Τα Βαλτσινιώτικα

Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα

εδώ στα Βαλτσινιώτικα

θα λέμε τον καημό μας,

τα βάσανα, τις πίκρες μας,

τ΄ άσχημα απ το χωριό μας.

Τώρα που ήρθε η Άνοιξη κι ανθίσανε οι κάμποι,

ομόρφυναν οι γειτονιές και το χωριό μας λάμπει.

Στον Κόζιακα ελιώσανε τα χιόνια του χειμώνα

και τα λιβάδια φλόμωσαν, χόρτο και ανεμώνα.

Άνοιξαν κι όλες οι καρδιές, ο έρωτας γιορτάζει,

το Βαλτινό, την Άνοιξη, παράδεισος φαντάζει.

Έφτιαξε κι η διάθεση μέσα σ’ αυτή τη κρίση

κι όλα φαντάζουν όμορφα, σαν το γλυκό μεθύσι.

Σ ένα μονάχα πρόβλημα δεν φαίνεται η λύσις,

στις εκλογές που έρχονται, τι διάολο να ψηφίσεις;

Ποιόν κερατά να εμπιστευθείς και ποιον να αγνοήσεις,

"την κατηφόρα της ζωής" πως να τη σταματήσεις;

Μόνο για λίγο, φίλοι μου, κρατάει η χαρά μας,

οι εκλογές που έρχονται θα κόψουν τα φτερά μας.

Κι έτσι γυρίζουν στο μυαλό τα λόγια και θυμίζουν,

του Διάκου το ανάθεμα λίγο πριν τον σουβλίσουν.

«Για δες καιρό που διάλεξε ο χάρος να με πάρει,

τώρα που ανθίζουν τα κλαριά και βγάζει η γης χορτάρι».