Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2018

Η τρακάδα



Στην εποχή της αυτάρκειας, της απλότητας, αλλά και της ανάγκης, οι άνθρωποι του χωριού έβρισκαν τον τρόπο να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες της ζωής.
Τότε που κύρια καύσιμη ύλη της φωτιάς αποτελούσε το ξύλο, στο χωριό υπήρχαν οι τρακάδες.
Η τρακάδα ήταν μια στοίβα από διάφορα ξύλα τοποθετημένα με τη σειρά, σε συστοιχία, έτσι που να μην καταλαμβάνουν πολύ χώρο και να είναι ευχερής η παραλαβή και προφύλαξή τους.
Σχεδόν κάθε σπίτι είχε την τρακάδα του και εξυπηρετούσε τις ανάγκες της οικογένειας, που απαιτούσε η χρήση της καύσιμης ύλης, για τη θέρμανση.


Έτσι υπήρχε η τρακάδα η Πραταίϊκη, η τρακάδα η Χρηστακαίικη,  η Γιουργουλαίϊκη, η Σταμουλαίϊκη, η Βοτσαίϊκη,η τρακάδα η Τσιγαραίϊκη, η Γουσαίικη, η Σταθαίϊκη, η Καραθανασαίϊκη…
Εκεί τρακάδιαζαν τα κούτσουρα και τις σχίζες, εκεί στοίβαζαν τις κλάρες των δένδρων, τα πατούλια, τα κότσιαλα τις ξερές βουνιές, και βεβαίως το δαδί που αποτελούσαν τα προσανάμματα.
Οι σχίζες και τα κούτσουρα των ξύλων αυτών θα ρίχνονταν το χειμώνα στο μπουχαρή για να κάνουν θράκα και να ζεστάνουν το σπίτι.


Τα λιανόξυλα χρειάζονταν για να κάψουν ώστε να βράσουν το νερό (για μαγείρεμα ή πλύσιμο) στη κατσαρόλα ή στο καζάνι.
Χωρίς την ύπαρξη της τρακάδας δεν έβγαινε ο Χειμώνας στο χωριό.
Σήμερα τα περισσότερα σπίτια θερμαίνονται με καλοριφέρ. Υπάρχουν βέβαια και τα σύγχρονα ενεργειακά τζάκια, που εξυπηρετούν τις ανάγκες της θέρμανσης, όμως λόγο των οικονομικών δυσκολιών η τρακάδα, μάλλον, ξαναβρίσκει την παλιά της αίγλη. 

Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2018

Απεβίωσε η Θεοδοσία Πέτρου


Απεβίωσε το Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2018 η συγχωριανή μας, Θεοδοσία, σύζυγος Κωνσταντίνου Πέτρου, σε ηλικία 85 ετών. 
Η Θεοδοσία  το γένος Ευαγγέλου Ζαμπακά γεννήθηκε το 1933. Παντρεύτηκε με τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Πέτρου και απόχτησαν δύο παιδιά, την Καλλιόπη συζ. Ιωάννου Ρεντίφη και τον Γιάννη.
Η σορός θα μεταφερθεί στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Βαλτινού και η εξόδιος ακολουθία θα γίνει την Κυριακή  30 – 9 – 2018 και ώρα  5.00μ.μ.


Οι παλιοί πρόσκοποι του Βαλτινού



Ντυμένοι με την κλασική στολή, οι πρόσκοποι του Βαλτινού, παρατάχθηκαν σε τετράδες, άλλοι όρθιοι και άλλοι καθιστοί, στήθηκαν με καμάρι και φωτογραφήθηκαν.
Ήταν στα τέλη της δεκαετίας του 1960 όπου στο Βαλτινό συγκροτήθηκε μια ομάδα προσκόπων με σκοπό να συμβάλλει στην ανάπτυξη των νέων σωματικά, διανοητικά, κοινωνικά και πνευματικά μέσω της αλληλεκπαίδευσης με έμφαση στην υπαίθρια ζωή. 



Προσήλθαν και εντάχθηκαν εθελοντικά αρκετοί νέοι, αποδεχόμενοι τις αρχές του Προσκοπισμού.
Η στολή τους: πουκάμισα με μακριά μανίκια, παντελόνια, κοντά με δύο τσέπες στο πλάι και μία πίσω, μακριές κάλτσες διπλωμένες κάτω από τα γόνατα, δερμάτινες ζώνες διακοπτόμενες από δύο κρίκους που αγκιστρώνονταν με πόρπη και που έφεραν το έμβλημα του Σώματος, πράσινοι μπερέδες, και μαντίλια τριγωνικά τυλιγμένα γύρο από το λαιμό με τη γωνία προς τα πίσω.



Οι αρχές τους: "Καθήκον προς τον Θεό", "Καθήκον προς τους άλλους" και "Καθήκον προς τον εαυτό τους.".
Το Προσκοπικό ρητό: Έσo έτοιμος - Πάντα Μπρος - Αίεν Αριστεύειν - Πάντα Πρόθυμοι - Καλό Κυνήγι.

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2018

Γνωριμία με τον τόπο μας «Ο Ναός της Πόρτας Παναγίας»




Στα ριζά της Πίνδου, στην είσοδο ενός μεγαλόπρεπου φαραγγιού, το οποίο χωρίζει τα βουνά Ίταμο και Κόζιακα, αλλά και ενώνει τη Θεσσαλία με την Ήπειρο, 18 χλμ. δυτικά από τα Τρίκαλα, βρίσκεται η Πύλη.
Σε μικρή απόσταση απέναντι από την Πύλη και δίπλα στον Πορταϊκό ποταμό, στον οικισμό Πόρτα Παναγιά βρίσκεται η εκκλησιά Πόρτα Παναγιά.
Ο ναός Πόρτα Παναγιά, είναι σταυρεπίστεγη τρίκλιτη βασιλική που έχει κτισθεί πάνω σε αρχαίο ναό. Αυτό μαρτυρούν οι κίονες οι οποίοι ευρίσκονται στο χώρο γύρω από το ναό, όπως και η ύπαρξη πολλών αρχιτεκτονικών μελών είτε εντοιχισμένων είτε περισυλλεγέντων κατά καιρούς, που σήμερα φυλάσσονται εκεί. 
Στα δυτικά του ναού, υφίσταται ευρύς εξωνάρθηκας που ακολουθεί τον τύπο του εγγεγραμμένου σταυροειδούς με τρούλο και χρονολογείται στα τέλη του 14ου αι. Ο ναός πέραν της ιδιόρρυθμης αρχιτεκτονικής έχει να παρουσιάσει και πλούσιο γλυπτό, ψηφιδωτό και γραπτό διάκοσμο, που δυστυχώς η πυρκαγιά του 1855 τον κατέστρεψε. 


