Εντυπώσεις από την κατασκήνωση στον Αμάραντο Τρικάλων

Στον Αμάραντο Καλαμπάκας και σε υψόμετρο 1000 μέτρων, στη μαγευτική περιοχή Ασπροποτάμου βρίσκεται η κατασκήνωση του Νικολάου Φίκα.

Πρόκειται για έναν οικισμό 15 στρεμμάτων με μόνιμα παραδοσιακά κτίρια, γήπεδα ποδοσφαίρου, μπάσκετ, βόλει, τένις, πισίνα κ.α.

Στην κατασκήνωση, εδώ και χρόνια, παραθερίζουν παιδιά από τον νομό Τρικάλων, μεταξύ αυτών και από το Βαλτινό, αλλά και από όλη την Ελλάδα και απολαμβάνουν αξέχαστες διακοπές, σε ένα περιβάλλον γεμάτο αγάπη και οικογενειακή θαλπωρή.

Την Παρασκευή 1 Αυγούστου 2014 πραγματοποιήθηκε η τελετή λήξης της Δεύτερης κατασκηνωτικής περιόδου, στην οποία παρεβρεθήκαμε και την παρακολουθήσαμε με μεγάλο ενδιαφέρον.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με τον εθνικό ύμνο και την υποστολή της σημαίας.

Η αρχηγός της κατασκήνωσης κα. Πένυ Φίκα στην σύντομη ομιλία της αναφέρθηκε στο σημαντικό έργο που επιτελείται στην κατασκήνωση, τις δραστηριότητες και τα ευεργετικά αποτελέσματα που έχει στην διάπλαση του χαρακτήρα των παιδιών.

Στη συνέχεια οι ομάδες των παιδιών με τους ομαδάρχες τους αλλά και όλα τα στελέχη της κατασκήνωσης παρουσίασαν ένα ευχάριστο, ψυχαγωγικό και εντυπωσιακό πρόγραμμα, το οποίο παρακολούθησαν οι γονείς και οι επισκέπτες που παραβρέθηκαν.

Ο ενθουσιασμός, το πνεύμα συνεργασίας, ομαδικότητας και αυτενέργειας ήταν τα στοιχεία που κυριαρχούσαν σε όλες τις εκδηλώσεις των παιδιών κατά την παρουσίαση του προγράμματος, πιστοποιώντας έτσι, την καλή δουλειά που γίνεται εκεί.

Στο τέλος του προγράμματος ήρθε η ώρα του αποχαιρετισμού.

Τον ενθουσιασμό και τη χαρά αντικατέστησε η συγκίνηση. Οι εναγκαλισμοί, τα δάκρυα, και τα κλάματα των παιδιών φόρτισαν συγκινησιακά την ατμόσφαιρα και μόνο η ανταλλαγή των ευχών αλλά και των υποσχέσεων για καλή αντάμωση και του χρόνου, απάλυνε λίγο την καρδούλα τους.

Έτσι με αισθήματα χαρμολύπης πήραν τις βαλίτσες με τα πράγματά τους και μαζί με τους γονείς τους τράβηξαν το δρόμο προς αναχώρηση, ανυπομονώντας για την επόμενη κατασκηνωτική περίοδο. 

Τώρα θα είχαν πάρα πολλά να διηγηθούν στους γονείς τους για την ζωή τους στη κατασκήνωση…