Αγροτικά οχήματα και μηχανήματα του Βαλτινού, που
χρησιμοποιήθηκαν από τους αγρότες στην παραγωγική διαδικασία, διευκολύνοντας
και βοηθώντας τους στον κάματο του θεσσαλικού κάμπου.
Ώσπου ήρθε η στιγμή, της ολοκλήρωσης του κύκλου ζωής τους
και παροπλίστηκαν.
Κάποτε είχαν την πρωτοκαθεδρία στο ρόλο που τους ανέθεσε ο
κατασκευαστής τους.
Τώρα αποκαμωμένα και παρκαρισμένα στις άκρες των δρόμων, στις
αλάνες και στα λιβάδια, παραδομένα στα χέρια της φύσης, μετέχουν σε ένα παιχνίδι
περίεργου εναγκαλισμού.
Η αναγέννηση της φύσης, με τη βλάστησή της, εισχωρεί μέσα στα σπλάχνα των οχημάτων και τα αγκαλιάζει
ή τα σκεπάζει, σα να θέλει να κρύψει ή να στολίσει το παλιό, το φθαρμένο, το εγκαταλελειμμένο,
το αποκαμωμένο.
Από την οικολογική οπτική, θεωρούνται ρυπογόνα υλικά, εστίες
μόλυνσης και αντιαισθητικές εικόνες που προσβάλουν το περιβάλλον.
Από την ποιητική οπτική, θεωρούνται αντικείμενα, συνδεδεμένα
με συναισθηματικούς δεσμούς και αναμνήσεις.
Ετούτο μόνο απόμεινε
κομμάτι σκουριασμένο
άπραγο, έρμο, θλιβερό
τρακτέρ ερειπωμένο.
Τα σκουριασμένα σίδερα,
τα σάπια του κομμάτια,
τώρα τα πνίγουν στη μεριά
τα χόρτα και τα βάτια.
Κάποτε ήταν ταπεινό
μα τώρα ταπεινωμένο
μετράει τις αναμνήσεις του
εδώ αποκαμωμένο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου