Η
άγνοια είναι έλλειψη γνώσης ή κατανόησης.
Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για τη σκληρότητα, τη βαρβαρότητα και την αγένεια.
Η μόνη δικαιολογία είναι η άγνοια.
Το κακό είναι ένδειξη άγνοιας.
Την ελευθερία
του ανθρώπου να αμαρτάνει από άγνοια τη ζήλεψαν ακόμα και οι θεοί.
Ο
άνθρωπος έχει το άλλοθι της τυφλόμυγας, έρχεται στη γη με καλυμμένα τα μάτια
του, τελεί εν συγχύσει και δεν γνωρίζει, δεν ενθυμάται η ψυχή του από πού
έρχεται, που πηγαίνει και ποιος είναι ο σκοπός του.
Αν
τα θυμηθεί γίνεται αυτόχρημα καλός κι αγαθός, γίνεται αρμονικός με τον εαυτό
του, με τα κύτταρα του και με τον σύμπαντα κόσμον.
Αν δεν θυμάται του φταίνε όλα, του φταίει ο διαφορετικός, ο απέναντι, ο αλλόθρησκος, ο αλλοεθνής, ο αλλόγλωσσος...
Ο διαφορετικός όμως, αυτό το
εξιλαστήριο θύμα, ο αποδιοπομπαίος τράγος, δεν φταίει σε τίποτα γιατί τελεί κι αυτός
σε καθεστώς παντελούς άγνοιας ή ημιάγνοιας. Και χειρότερη από την άγνοια είναι
η δοκησισοφία και η ημιμάθεια.
Άρα
το κακό, το πρόστυχο, το ανήθικο το προσβλητικό και το επιθετικό είναι απλώς,
αποτέλεσμα της άγνοιας των νόμων του σύμπαντος κόσμου.
