Ντόπιες ποικιλίες σταφυλιών

 

Τα ελληνικά σταφύλια, δηλαδή οι γηγενείς ελληνικές ποικιλίες αμπέλου είναι εκατοντάδες και ο πλούτος τους τεράστιος. Σίγουρα, ανάμεσά τους υπάρχουν μερικές πιο διαδεδομένες, περισσότερο φυτεμένες, καλλιεργημένες και γνωστές για το κρασί που δίνουν. Ας δούμε μερικές:

Αγιωργίτικο Το πανέμορφο και περιζήτητο ερυθρό σταφύλι της Νεμέας. Τα κρασιά του, με ωραιότατη πορφυρή φορεσιά χαρακτηρίζονται από πλούσια, βελούδινη γεύση.

Αηδάνι Λευκό σταφύλι με λουλουδάτα αρώματα που καλλιεργείται κυρίως στη Σαντορίνη και στα νησιά του Αιγαίου.

Αθήρι Λευκό σταφύλι ευρέως διαδεδομένο στα νησιά του νότιου Αιγαίου και στη Χαλκιδική. Τα κρασιά του εμφανίζονται με λεπτό άρωμα λεμονιού και πλούτο γεύσης.

Αμοργιανό. Μαντηλαριά

Ασύρτικο Το κυρίαρχο σταφύλι της Σαντορίνης που έχει μεταναστεύσει με επιτυχία στη Χαλκιδική, την Επανομή, τη Δράμα, το Παγγαίο, την Πελοπόννησο κ.ά. Λευκό, διατηρεί αρκετά υψηλή οξύτητα, ακόμη και στην πλήρη ωρίμασή του.

Ασπρούδες Λευκά σταφύλια (Σανταμεριάνα, Λευκή Βολίτσα, Μυγδάλι, Μπρένα κ.ά.) που κάτω από αυτό το όνομα-ομπρέλα καλλιεργούνται στην Πελοπόννησο.

Αυγουστιάτης Ερυθρό σταφύλι που κατάγεται από τη Ζάκυνθο και απέναντι, τη δυτική Πελοπόννησο.

Βερτζαμί Ερυθρή ποικιλία, η οποία καλλιεργείται σχεδόν κατ' αποκλειστικότητα στη Λευκάδα. Αλλά και στην Δυτική Αιτωλοακαρνανία Δίνει κρασιά με έντονο χρώμα.

Βηλάνα Παλιά κρητική ποικιλία, ένα λευκό σταφύλι που όταν καλλιεργείται με φροντίδα δίνει ευχάριστα κρασιά με λουλουδένια και φρουτώδη αρώματα.

Βλάχικο Ερυθρή ποικιλία αμπέλου που συναντάται στην περιοχή των Ιωαννίνων.

Δαφνί Μια από τις αρχαιότερες αυτόχθονες λευκές ποικιλίες της Κρήτης, ξεχωρίζει για το άρωμά της που θυμίζει δάφνη, εξ’ ου και το όνομα.

Κατσανό Στα τέλη του 19ου αιώνα, τα σταφύλια που καλλιεργούσαν στη Σαντορίνη ξεπερνούσαν τα 50. Σήμερα δυστυχώς ζήτημα είναι να υπάρχουν 5 που να μπορούν να θεωρηθούν σημαντικά. Ανάμεσά τους και το λευκό Κατσανό.

Κοτσιφάλι Ερυθρό κρητικό σταφύλι.

Κρασάτο Ερυθρό σταφύλι που καλλιεργείται αποκλειστικά στη Ραψάνη και συμμετέχει στη σύνθεση του κρασιού της.

Κυδωνίστα Μια από τις σπάνιες ποικιλίες της Λακωνίας μαζί με τη Μονεμβασιά, τον Πετρουλιανό και τη Θράψα. Σήμα κατατεθέν της το επίμονο άρωμα που παραπέμπει στο κυδώνι γλυκό.

Λαγόρθι Σταφύλι με αξιόλογο φρούτο και ζωηρή οξύτητα, που καλλιεργείται στη βόρεια Πελοπόννησο και τα Ιόνια νησιά.

Λημνιό Eρυθρό σταφύλι, αυτόχθον της Λήμνου, με ρίζες που φτάνουν στην αρχαιότητα. Η Λημνία άμπελος που τα κρασιά της εξυμνεί ο Πολυδεύκης, σήμερα, εκτός από το νησί, καλλιεργείται και στη Βόρεια Ελλάδα.

Λιάτικο Ακραιφνώς κρητικό σταφύλι, από τις αρχαιότερες ελληνικές ποικιλίες. Ποικιλία με υψηλό δυναμικό, αναδεικνύει στο βέλτιστο τον ποιοτικό χαρακτήρα της όταν ωριμάζει αρκετά.

Μαλαγουζιά Φίνα λευκή ποικιλία που μας χαρίζει πλούσια και αρωματικά κρασιά.

Μαντηλαριά Ερυθρή αιγαιοπελαγίτικη ποικιλία. Συνήθως οινοποιείται μαζί με άλλα σταφύλια που μειώνουν το δύστροπο χαρακτήρα της και προσθέτουν πιο φίνες νότες στα καθαρά γήινα αρώματά της (με τη Μονεμβασιά στην Πάρο και το Κοτσιφάλι στην Κρήτη).

