Τα Βαλτσινιώτικα

Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα

εδώ στα Βαλτσινιώτικα

θα λέμε τον καημό μας,

τα βάσανα, τις πίκρες μας,

τ’ άσχημα απ’ το χωριό μας.

Κάποτε μια αγρότισσα ξεσκέπασε την καρδάρα και διαπίστωσε ότι το γάλα είχε  υποστεί αποκορύφωση και είχε «γίνει». Πήγε να φέρει το μπουτινέλο για να το «κοπανίσει», να το κάνει ξινόγαλο και να συλλέξει το βούτυρο.

Μια γάτα όμως πηγαίνοντας να φάει λίγο γάλα έπεσε μέσα στην καρδάρα. Γυρίζοντας η γυναίκα βλέπει τη γάτα να κλωτσάει μέσα στο γάλα, προσπαθώντας να βγει απ’ την καρδάρα. Τη πιάνει απ’ το λαιμό, την τινάζει δυο - τρεις φορές πάνω απ’ την καρδάρα και τη πετάει παραπέρα.

Ο σύζυγος παρακολουθώντας τη σκηνή λέει:

- Πω! Πώ! τη βρωμόγατα, μας μόλυνε, μας κατέστρεψε το γάλα. Πέταξέ το να το φάει το γουρούνι.

- Μπά! Σιγά μη πετάξω το γάλα! Σά ματ’ θα το φάμε εμείς; Θα το κοπανίσω και  θα φάει το βούτυρο ο αστυνόμος και το ξινόγαλο ο δάσκαλος, απάντησε η γυναίκα του.

Έτσι και έγινε…

Ο σύζυγος δεν ξαναμίλησε. «Βασιλική διαταγή και τα σκυλιά δεμένα» λέει η παροιμία.

Μη σας φαίνεται καθόλου παράξενο. Μήπως και σήμερα δεν συμβαίνουν ακόμα τα ίδια και χειρότερα. Ο παραγωγός ραντίζει τα φρούτα με επικίνδυνα φάρμακα και την άλλη μέρα τα πουλάει. Ταΐζει τα κοτόπουλα ορμόνες και τα πουλάει χωρίς κανένα δισταγμό!

Εμείς θα τα φάμε; ΟΧΙ, οι άλλοι θα τα φάνε!

Πάνω απ όλα, το προσωπικό συμφέρον.