Το
νέο βιβλίο του ακάματου ερευνητή και
συγγραφέα της τοπικής ιστορίας των Τρικάλων, Νεκτάριου Κλ. Κατσόγιανου, που
πραγματεύεται την ιστορική διαδρομή και την εξέλιξη του εμπορικού τρίπτυχου: «Εμποροπανήγυρη,
Ζωοπάζαρο και Εβδομαδιαία αγορά των
Τρικάλων», είναι μια πολύμοχθη και πολύχρονη ερευνητική εργασία.
Στις
230 σελίδες, διαστάσεων 17Χ24εκ., γίνεται μια ιστορική καταγραφή, και
παρουσιάζονται σπάνια ιστορικά ντοκουμέντα και φωτογραφίες της εποχής, που αποτυπώνουν και
αναδεικνύουν τα σημαντικότερα γεγονότα και τα ιστορικά στοιχεία της θεματικής του βιβλίου.
Το βιβλίο τυπώθηκε στο
τυπογραφείο «ΠΑΝΤΥΠΟ» και στοιχειοθετήθηκε στις Γραφικές Τέχνες του Δημήτρη Τσιγάρα, ο οποίος και το
προλογίζει.
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Του Δημήτρη Τσιγάρα
Η
ετήσια εμποροπανήγυρη, το ζωοπάζαρο και η εβδομαδιαία λαϊκή αγορά των Τρικάλων,
είναι θεσμοί που αποτελούν μια ολόκληρη ιστορία για την πόλη και τον νομό των
Τρικάλων και μετρούν 135 χρόνια παρουσίας στην τοπική κοινωνία της πόλης.
Αποτελούν μάλιστα, τις πιο κορυφαίες εμπορικές δραστηριότητες, με σημαντικά
οφέλη για τον τόπο μας. Η καθιέρωσή τους ταυτίζεται με την απελευθέρωση της
πόλης των Τρικάλων από τους Τούρκους.
Στην
παρούσα μελέτη, του ερευνητή Νεκτάριου Κατσόγιαννου, επιχειρείται μια
εκτενής αναφορά στην τριλογία: εμποροπανήγυρη - ζωοπάζαρο - εβδομαδιαία
αγορά, καταγράφοντας την ιστορική διαδρομή των Τρικαλινών θεσμών, που, αν
και πέρασαν μέσα από δύσκολες συνθήκες (οικονομική κρίση, πόλεμοι, Κατοχή,
λοιμοί, συγκρουόμενα συμφέροντα κ.ά.) και κινδύνεψαν πολλές φορές να ματαιωθούν
και να απαξιωθούν, ωστόσο δεν ματαιώθηκαν, δεν απαξιώθηκαν, ούτε έχασαν κάτι
από την παλιά αίγλη τους, συνεχίζοντας την ιστορική τους πορεία μέχρι και
σήμερα.
Γι’
αυτό, ίσως να ήταν χρήσιμο στον πρόλογο αυτού του βιβλίου, να επισημανθεί η
αιτία της διαχρονικότητας του θέματος, της εργασίας που πραγματεύεται. Ποιο
είναι δηλαδή εκείνο το στοιχείο, που έκανε αυτούς τους θεσμούς να αντέξουν τόσο
πολύ στο διάβα του χρόνου;
Στην
ελληνική γλώσσα υπάρχουν δυο λέξεις, οι οποίες μοιάζουν μεταξύ τους, αλλά στην
πραγματικότητα το νόημά τους είναι εντελώς αντίθετο της μιάς από της άλλης.
Πρόκειται για τις λέξεις «θεσμοθέτηση» και «θεσμοποίηση».
Με
τον όρο θεσμοθέτηση λογίζεται η ενέργεια του κράτους ή της Αυτοδιοίκησης για
την καθιέρωση ενός θεσμού με επιβολή καταστατικών νόμων, που δημιουργεί δικαιώματα
ή υποχρεώσεις στους πολίτες. Ενώ, ως θεσμοποίηση λογίζεται, η δυνατότητα των
πολιτών να θεσπίζουν οι ίδιοι τους κανόνες, ώστε να διαμορφώνουν και να
καθιερώνουν τους θεσμούς.
Η
εμποροπανήγυρη, λοιπόν, το ζωοπάζαρο και η εβδομαδιαία λαϊκή αγορά είναι θεσμοί
που προέκυψαν από θεσμοποίηση, τους δημιούργησαν δηλαδή και τους καθιέρωσαν οι
ίδιοι οι πολίτες, σύμφωνα με τις δικές τους ανάγκες και τα δικά τους
συμφέροντα. Και μάλλον κάπου εκεί εδράζεται η διαχρονικότητα και η αντοχή τους.
