέννηση που φέρνει ο Μάης!

 

Το γλέντι της Πρωτομαγιάς στο δάσος της Παναγίας Βαλτινού

 

Η Πρωτομαγιά ξημέρωσε ηλιόλουστη και γλυκιά, ιδανική για μια εξόρμηση στην εξοχή. Από νωρίς το πρωί, διάφορες παρέες είχαν αρχίσει να μαζεύονται στο κατάφυτο δάσος της Παναγίας, εκεί όπου τα δέντρα σχημάτιζαν φυσικές σκιές και τα αγριολούλουδα είχαν πλημμυρίσει το έδαφος με χρώματα και αρώματα.

Η κάθε παρέα έφερε τα δικά της καλούδια: ψησταριές, σαλάτες, παραδοσιακά φαγητά, κρασί και μουσικά όργανα. Σε λίγο, ο χώρος γέμισε γέλια, φωνές και μουσικές. Οι μικροί έτρεχαν ανάμεσα στα δέντρα πλέκοντας μαργαρίτες και παίζοντας στην κούνια ή κρυφτό, ενώ οι μεγάλοι έστρωναν τα τραπεζομάντηλα και άναβαν τα κάρβουνα.

Γύρω από τη φωτιά ξεκίνησαν τα πρώτα τραγούδια, κι η μία παρέα μετά την άλλη μπήκε στο χορό. Παραδοσιακοί χοροί, πειράγματα, και φωνές χαράς πλημμύρισαν τον αέρα. Άλλοι μάζευαν λουλούδια για να φτιάξουν στεφάνια, τα οποία φόρεσαν στα μαλλιά ή κρέμασαν στις πόρτες των αυτοκινήτων.

Το γλέντι κράτησε μέχρι αργά το απόγευμα, όταν ο ήλιος άρχισε να γέρνει πίσω από τα δέντρα και το φως έπαιρνε μια χρυσαφένια απόχρωση. Οι παρέες αποχαιρετίστηκαν με χαμόγελα, ανταλλάσσοντας φωτογραφίες και υποσχέσεις πως του χρόνου, την ίδια μέρα, θα ξαναβρεθούν όλοι εκεί – για ακόμα ένα γλέντι γεμάτο φύση, παρέα και ελληνική ψυχή.

Οι φωτογραφίες είναι της Χριστίνας - Μαρίας Βότσιου.