Από τον γλυπτό διάκοσμο διασώθηκαν αποσπασματικά κιονόκρανα, που έστεφαν τους κίονες και τμήμα του μαρμάρινου τέμπλου στην Πρόθεση και το κεντρικό κλίτος. Από τον ψηφιδωτό διάκοσμο διασώθηκαν - οι μοναδικές στον Ελλαδικό χώρο τόσο για την τεχνική και τεχνοτροπία όσο και για την ιδιόρρυθμη ανάστροφη θέση τους - ψηφιδωτές εικόνες του Χριστού και της Παναγίας. 

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2018

Ποιοι πρέπει να εμβολιαστούν για τη γρίπη! Εγκύκλιος του υπ. Υγείας




Γράφει: Μαρία Γλένη - Ηealth Report

Εμβόλιο για τη γρίπη θα πρέπει σιγά σιγά να κάνουν οι ενήλικες που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού.
Ήδη άλλωστε πολλά φαρμακεία έχουν προμηθευτεί το φετινό εμβόλιο κατά της γρίπης που περιλαμβάνει όλα τα στελέχη της φετινής περιόδου.
Το υπουργείο Υγείας από την άλλη μετά και το σάλο που προκλήθηκε για τις ασαφείς εγκυκλίους σχετικά με τους εμβολιασμούς, γνωστοποίησε όλα τα προγράμματα εμβολιασμών για παιδιά και ενηλίκου.
Μεταξύ αυτών η νέα εγκύκλιος του υπουργείου Υγείας αναφέρεται στο εμβόλιο της γρίπης και ποιοι πρέπει να το κάνουν.
Ειδικότερα ο αντιγριπικός εμβολιασμός ξεκινά την 1η Οκτωβρίου ώστε να υπάρξει ανοσία του πληθυσμού στα νέα στελέχη του ιού της γρίπης. Ως συνήθως στη χώρα μας οι μήνες που θεωρούνται κρίσιμοι για το ενδημικό κύμα είναι ο Δεκέμβριος, ο Ιανουάριος ενώ η κορύφωση του κύματος συμβαίνει κατά τους μήνες Φεβρουάριος και Μάρτιο.
Πάντως ο έγκαιρος εμβολιασμός συστήνεται να γίνεται τους μήνες Οκτώβριο, Νοέμβριο κάθε χρόνο σύμφωνα με το ΚΕΕΛΠΝΟ, αλλά μπορεί να συνεχίζεται καθ᾽ όλη τη διάρκεια της περιόδου γρίπης.
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται κάθε χρόνο για τους επαγγελματίες υγείας οι οποίοι θα πρέπει να εμβολιαστούν ώστε να μη μεταδίδουν τον ιό στον πληθυσμό.
Παρ αυτά το ποσοστό κάθε χρόνο είναι περιορισμένο και κυμαίνεται κοντά στο 10%.
Το υπουργείο Υγείας συνιστά
Εμβόλιο γρίπης
Χορηγείται σε άτομα που ανήκουν σε ομάδες αυξημένου κινδύνου
– Ηλικία >60 ετών
– Ενήλικες που παρουσιάζουν έναν η περισσότερους από τους παρακάτω επιβαρυντικούς παράγοντες ή χρόνια νοσήματα:
-Άσθμα ή άλλες χρόνιες πνευμονοπάθειες
-Καρδιακή νόσο με σοβαρή αιμοδυναμική διαταραχή
-Ανοσοκαταστολή (κληρονομική ή επίκτητη)
-Μεταμόσχευση οργάνων
-Δρεπανοκυτταρική αναιμία και άλλες αιμοσφαιρινοπάθειες
-Σακχαρώδη διαβήτη ή άλλο χρόνιο μεταβολικό νόσημα
-Χρόνια νεφροπάθεια
-Νευρολογικά ή νευρομυϊκά νοσήματα
-Έγκυες ανεξαρτήτως ηλικίας κύησης, λεχωΐδες, θηλάζουσες

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2018

Τριπλή διύλιση




Μια μέρα, εκεί που ο μεγάλος αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Σωκράτης έκανε τη βόλτα του στην Ακρόπολη, συνάντησε κάποιον γνωστό του, ο οποίος του ανακοίνωσε ότι έχει να του πει κάτι πολύ σημαντικό που άκουσε για κάποιον από τους μαθητές του.
Ο Σωκράτης του είπε ότι θα ήθελε, πριν του πει τι είχε ακούσει, να κάνουν το τεστ της “τριπλής διύλισης”.
“- Τριπλή διύλιση;” ρώτησε με απορία ο γνωστός του.
- Ναι, πριν μου πεις τι άκουσες για το μαθητή μου... θα ήθελα να κάτσουμε για ένα λεπτό να φιλτράρουμε αυτό που θέλεις να μου πεις.
- Το πρώτο φίλτρο είναι αυτό της αλήθειας. Είσαι λοιπόν εντελώς σίγουρος ότι αυτό που πρόκειται να μου πεις είναι αλήθεια;
- Ε… όχι ακριβώς, απλά το άκουσα όμως και…
-Μάλιστα, άρα δεν έχεις ιδέα αν αυτό που θέλεις να μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα.
- Ας δοκιμάσουμε τώρα το δεύτερο φίλτρο, αυτό της καλοσύνης. Αυτό που πρόκειται να μου πεις για τον μαθητή μου είναι κάτι καλό;
- Καλό; Όχι το αντίθετο μάλλον…
- Άρα, συνέχισε ο Σωκράτης, θέλεις να πεις κάτι κακό για τον μαθητή μου αν και δεν είσαι καθόλου σίγουρος ότι είναι αλήθεια.
Ο γνωστός του έσκυψε το κεφάλι από ντροπή και αμηχανία.
- Παρόλα αυτά, συνέχισε ο Σωκράτης, μπορείς ακόμα να περάσεις το τεστ γιατί υπάρχει και το τρίτο φίλτρο. Το τρίτο φίλτρο της χρησιμότητας. Είναι αυτό που θέλεις να μου πεις για τον μαθητή μου κάτι που μπορεί να μου φανεί χρήσιμο σε κάτι;
- Όχι δεν νομίζω…
- Άρα λοιπόν αφού αυτό που θα μου πεις δεν είναι ούτε αλήθεια, ούτε καλό, ούτε χρήσιμο, γιατί θα πρέπει να το ακούσω;

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2018

Η βάφτιση της Χαράς



Ένα ιδιαίτερα ευτυχές γεγονός έζησε αυτή την Κυριακή, η οικογένεια Αθανασίου Ζαμπακά, που βάφτισαν την εγγονούλα τους στο δάσος της Παναγίας Βαλτινού και κυριολεκτικά γέμισε το σπίτι τους χαρά.
Συγκεκριμένα την Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2018, στο εκκλησάκι της Παναγίας Βαλτινού, ο Αρτέμης Σακαλής και η Βίκυ Ζαμπακά, ανάμεσα σε συγγενείς και φίλους, βάφτισαν την κόρη τους. Το μυστήριο τέλεσε ο πατήρ Κων/νος Ζαχαράκης και οι νονοί, Γιώργος Σαββίδης και Κωνσταντινιά Ζαφειροπούλου έδωσαν το όνομα «Χαρά».