Μαύρη Κουντούρα Κύμη Βλ. Μαντηλαριά

Μαυροδάφνη Το γνωστό αρωματικό σταφύλι που καλλιεργείται στον αμπελώνα της Πάτρας και της Κεφαλονιάς. Η μεγαλύτερη ποσότητα χρησιμοποιείται για την παραγωγή του ομώνυμου υψηλόβαθμου και παλαιωμένου ερυθρού γλυκού κρασιού.

Μαυροτράγανο Η ερυθρή πρόταση της Σαντορίνης, ένα από τα πολλά άγνωστα σταφύλια του κυκλαδίτικου αμπελώνα, που οι προσπάθειες των οινοποιών κατάφεραν να σώσουν από την εξαφάνιση. Δίνει κρασί με χαρακτήρα και ένταση, όπως και οτιδήποτε από το αγαπημένο νησί.

Μαυρούδι Η οικογένεια είναι μεγάλη, καθώς με αυτό το όνομα συναντούμε πολλά σταφύλια στην Πελοπόννησο, την Ήπειρο, τη Μακεδονία και τη Στερεά Ελλάδα. Το δε κοινό τους χαρακτηριστικό είναι το μαύρο χρώμα του φλοιού τους. Ποικιλία ταννική που ανταποκρίνεται έξοχα στην παλαίωση στο βαρέλι.

Moνεμβασιά Λευκό σταφύλι που καλλιεργείται στην Πάρο.

Μοσχάτο Μεγάλη και διάσημη οικογένεια σταφυλιών που καλλιεργούνται με ποικίλα ονόματα σ’ όλες σχεδόν τις αμπελουργικές χώρες. Μεγάλη και η ποικιλία των κρασιών που μας χαρίζουν, από παλαιωμένα γλυκά έως φρέσκα, φρουτώδη αφρώδη. Όλα τους όμως ξεχωρίζουν για το εντυπωσιακό τους άρωμα.

Μοσχόμαυρο Ερυθρή αρωματική ποικιλία που συναντάμε στο νομό

Μοσχοφίλερο Καλλιεργείται στο οροπέδιο της Μαντινείας και στη νότια Πελοπόννησο για την παραγωγή λευκών κρασιών με έντονο και εύκολα αναγνωρίσιμο άρωμα. Με μοσχατίζουσες νότες που στην πιο καθαρή τους έκφραση θυμίζουν τριαντάφυλλο, μέντα και λεμόνι.

Μπεκιάρι  Ερυθρή ποικιλία που συναντάται στην περιοχή των Ιωαννίνων.

Νεγκόσκα Ερυθρό σταφύλι που καλλιεργείται αποκλειστικά στη Γουμένισσα. Συμμετέχει στην ποικιλιακή σύνθεση του κρασιού της περιοχής προσφέροντας χρώμα, φρούτο, αλκοολικό τίτλο και μειώνοντας την οξύτητά του.

Ντεμπίνα Λευκή και ηπειρώτισσα, εμφανίζει αξιοσημείωτο δυναμικό για την παραγωγή φρέσκων ξηρών και αφρωδών κρασιών.

Ξινόμαυρο Η εκλεκτή ερυθρή ποικιλία της βόρειας Ελλάδας. Καλά εγκλιματισμένη στα ηπειρωτικά κλίματα, καλλιεργείται σε περισσότερες περιοχές από οποιαδήποτε άλλη ποικιλία στην Ελλάδα. Τα σταφύλια της έχουν έντονα όξινη γεύση, ακόμη και όταν είναι ώριμα.

Πλυτό Αυτόχθονη λευκή ποικιλία της Κρήτης, που σώθηκε από την εξαφάνιση χάρις στις προσπάθειες των ντόπιων οινοποιών. Δίνει κρασιά με ελαφρύ λεμονάτο στόμα.

Ροδίτης Καλλιεργείται σχεδόν σ’ ολόκληρη την Ελλάδα. Όταν καλλιεργηθεί και οινοποιηθεί προσεκτικά δίνει ελαφριά και ευκολόπιοτα κρασιά με όμορφο φρούτο.

Ρομπόλα. Λευκό σταφύλι, απ τις πιο κομψές ποικιλίες. Καλλιεργείται στην Κεφαλλονιά και στην Στερεά Ελλάδα. Τα κρασιά της εμφανίζουν φρεσκάδα και λεμονάτο χαρακτήρα.

Σεβαστιανό. Το πιο διάσημο σταφύλι του ελληνικού αμπελώνα. Καλλιεργείται στην Αττική και στην κεντρική Ελλάδα. Μαζί με τον Ροδίτη χρησιμοποιείται για την παρασκευή της ρετσίνας.

Σιδερίτης Σταφύλι με ρόδινο φλοιό και ορεκτική οξύτητα. Καλλιεργείται σε όλη την Πελοπόννησο και στην Αττικοβοιωτία.

Σταυρωτό Καλλιεργείται στην περιοχή της Ραψάνης και συμμετέχει στην παραγωγή του κρασιού της.

 

Πηγή: Σύνδεσμος ελληνικού οίνου «ΟΙΝΟΓΝΩΣΙΑ»