Τα
Βαλτσινιώτικα
Έτσι
κι αλλιώς κι αλλιώτικα
εδώ
στα Βαλτσινιώτικα
θα
λέμε τον καημό μας,
τα
βάσανα, τις πίκρες μας,
τα
ωραία απ’ το χωριό μας.
Κάποτε
στο Βαλτινό υπήρχε ένας δάσκαλος ρήτορας με πολύ καλό λόγο.
Κάποιος
μαθητής που άκουσε πως η ρητορική τέχνη είναι η τέχνη της πειθούς πήγε αμέσως
και βρήκε τον δάσκαλο ρήτορα και θέλησε να μάθει την τέχνη αυτή.
Όταν
ο μαθητής έμαθε την τέχνη της ρητορικής και δεν απέμεινε πλέον κάτι άλλο να
μάθει, αρνήθηκε να πληρώσει τον δάσκαλό του.
Στο
δικαστήριο οπού κατέφυγαν να διευθετήσουν την διαφορά τους ειπώθηκαν τα εξής:
Μαθητής: Δάσκαλε τι υποσχέθηκες να με διδάξεις;» ...
Δάσκαλος: «Tην τέχνη να πείθεις, αυτή ακριβώς που ήθελες.»
Μαθητής: Δάσκαλε τι υποσχέθηκες να με διδάξεις;» ...
Δάσκαλος: «Tην τέχνη να πείθεις, αυτή ακριβώς που ήθελες.»
Μαθητής: «Ωραία, αν μου την δίδαξες τότε σε πείθω να μην
πάρεις χρήματα, αν όμως δεν μου την δίδαξες τότε δεν σου οφείλω τίποτα, εφόσον
δεν κράτησες την υπόσχεση σου!»...
Δάσκαλος: «Αν έχοντας διδαχθεί την τέχνη να πείθεις, με πείσεις να μην πληρωθώ, τότε πρέπει να με πληρώσεις αφού με έπεισες και είναι προφανές ότι σωστά σου δίδαξα την τέχνη αυτή! Αν όμως δεν με πείσεις να μην πληρωθώ τότε πάλι πρέπει να με πληρώσεις αφού δεν με έπεισες να μην πάρω αμοιβή».
Δάσκαλος: «Αν έχοντας διδαχθεί την τέχνη να πείθεις, με πείσεις να μην πληρωθώ, τότε πρέπει να με πληρώσεις αφού με έπεισες και είναι προφανές ότι σωστά σου δίδαξα την τέχνη αυτή! Αν όμως δεν με πείσεις να μην πληρωθώ τότε πάλι πρέπει να με πληρώσεις αφού δεν με έπεισες να μην πάρω αμοιβή».
Φυσικά
οι δικαστές δεν έβγαλαν καμία απόφαση, καθότι είναι προφανές ότι η ρητορική τέχνη
μπορεί να στρεβλώσει κατά «βούληση» την πραγματικότητα παρουσιάζοντάς την όπως
αυτή θέλει και όχι ως έχει....