Στη συνέχεια, η οικογένεια και οι κουμπάροι υποδέχτηκαν τους καλεσμένους τους στο κέντρο «Ζάχος» στην Αμμουδιά, χαρίζοντάς τους μια υπέροχη καλοκαιρινή βραδιά.


 Ευχόμαστε στη νεοφώτιστη Χαρά, η ζωή της να είναι γεμάτη από χαρές!

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2018

Διακοπή ρεύματος τη Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2018 στο Βαλτινό




Σε προγραμματισμένες διακοπές ρεύματος προχωρά ο ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε. τη Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2018 για την εκτέλεση τεχνικών εργασιών στο Βαλτινό και σε άλλα χωριά των Τρικάλων.
Αναλυτικά:
Ώρα 7.30 π.μ. – 10.30 π.μ.: Βαλτινό, Παραπόταμος, Αμμουδιά, Δροσοπηγή, Λιλή, Κάτω Ελάτη, Φωτάδα, Βαλομάνδρι, Μεσιακά, Ματσουκέικα, τμήμα της Πηγής (περιοχή «Χαρά») και οι Γαλακτοβιομηχανίες La Farm και Θεσσαλικό Τρικάλων Α.Ε.
Αν οι εργασίες τελειώσουν νωρίτερα, το ρεύμα θα ξαναδοθεί πριν από τον χρόνο λήξης της διακοπής.

Σαββατόβραδο



Έπρεπε να φύγουμε, μικρές πρωινές ώρες κάποιου παλιού Σαββατόβραδου. Η ορχήστρα της ταβέρνας έπαιζε το " Σ' αγαπώ γιατί είσαι ωραία". Λίγο ακόμα ρε παιδιά, πάνω στην καλύτερη ώρα θα φύγουμε; Έτσι γινόταν πάντα εκείνη τη χρονιά, όλη η παρέα είχε μικρά παιδιά. Κλέβαμε ώρες!
Όταν φορούσαν τα παλτά τους τον είχε παρασύρει το ρέμα του Τσιτσάνη. Ακολούθησε την παρέα με κόκκινο κρασί στο αίμα και στην καρδιά. Με άλλη ήταν και άλλη είχε στο μυαλό του. Τι κατάρα κι αυτή.
Όταν βγήκαν απ' την ταβέρνα ακουγόταν ακόμα οι λυγμοί του " Αλλοίμονο σ' αυτούς που δεν αγάπησαν, ζωή την ομορφιά σου δεν γνωρίσανε" μες το πυκνό χιόνι που έπεφτε. Μ' ένα σάλτο ανέβηκε πάνω στην καρότσα ενός αγροτικού και έριξε την πρώτη στροφή στο απάτητο χιόνι. Η παρέα από κάτω σιγοντάριζε τη σκηνή με παλαμάκια και τραγούδι. Στη δεύτερη πετούσε στα ουράνια. Στην τρίτη έγινε το κακό, τσακίστηκε η σπονδυλική του στήλη. Από τότε ζούσε χαμογελαστός πάνω στο αναπηρικό καροτσάκι. Καμία χειρουργική επέμβαση δεν τον έκανε να περπατήσει ξανά.
Μείναμε φίλοι, η παρέα κατά καιρούς χανόταν, αλλά πάντα βρισκόταν. Μεσολάβησαν πολλά. Ο Στέφανος ζούσε μέσα απ' τα βιβλία, αλλά και την αγάπη όλων μας.
Είχαμε πάνω από μήνα να βρεθούμε.
Τον συνάντησα χθες το βράδυ, να περπατάει αγκαλιά με την Όλγα, δίπλα στο ποτάμι.
Δεν πίστευα τη σκηνή που έβλεπα. Ο Στέφανος περπατούσε ξανά, η Όλγα έλαμπε. Είχα κάτι χρόνια να τη δω, από τότε που έφυγε στον Καναδά.
Γύρισε πίσω. Όταν συνάντησε τον Στέφανο, αυτός σηκώθηκε, την αγκάλιασε, ένα φιλί στο στόμα που κράτησε έναν αιώνα, μια εξομολόγηση κι ένα θαύμα. Ή μάλλον δυο θαύματα!

Του Κωστή ταξιδεύων

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2018

Ο ΘΩΜΑΣ



Ερχόταν δειλά με το αγκαθωτό κορμί του
Κάθε πρωί στην βρύση της αυλής να πιει νερό
Του άνοιγα κι έπινε από το μικρό ρυάκι
Και μέρα τη μέρα με συνήθιζε όλο και πιο πολύ
Ώσπου τον βάφτισα Θωμά και το άκουγε πανέξυπνος
Και κάθε αυγή προς τις εννιά τον φώναζα κι ερχόταν
Σχεδόν χαρούμενος κι όλο βουτούσε στο νερό
Όμως μια μέρα φώναζα του κάκου
Άφαντος ὁ Θωμάς και ξάφνου άδειασε ἡ ζωή μου
Αλλά σε λίγο φάνηκε λαχανιασμένος
Κάνοντας φασαρία μες στο καλαμπόκι
Όχι μονάχος του αλλά με κουστωδία
Μια οικογένεια χαριτωμένων σκατζοχοίρων
Μαμά μπαμπάς και τρία νιάνιαρα
Κι όλοι στα πόδια μου στριφογυρνούσαν
Πανευτυχείς και από παλιά εξοικειωμένοι
Κι εγώ κοιτάζοντας στο σπίτι βουρκωμένος φώναξα
Γυναίκα βγες έξω έχουμε επισκέπτες

Του Ηλία Κεφάλα (ανέκδοτο)

