Πέμπτη 18 Απριλίου 2024

Μνήμες από την πλημμύρα «Daniel»

 

Είχε μπει ο Σεπτέμβρης και τα δελτία πρόγνωσης καιρού είχαν προβλέψει την επερχόμενη κακοκαιρία «Daniel». Έτσι, «δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμέναμε, ίσως, κάποιο θάμα!» από τις 5 έως 7 Σεπτεμβρίου 2023, επί δύο συνεχείς ημέρες (Τρίτη και Τετάρτη 5-6 Σεπ.), άρχισε η καταρρακτώδης βροχή που είχε ως αποτέλεσμα να πλημμυρίσει ο Πηνειός ποταμός και οι παραπόταμοί του στη Δυτική Θεσσαλία. 

Χιλιάδες άνθρωποι κινδύνεψαν να χάσουν την ζωή τους, άλλοι έχασαν εντελώς τα σπίτια και τις επιχειρήσεις τους και άλλοι υπέστησαν εκτεταμένες ζημιές, που απαιτήθηκαν μακροχρόνιες και δαπανηρές εργασίες αποκατάστασης.  

Αγροτικοί και επαρχιακοί δρόμοι καταστράφηκαν και χιλιάδες στρέμματα καλλιεργήσιμης γης βρίσκονταν κάτω από τόνους νερού και πετρελαίου.  

Η πλημμύρα επέφερε τεράστιο πλήγμα στην κτηνοτροφία και τη γεωργική παραγωγή. Ταυτόχρονα,  καταγράφτηκε μεγάλος αριθμός νεκρών ζώων, ενώ είχε εκδηλωθεί και επιδημιολογική κρίση, με κρούσματα γαστρεντερίτιδας και λοιμώξεων του αναπνευστικού.

Το φαινόμενο της κακοκαιρίας Daniel εξελίχθηκε σε εφιάλτη, για την ευρύτερη περιοχή του νομού Τρικάλων καθώς οι καταστροφές και τα προβλήματα ήταν πολλά. Στην περιοχή μας, το Βαλτινό ευτυχώς την πέρασε με ελάχιστα προβλήματα σε σχέση με τα διπλανά χωριά, όπως ο Παραπόταμος, η Φωτάδα, το Βαλομάντρι και τα Ρόγγια που τα νερά είχαν κατακλύσει τα πάντα.

Ας θυμηθούμε κάποιες εικόνες από τις ημέρες εκείνες κι ας έχουμε πάντα κατά νου πως: πλημμυρικά φαινόμενα προκαλούνταν και θα προκαλούνται, όταν τα νερά των βροχοπτώσεων είναι πάρα πολλά και οι κοίτες των ποταμών δεν τα χωρούν, είτε λόγω της διαμορφώσεως του εδάφους, είτε λόγω άστοχων ανθρωπίνων επεμβάσεων με τις οποίες αυτές περιορίζονται, είτε παραλείψεως καθαρισμού της κοίτης αυτών.

Αν σε όλα τα παραπάνω προστεθεί και η ραγδαία μεταβολή του κλίματος, τότε αντιλαμβάνεται κανείς γιατί συμβαίνουν τέτοια καταστροφικά γεγονότα και τι μέτρα πρέπει να ληφθούν. 

«Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν».






ΘΑ ΒΡΕΞΕΙ;

 

«Θα βρέξει ή δεν θα βρέξει;»

Ο ουρανός αναδεύεται, μουγκρίζει και αστραποβολά. Κάποια στιγμή ησυχάζει κι αμέσως αναρπάζει τα σύννεφα από τις μακριές ουρές τους. Τα στύβει και υγραίνεται.

Ταχύνω το βήμα μου, συμμαζεύομαι και προσπαθώ να μπω όσο βαθύτερα γίνεται μέσα στα ρούχα μου.

«Θα βρέξει ή δεν θα βρέξει; Κι εσύ δρόμε, που με συνοδεύεις αγόγγυστα, δεν απαντάς;»

Κι ο δρόμος υπονόησε:

«Μα, εγώ πάντοτε σιωπώ. Πώς ζητάτε από έναν που δεν έχει γλώσσα να μιλήσει; Και, κυρίως, πόσο περιττό να ζητάτε να βγείτε από τα αδιέξοδά σας, από έναν που η φύση του είναι μόνο διέξοδος; Απλώς βαδίστε με».


Του Ηλία Κεφάλα

επικοινωνιστε μαζι μας