«ΜΙΣΟΦΕΓΓΑΡΑ επιγράμματα» του Ηλία Κεφάλα

 

Δημοσιεύουμε σήμερα μια επιλογή επιγραμμάτων, από το νέο βιβλίο «ΜΙΣΟΦΕΓΓΑΡΑ επιγράμματα» του Ηλία Κεφάλα, εκδόσεις «ΘΡΑΚΑ». 

Ποιήματα, σύμφωνα με τον ποιητή,  ρυθμού και άποψης επί των θεωμένων που προβάλλονται ως ασκήσεις του συμπεπυκνωμένου λόγου. Πρόκειται για τον λόγο που θέλει να πει από λίγα έως πολλά πάνω στις πολλαπλές αισθήσεις μας, ήτοι στις μυστικές μεταμορφώσεις του καθ’ ημέραν βίου μας.

Χαράς δεν θέλεις κάποιο αίτιον

ζήσε απλά και κοίτα το Κερκέτιον

v   

Αν είχε στόμα η σκιά μου θα ’λεγε

«εύγε» που ξεχάστηκα στον ήλιο

v   

Αθέατο τ’ αηδόνι κελαηδά – λίγο

να μη ντρεπόταν θα το βλέπαμε

v   

όλοι ξεχνούν – ούτε ένας πρόγονος

δεν γύρισε να με πληροφορήσει

v   

Μη μου φύγεις – μη – δεν εξάντλησα

ακόμα τους τρόπους να σ’ αγαπώ

v   

Άνοιξη – και όλα τα δέντρα ζεύτηκαν

για να τραβήξουν το βουνό στον κάμπο

v   

Κοίτα να δεις εδώ στο τίποτα

το αιώνιο συνάντησε τη στιγμή μας

v   

Μετάφραση: να που το ποίημα χάνει

τις πηγές του κι ατακτεί σαν παιδί

v   

Καμιά μαγεία δεν έρχεται αλώβητη

από τον νου στο χαρτί

v   

Κάποτε σήκωνα γιγάντιο δέντρο

λέει μια πεταμένη ρίζα

v   

Από ένα θήτα κρέμονται Θεός και θάνατος

Παλιές εικόνες του χωριού «Το κούρεμα»

 

Οι παλαιότεροι του Βαλτινού θα θυμούνται εκείνους που εξασκούσαν κατά καιρούς την τέχνη του κουρέα, όπως ο Αντώνιος Βότσιος, ο Κών/νος Μαγκάτος, ο Στέφανος Μαντέλας και μεταξύ αυτών και ο περί ου ο λόγος Απόστολος Σχολής.

Ο φωτογραφικός φακός διέσωσε κάποιες εικόνες που μαρτυρούν την δραστηριότητα του Αποστόλη Σχολή ως κουρέα, την ώρα της ιεροτελεστίας της τέχνης του.

Έμαθε να κουρεύει εμπειρικά, παρακολουθώντας έναν παλιό κουρέα να εργάζεται και όταν του δίνονταν η ευκαιρία εξασκούσε την τέχνη του, πρώτα σε συγγενείς και φίλους, μέχρι να τελειοποιηθεί και στη συνέχεια δούλευε επαγγελματικά.

Τα υλικά και τα εργαλεία που χρησιμοποιούσε συνήθως χώραγαν μέσα σε ένα κασελάκι: Άσπρο πανί, ψαλίδι, χτένα και χειροκίνητη κουρευτική μηχανή με χοντρή ή ψιλή σχάρα, για το κούρεμα. Νερό, σαπούνι, ξυραφάκια μιας χρήσεως και οινόπνευμα, για το ξύρισμα. Πετσέτα, κολόνια, καθαρό οινόπνευμα, για την περιποίηση προσώπου, και μπριγιόλ (αρωματισμένο παραφινέλαιο) για την περιποίηση των μαλλιών.

Τους καλοκαιρινούς μήνες το κούρεμα γίνονταν υπαίθρια. Κάθονταν ο πελάτης σε μια καρέκλα και το κούρεμα, ή το ξύρισμα ήταν υπόθεση ρουτίνας για τους άνδρες, καθώς ο Αποστόλης, ήταν πρόσχαρος, χαμογελαστός, ομιλητικός και πάντα ενημερωμένος για τις εξελίξεις και τα καθέκαστα του χωριού. Έπιανε χαλαρή συζήτηση με τον πελάτη, για διάφορα θέματα και το κούρεμα γίνονταν μια ευχάριστη διαδικασία. Πολλές φορές παροτρύνοντας τους πελάτες του, συνήθιζε να λέει: «Να κουρεύεστε τακτικά γιατί όσο πιο λίγα μαλλιά έχουμε να χτενίζουμε, τόσο πιο πολύ πρόσωπο έχουμε να πλύνουμε».