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2018

Πατσίλας, ο τελάλης των Τρικάλων




Γύρω στα 1890 με 1895 έκανε την εμφάνιση του στα Τρίκαλα ο Πατσίλας, ένας γραφικός τύπος, που άφησε εποχή σαν δημόσιος κήρυκας (τελάλης) της πόλη μας. Το πραγματικό του όνομα ήτανε Νίκος Καλογερόπουλος, μα όλοι τον ήξεραν με το όνομα «Πατσίλας» που ίσως προέρχονταν από κάποιο παρατσούκλι, που του κόλλησε οριστικά.
Εκείνη την εποχή δεν είχανε αρχίσει να εκδίδονται στην πόλη μας καθημερινές εφημερίδες. Υπήρχαν μονάχα εβδομαδιαίες, μια από τις όποιες ήτανε η «Αναγέννησις». Έτσι για την πληροφόρηση του κοινού σε ορισμένα συμβάντα χρησιμοποιούνταν ο τελάλης, που επίσημα ονομάζονταν δημόσιος κήρυκας.
Αυτός περνούσε από διάφορες γειτονιές (μαχαλάδες), σταυροδρόμια και τρίστρατα και διαλαλούσε με δυνατή φωνή τα νέα της μέρας, που αφορούσαν συνήθως την κοινωνική ζωή της πόλης, όπως γάμους, κηδείες, μνημόσυνα, πανηγύρια, θεατρικές παραστάσεις, δημοπρασίες, πτωχεύσεις και άλλα πολλά, ενώ παράλληλα διαφήμιζε διάφορα είδη ή προϊόντα της τρικαλινής αγοράς.
Γι’ αυτή τη δουλειά ο πιο κατάλληλος τότε κρίθηκε ο Πατσίλας, ιδιαίτερα γιατί είχε πολύ δυνατή και καθαρή φωνή. Όταν ο Πατσίλας άνοιγε το στόμα του, η φωνή του ακούγονταν χιλιόμετρα μακριά. Ήτανε ο Πατσίλας πανταχού παρών και πολύ απαραίτητος στην καθημερινή ζωή και κίνηση των Τρικάλων. Από τη φωνή του, όλοι, μικροί και μεγάλοι, περίμεναν να μάθουν τα νέα και όταν τον έβλεπαν παρατούσαν τις δουλειές τους και έτρεχαν κοντά του ή έστηναν αυτί για να τον ακούσουν.
Κάθε Δευτέρα, ο Πατσίλας βρίσκονταν στις μεγάλες δόξες του. Από το πρωί ως αργά το απόγευμα τριγυρνούσε συνέχεια στο χώρο του εβδομαδιαίου παζαριού και διαλαλούσε τα πάντα. Αν κανένας χωρικός έχανε το άλογο ή το γαϊδούρι ή την αγελάδα του, σ’ αυτόν κατέφευγε για να το βρει.
Αλλά και όσοι παζαριώτες χάνανε πορτοφόλια ή άλλα πράγματα αξίας, πάλι σ’ αυτόν πήγαιναν. Και ο Πατσίλας με τη δυνατή φωνή του γνωστοποιούσε την απώλεια του ζωντανού ή του πράγματος και καλούσε εκείνον, που το βρήκε να το παραδώσει και «θα αμειφθεί γενναίως». Συνήθως το χαμένο γαϊδούρι βρίσκονταν, εκείνα όμως που σπάνια ή και καθόλου δεν βρίσκονταν, ήτανε τα πορτοφόλια ή άλλα πράγματα αξίας, συνήθως τιμαλφή, που όποιος τα έβρισκε έκανε πώς δεν άκουσε τον Πατσίλα!

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2018

Το ποδόμακτρο



Δίπλα στις εξώθυρες παλιών σπιτιών συναντάμε ένα υπό εξαφάνιση εργαλείο, το ποδόμακτρο, «το σίδερο για τις λάσπες», όπως το αποκαλούσαν. Επρόκειτο για μια σιδερένια πλατιά λάμα, που δεν ξεπερνούσε σε ύψος τα 20 εκατοστά, ήταν στερεωμένη με δύο κάθετα σίδερα στο πεζοδρόμιο, δίπλα στην εξώθυρα (συνήθως στο δεξί μέρος), και χρησίμευε για τον καθαρισμό των παπουτσιών και την απομάκρυνση τη λάσπης.
Ήταν η εποχή που οι δρόμοι δεν ήταν ασφαλτοστρωμένοι και τις βροχερές μέρες η λάσπη κολλούσε στα παπούτσια των περαστικών. Για να μην μεταφερθεί μέσα στα σπίτια, έπρεπε οι εισερχόμενοι να καθαρίσουν προσεκτικά στο ποδόμακτρο τα παπούτσια τους. 


Τα ποδόμακτρα συνήθως ήταν χειροποίητα και οι σιδεράδες έβαζαν όλη την τέχνη και την φαντασία τους για να κατασκευάσουν πρωτότυπα και κομψά ποδόμακτρα σε μεγάλη ποικιλία σχεδίων. Αποτελούσαν, μαζί με τα ρόπτρα (επιθύρια χεράκια), απαραίτητα εξαρτήματα της εισόδου, τόσο από λειτουργική όσο και από αισθητική άποψη. 


Όταν οι δρόμοι ασφαλτοστρώθηκαν, τα ποδόμακτρα έπαψαν να τοποθετούνται στις εισόδους των σπιτιών και αντικαταστάθηκαν από τις ψάθες ή τα πατάκια. Σήμερα αποτελούν μαζί με τα ρόπτρα συλλεκτικά είδη.
Στις μέρες μας, ποδόμακτρο ονομάζεται το μικρό χαλί που τοποθετείται στην είσοδο των διαμερισμάτων και των μονοκατοικιών και χρησιμεύει για το σκούπισμα των παπουτσιών από τη σκόνη και τις λάσπες.

Της Μαριάνθης Μπέλλα

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2018

Απεβίωσε ο Αθανάσιος Πατέγος





Απεβίωσε ο Αθανάσιος Πατέγος, σύζυγος της Σταυρούλας Παπακώστα, την Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2018, σε ηλικία 57 ετών.
Ο Αθανάσιος Πατέγος γεννήθηκε το 1961, στο Βαρικό της Φλώρινας. Παντρεύτηκε με την συγχωριανή μας Σταυρούλα Παπακώστα και απέκτησαν δύο παιδιά, Τον Ιωάννη και τον Φάνη.

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2018

Στο berklee college of music της Βοστώνης, ο συγχωριανός ντράμερ, Γιώργος Αθ. Ζαμπακάς



Ο συγχωριανός μας ντραμίστας, Γεώργιος Ζαμπακάς του Αθανασίου, που ζει και δραστηριοποιείται εδώ και χρόνια στην Κρήτη με το ψευδώνυμο «Τρικαλέρο», έχει εξελιχθεί σε μεγάλο ταλέντο!
Αποτελεί ένα από τα μέλη του μουσικού σχήματος Badel Trio, οι οποίοι εμφανίζονται ανά την Ελλάδα και παρουσιάζουν στο κοινό την μουσική τους.
Πρόσφατα, με μεγάλη του χαρά και έκπληξη, έλαβε την πρόσκληση για μεταπτυχιακές σπουδές στο berklee college of music της Βοστώνης.


Το berklee college of music της Βοστώνης, είναι ένα από τα μεγαλύτερα ανεξάρτητα κολέγια σύγχρονης μουσικής στον κόσμο. Είναι γνωστό κυρίως για τη μελέτη της τζαζ και σύγχρονης αμερικανικής μουσικής και προσφέρει τετραετές πτυχίο ή και δίπλωμα σε μια σειρά από τομείς που σχετίζονται με τη μουσική, όπως η σύνθεση, η απόδοση, η παραγωγή μουσικής, μηχανική, μουσική, μουσική επένδυση, διοίκηση, σύνθεση μουσικής, τη μουσική εκπαίδευση και μουσικοθεραπεία.


Ο Γεώργιος Ζαμπακάς, ξεκίνησε τα πρώτα του μαθήματα στη ντραμς, στα Τρίκαλα, με δάσκαλο τον Στέλιο Καραγιώργο. Στη συνέχεια δραστηριοποιήθηκε στην Κρήτη όπου συνεργάστηκε με αξιόλογους καλλιτέχνες σε διάφορα σχήματα, όπως με τον Μανώλη Κονταρό, Badel Trio, κ.α.
Γνώστης της κρητικής μουσικής παράδοσης, αλλά και... λάτρης του σκληρού ήχου, με το σχήμα τους, Badel Trio, δημιουργούν νέα μουσική,  συνδυάζοντας τα μουσικά είδη της ροκ και της παραδοσιακής μουσικής και πάνε την ακρόαση σε άλλο επίπεδο μουσικών ήχων.
Και τώρα, στο berklee college of music της Βοστώνης, καλείται να ασκήσει τα φτερά του στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα!

Εμείς του ευχόμαστε καλή επιτυχία!


Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2018

Η φλορέττα, το κορίτσι μου, κι εγώ



«Η φλορέττα, το κορίτσι μου, κι εγώ» αποτελούσε το μότο της εποχής της δεκαετίας του ΄70 για τα νεαρά αγόρια, σε αντιδιαστολή με το μότο των κοριτσιών «Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα, και τα’ αγόρι μου» προερχόμενο από στίχο ελαφρολαϊκού τραγουδιού, επίσης της ίδιας εποχής. 
Στη δεκαετία του ’70 στη μόδα ήταν το DKW ή επί το ελληνικότερο «ντε κα βε», το Ζούνταπ, η «Φλορέτα», KREIDLER FLORETT RS, αλλά και άλλες μάρκες που έκαναν την εμφάνισή τους τότε στην αγορά. Και τι ήταν; Μηχανάκια που έκοβαν τις βόλτες τους, όσοι νεαροί κατάφερναν να τα αποκτήσουν, κάνοντας το κόρτε τους και πιο εύκολο το φλερτ προς τα κορίτσια. 
Το μότο «Η φλορέττα, το κορίτσι μου, κι εγώ» υπήρχε σε πολλά μηχανάκια γραμμένο ως σύνθημα κατάκτησης, υπεροχής και υπερηφάνειας.


Αν είχες απ’ αυτά, ήσουν «κάποιος» και τα βλέμματα των κοριτσιών ήταν στραμμένα πάνω σου. Κυριαρχούσαν, αν και λίγα. Όταν έγιναν πολλά, στη συνέχεια, έχασαν και την αξία τους...
Παρουσιάζουμε μια συλλογή φωτογραφιών από διάφορους Βαλτσινιώτες που κυκλοφορούσαν με μηχανάκια εκείνης της εποχής.


Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2018

ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΗΓΗΜΑ



Του Ηλία Κεφάλα

Υπήρξαν φορές που ένα ποίημα όσο και να το πίεζα, όσο και να το έτεινα, δεν μου έλεγε τίποτα και, τότε, για να μη χάσω το θέμα του και την όποια οπτική του, το μετέτρεπα σε διήγημα με την ελπίδα να απελευθερωθεί και να μου μιλήσει άρτια.
Υπήρξαν ακόμα άλλες φορές πού, αντιστρόφως, κάποια διηγήματα αποδείχθηκαν φλύαρα και αναγκάστηκα να τα συμπτύξω σε ποιήματα, με την αγωνιώδη ελπίδα η πύκνωσή τους να μου προσφέρει την επιθυμητή ευγλωττία.
Στο ερώτημα αν, ξεκινώντας το γράψιμο, ξέρουμε τι τελικά θα γράψουμε, μπορούμε να θεωρήσουμε ως απάντηση την μονοκοντυλιά του Ρίτσου: "Γεύση βαθιά του τέλους προηγείται του ποιήματος"; Πιστεύω όχι, επειδή μάλλον αναφέρεται στον στόχο του κειμένου. Ο Ρέιμον Κάρβερ ξεπερνάει το δίλημμα λέγοντας: γράψε ότι θέλεις, αλλά βάλε μέσα μια υποτυπώδη πλοκή. Το λογοτέχνημα πρέπει να είναι η αφήγηση μιας ιστορίας. Και, βέβαια, με το ποίημα είναι πιο εύκολα τα πράγματα. Το έχεις εκεί μπροστά σου και το κάνεις ότι θέλεις. Στο διήγημα πρέπει να στρωθείς πιο σοβαρά.
Υπάρχουν πολλοί συγγραφείς που έχουν υιοθετήσει μια ερμαφρόδιτη γραφή που είναι η μικτή μορφή, η συνοδοιπορία ποίησης και διηγήματος ή η υπέρβασή τους. Σ᾽ αυτήν την ανάμειξη των δύο τεχνικών και των δύο μορφών ευαισθησίας θέλω να πιστεύω ότι το μεγαλύτερο βάρος το έχει η ποίηση. Αυτή είναι που σφραγίζει το εγχείρημα και, τελικά, αυτή είναι που χαρακτηρίζει εσωτερικά την ανάπτυξη του κειμένου.

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2018

Χαλβάς Φαρσάλων




Κάθε Σεπτέμβρη ακούω τα μαχαίρια να χτυπάν τα ταψιά του χαλβά μες τη νύχτα. Φτάνουν ως τη βεράντα μου, μαζί με τον γύρο του θανάτου. "Ξεκινάει στα Τρίκαλα Λιάκομ το παζάρι, πάμε να πουλήσουμε κανα δυό σκουτιά". Τώρα βέβαια αγοράζουν "τρεις κυλότες πέντε ευρώ" Όλα άλλαξαν, άλλαξε και το παζάρι. Έχω χρόνια να πάω, αλλά από εκεί πήρα στα δέκα επτά, τους Άθλιους του Βίκτωρος Ουγκό. Δυό τεράστιοι δερματόδετοι τόμοι. Τότε είχα δυνατά χέρια, τώρα μόνο σε αναλόγιο θα τους διάβαζα. Παραδίπλα κάποιος είχε μια άδεια χαρτόκουτα και φώναζε: "ότι πάρεις μια δραχμή". Συνωστισμός. Τότε το παζάρι ήταν το γεγονός της χρονιάς. Η μάνα μου αγόραζε τραπεζομάντηλα. Ο πατέρας μου κατσαβίδια. Φαντάζομαι πως και τώρα θα έχει κατσαβίδια και τραπεζομάντηλα. Τότε είχε και κομπινεζόν, τώρα αποκλείεται. Τσίκνα, πολύ τσίκνα από σουβλάκια και λουκάνικα. Ευτυχώς που υπάρχει το παζάρι, τέτοια λουκάνικα δεν έχει αλλού. Φέτος ίσως πάω, θέλω να ανέβω στα συγκρουόμενα, διαισθάνομαι μία τάση σύγκρουσης.
Την Πέμπτη αρχίζει το παζάρι, αλλά ο χαλβάς ψήνεται από τώρα. Υπάρχει μια χαλβαδοποιία κοντά στο σπίτι και η μυρωδιά του φτάνει ως εδώ. Κάθε μέρα, όλο το χρόνο. Αυτή τη μυρωδιά ήθελα να περιγράψω απόψε, κι αν έγραφα έκθεση στο σχολείο θα ήμουν εκτός θέματος. Βέβαια πάντα ήμουν και είμαι εκτός θέματος, κάτι σαν παραγγελιά μου φαίνονταν η έκθεση. Πάλι εκτός είμαι. Το θέμα μου είναι η μυρωδιά του χαλβά την ώρα που ψήνεται. Πως να την περιγράψεις όμως; Καμία οσμή δεν περιγράφεται, μόνο βιώνεται. Αν δεν ζήσεις, όση θεωρία και να γεμίσεις τον κουμπαρά σου, εικασία θα μείνει.
Απόψε δεν μπορώ να γράψω με κάποια συνοχή της σκέψης. Φταίει αυτή η μυρωδιά του χαλβά που επικάλυψε ότι πήγα να συρράψω. Ίσως και τα αεροπλάνα που αναβοσβήνουν στην ουράνια διαδρομή τους. Κι εγώ ακίνητος, αιχμάλωτος του χαλβά Φαρσάλων.

Κωστής Ταξιδεύων

Εγγραφές και έναρξη μαθημάτων στην Ακαδημία Χορού Τέρψις!



Οι διακοπές τελείωσαν και η Ακαδημία Χορού Τέρψις με μεγάλη χαρά και ατελείωτη χορευτική διάθεση, ανοίγει την αγκαλιά της για ακόμη μία χρονιά για να υποδεχθεί όλους τους παλιούς, καλούς φίλους και μαθητές της, αλλά και νέους ενθουσιώδεις λάτρεις του χορού.
Για 9η χρονιά η Ακαδημία συνεχίζει την απόλυτα επιτυχημένη πορεία της και επιφυλάσσει εντυπωσιακές εκπλήξεις και εξαιρετικές συνεργασίες, που θα θέσουν τον πήχη του χορού ακόμη πιο ψηλά!!!
Τα μαθήματα ξεκίνησαν το Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου με μία δυναμική, άρτια καταρτισμένη, ομάδα χοροδιδασκάλων και φυσικά σε πολύ καλές τιμές και με πολλά πακέτα προσφορών για όλους (οικογενειακά, φοιτητικά, ανέργων κ.α.)!
Είδη που διδάσκονται:
LATIN: Rumba, Cha-Cha, Mambo, Samba, Rock n’ Roll, Salsa, Bachata, Tango Argentino
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΙ ΧΟΡΟΙ: Waltz, Tango, Foxtrot
STREET DANCE: Hip-Hop, Break Dance
ORIENTAL, ZUMBA & ZUMBA for Kids, ΣΥΓΧΡΟΝΟ
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ & ΛΑΪΚΟΙ ΧΟΡΟΙ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΣ ΧΟΡΟΣ
ΝΕΑ ΤΜΗΜΑΤΑ…!!!
Η Ακαδημία Χορού Τέρψις εξελίσσεται καθημερινά μέσω της καλύτερης κατάρτισης του διδακτικού της προσωπικού και με την προσθήκη νέων ειδών:
ORIENTAL MUMS
HIP – HOP ΕΝΗΛΙΚΩΝ
ΠΑΙΔΙΚΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΧΟΡΩΝ
TWERK
YOGA, PILATES, PRE-NATAL PILATES (εγκύων)
ΧΟΡΟΘΕΡΑΠΕΙΑ (ειδικό πρόγραμμα για άνω των 45 ετών)
ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ…!!!
Έκπτωση 40% σε Φοιτητές-Σπουδαστές.
Παραδοσιακοί & Λαϊκοί Χοροί με 10€/μήνα
Άλλες υπηρεσίες που προσφέρονται:
-Επαγγελματικά Τμήματα
-Αγωνιστικές Ομάδες (Oriental, Latin, Hip-Hop)
-Προετοιμασία Μελλονύμφων
Ετοιμαστείτε για ακόμη μία μοναδική  χρονιά με πολύ χορό και εκπλήξεις!
Εγγραφές καθημερινά
Δευτέρα – Παρασκευή 18:00-21:00, Σάββατο 10:00-14:00, Κυριακή 15:00-19:00
Διεύθυνση: Κολοκοτρώνη 19, Τρίκαλα
Τηλέφωνα επικοινωνίας 24310 – 74622 & 6934058832 & 6975891807 & 6989850536

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2018

Λέξεις του τόπου μας, από το Γλωσσάρι Ιδιώματος Δυτικής Θεσσαλίας και ευρύτερης περιοχής αυτής. ΜΙ



Του Ευαγγέλου Στάθη Φιλολόγου

Συνεχίζοντας την παρουσίαση μέρους από το λεκτικό – γλωσσολαογραφικό υλικό που αφορά τον τόπο μας, και το οποίο έχει καταγραφεί στο βιβλίο μου με τίτλο: «Γλωσσάρι ιδιώματος Δυτικής Θεσσαλίας και ευρύτερης περιοχής αυτής», γίνεται μια επιλογή λέξεων που αρχίζουν από το γράμμα Μ και παρουσιάζονται παρακάτω με αλφαβητική σειρά:

μαγάρσμα του ουσ.  στη φράση να, μαγάρσμα, μ’ έκουψις την ανάσα μ’ μι τς φουνές που βάειζ (χαϊδευτικά σε μικρό παιδί ζαβολιάρικο)
μαγκλαράς  η αρσ. ουσ.  και μαγκλάρας θηλ. η μαγκλαρού· ψηλός και άχαρος άντρας, νταγκλαράς
μαγκούφκους  επίθ. η μαγκούφκους η μαγκούφκην του μαγκούφκου· ο μαγκούφικος, ο άχρηστος, ο ανεπρόκοπος: έχασα του γουμάρι· πού ’ξαφανίσκι, ρε, του μαγκούφκου; – μαγκούφς κι αυτός, μαγκούφκα κι τα πιδγιά τ’ (άχρηστα, ανεπρόκοπα)
μάεα  τα ουδ.ουσ. τα μάγια: λεν τάχα ότι τς έκαναν μάεα κι για ταύτου (γι’αυτό) χάλασι η γάμους
μαειργιό  του ουδ. ουσ. μαγερειό, το μαγειρείο· ιδιαίτερος χώρος, πολλές φορές ιδιαίτερο οίκημα στα νοικοκυριά των χωριών, όπου παρασκευάζονταν και μαγειρεύονταν τα φαγητά. Στον ιδιο χώρο υπήρχε ο μπουχαρής, η γάστρα και όλα τα χαλκώματα και τα τεντζερέδια (τα μαγειρικά σκεύη)· υπήρχαν επίσης όλα τα τρόφιμα, αποθηκευμένα ή αρμαθιασμένα και κρεμασμένα στους τοίχους
μάκους  η αρσ. ουσ. ποώδες φυτό, σαν την παπαρούνα, με άνθη μωβ· φύονταν στους κήπους· το χρησιμοποιούσαν οι γιαγιάδες κι οι μαμάδες ως υπνωτικό - ηρεμιστικό για τα μικρά παιδιά. Είναι το λεγόμενο όπιο. Με αυστηρή νομοθεσία απαγορεύτηκε η ύπαρξή του στους κήπους
μακρουσκνάου  ρ. αόρ. μακρουσκοίντσα 1) δένω με μακρύ σκοινί το ζώο να βοσκήσει σε βοσκότοπο: να πας στου λιβάδι τ’άλουγα να τα μακρουσκνήεις  2) μεταφ. στη φράση τι θελτς κι την μακρουσκνάς έτσι  την κουβέντα; (την παρατείνεις)
μαλαγάνας  η αρσ. ουσ.  θηλ. η μαλαγάνα και μαλαγάνου· αυτός που προσπαθεί να πετύχει κάτι με κολακεία, πονηριά, υστεροβουλία
μαλαγανιά  η θηλ. ουσ.  η συμπεριφορά του μαλαγάνα: μι τς μαλαγανιές τ’ τα πιτχαίνει  ούλα,όχι  ότι  είνι κι κάνας έξυπνους
μαλαφράντζα  η θηλ. ουσ.  αφροδίσιο (ή και κάθε άλλο νόσημα)
μαλαφραντζιάρς   επίθ. η  μαλαφραντζιάρς  η μαλαφραντζιάρα  του μαλαφραντζιάρκου· ο αρρωστιάρης, ο καχεκτικός
μαλιμάτι  του ουδ. ουσ.  πληθ. τα μαλιμάτχια· γαλιφιά, μαλαγανιά, κολακεία

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2018

Ο γάμος της Νάντιας Δημ. Ψαρρά




Ανάμεσα σε συγγενείς, γνωστούς και φίλους παντρεύτηκαν το Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2018, στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Βαλτινού, ο Αθανάσιος Παπακώστας του Βασιλείου και της Αθηνάς, με την Κωνσταντινιά Ψαρρά του Δημητρίου και της Ελένης.



Η εφημερίδα μας εύχεται στο νέο ζευγάρι βίο ανθόσπαρτο! 
Ακολουθεί φωτορεπορτάζ:

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2018

Μήνυμα της Διευθύντριας της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Τρικάλων


Μια νέα σχολική χρονιά ξεκινά σήμερα! Το σχολείο γεμίζει ξανά με τη νεανική σας ορμή, τα χαμόγελά σας, τα λαμπερά σας βλέμματα, τις φωνές σας! Μέσα απ’ αυτά θα πάρουμε, όλοι μαζί μαθητές και εκπαιδευτικοί, τη δύναμη, το όραμα, την έμπνευση για μια ακόμα δημιουργική χρονιά.
Αγαπητοί μαθητές και μαθήτριες
 Εύχομαι πρώτα απ’ όλα το σχολείο να σας βοηθήσει να γίνετε σωστοί άνθρωποι, να πατήσετε στις στέρεες βάσεις του ανθρωπισμού, που είναι η προσφορά, η ενσυναίσθηση, η αλληλεγγύη και η ανεκτικότητα. Εύχομαι το σχολείο να γίνει ταυτόχρονα και ένας χώρος γνώσης, μόρφωσης  και ουσιαστικής παιδείας που θα ανάψει μέσα σας τη φλόγα για δυνατούς αγώνες στη ζωή σας, για όνειρα και υψηλούς στόχους. Γιατί, όπως λέει και ο  ιρλανδός νομπελίστας ποιητής Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς «Η εκπαίδευση δεν είναι το γέμισμα ενός κουβά, αλλά το άναμμα μιας φλόγας»
Οι καθηγητές σας θα είναι δίπλα σας σ’ αυτήν τη προσπάθεια καθοδηγητές και συνοδοιπόροι. Θα ήθελα να ευχηθώ και σ’ αυτούς  υγεία, δύναμη και αφοσίωση στο έργο τους. Θα ήθελα να τους παρακινήσω με τα λόγια του μεγάλου γερμανού ποιητή και συγγραφέα Μπέρτολτ Μπρεχτ:  «Δάσκαλε, μάθαινε! Δάσκαλε, μάθαινε!
Μην λες πολύ συχνά, πως έχεις δίκιο, δάσκαλε!
Άσε τον μαθητή σου να το νιώσει!»
Θα είμαι κοντά σας, κάθε φορά που θα  χρειαστείτε τη συνδρομή μου. Καλή σχολική χρονιά, με υγεία και δύναμη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΑΚΛΑ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ

Όσους αγάπησες κι “έφυγαν”, δεν τους ξεχνάς ποτέ. (10/09/1989 - 10/09/2018)



Της Κατερίνας Τσιγάρα

Πού πάει ένας άνθρωπος όταν φεύγει από εδώ;
Πέθανε σου λένε.
Και πότε θα γυρίσει, ρωτάς;
Δε θα γυρίσει. Πάει…
Κι αυτό το “πάει”, αυτό το τελεσίδικο, το μαύρο του θανάτου, αδυνατείς να το καταλάβεις.
Δεν μπορείς να δεχτείς ότι πέθανε, δεν μπορείς να δεχτείς πως δε θα τον ξαναδείς, δε θα ξανακούσεις τη φωνή του, δε θα μοιραστείς πράγματα μαζί του.
Άδειασμα.
Δάκρυα κυλούν στα μάτια και παγώνει το μέσα σου.
Αρνείσαι.
Αυτός λένε δεν είναι εδώ. Κι όμως λένε ψέματα.
Αν δεν είναι εσύ πώς ακούς στα αυτιά σου το γέλιο του; Πώς ακούς τη φωνή του; Πώς νιώθεις την αγκαλιά του, πώς μυρίζεις το άρωμά του;
Όλα παιχνίδι της μνήμης. Όλα στο μυαλό, όλα στην καρδιά. Οι αναμνήσεις του, οι στιγμές σας, η αγάπη σου.
Αυτή δεν πέθανε. Δε φεύγει η αγάπη. Δεν ξεχνιέται όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Μοιράστηκες, έδωσες, πήρες. Και τώρα όλα μια φωτογραφία πάνω σε ένα ψυχρό μάρμαρο.
Κλείνεις τα μάτια και περιμένεις την αύρα να σε αγγίξει. Κάπου εκεί γύρω σου είναι, δεν υπάρχει περίπτωση. Δε δέχεσαι να μην υπάρχει.
Δεν τον βλέπεις, μα η αγάπη σου δε γυρίζει πίσω. Κάπου πάει κι ας μη βλέπεις που. Κάπου… κάπου.
Δύσκολο πράγμα οι απώλειες. Δύσκολο να τις δεχτείς, δύσκολο να συμβιβαστείς με την ιδέα τους. Κι είναι κι αυτή η αγάπη που δεν τελειώνει, που περιπλέκει τα πράγματα. Αγαπάς κι όταν όλα έχουν τελειώσει. Αγαπάς κι ας μη βλέπεις, ας μην αγγίζεις, ας μην ακούς τον άλλο πραγματικά.
Αγαπάς την ανάμνηση, αγαπάς τη μνήμη.
Όχι δεν τον ξεχνάς. Κανείς αγαπημένος που έφυγε δεν ξεχάστηκε ποτέ. Κι αν ξεχάστηκε, δεν αγαπήθηκε.
Κλείνεις τα μάτια και τον περιμένεις. Σε όνειρο, σε παραίσθηση, τον περιμένεις. Θα έρθει, θα σου εμφανιστεί.
Θα σου μιλήσει, θα σου γελάσει και ‘συ θα γεμίσεις δάκρυα. Δε θα τον ακούσει κανείς άλλος, δε θα τον δει κανείς.
Μόνο εσύ. Και θα κλάψεις. Βουβά και πονεμένα, ασταμάτητα. Με παράπονο…
Γιατί εκείνη την ώρα θα συνειδητοποιήσεις πόσο σου λείπει, πόσο δυσαναπλήρωτο είναι το κενό που άφησε πίσω του.
Και τότε, τη στιγμή της πιο μεγάλης απουσίας, θα τον αγαπήσεις περισσότερο. Και θα καταλάβεις πως δεν πρόκειται να τον ξεχάσεις ποτέ, όσα χρόνια κι αν περάσουν…
Γιατί όσους αγάπησες κι “έφυγαν”, δεν τους ξεχνάς ποτέ.



Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2018

«…σαν ανοίγουν τα σχολεία…»



Όλα είναι σχεδόν έτοιμα στα σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του νομού Τρικάλων, για την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, σύμφωνα με τις αντίστοιχες διευθύνσεις.
Τα βιβλία βρίσκονται ήδη στις θέσεις τους από τα μέσα Ιουλίου, απομένει όπως η τοποθέτηση αναπληρωτών ειδικής αγωγής, καθώς υπάρχουν ακόμη κενά στις συγκεκριμένες ειδικότητες.
Μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία των αποσπάσεων, τότε τα πάντα θα είναι έτοιμα, αφού το Υπουργείο Παιδείας ζήτησε την καταγραφή όλων των οργανικών θέσεων και λειτουργικών κενών, ώστε για πρώτη φορά φέτος να έχουν τοποθετηθεί έγκαιρα οι εκπαιδευτικοί στις θέσεις τους.


Όμως τούτες τις μέρες έρχεται στην επικαιρότητα και το ποίημα του Μπέρτολτ Μπρεχτ που θέτει τον προβληματισμό:
«Κάθε χρόνο το Σεπτέμβρη σαν ανοίγουν τα σχολεία
στις συνοικίες οι γυναίκες μπαίνουν στα χαρτοπωλεία.
Και αγοράζουν σχολικά βιβλία και τετράδια για τα παιδιά τους.
Απελπισμένες ψάχνουν στα τριμμένα τσαντάκια τους
Kαι την τελευταία δεκάρα, όλο παράπονο
Που η γνώση είναι τόσο ακριβή.
Κι όμως μήτε που υποπτεύονται
Πόσο κακή είναι η γνώση
Που προορίζεται για τα παιδιά τους»
                                                                               Μπ. Μπρεχτ
Μπέρτολτ Μπρεχτ, 76 ποιήματα, μετάφραση: Πέτρος Μάρκαρης, εκδόσεις Θεμέλιο, σ. 41.

επικοινωνιστε μαζι μας