Σελίδες από μνήμες του παλιού Βαλτινού.

Το παλιό μπακάλικο του Νικόλα Καραθανάση

Ένα κατάστημα που ήταν συνδεδεμένο, παλιότερα, με τη ζωή των κατοίκων του Βαλτινού, ήταν το μπακάλικο του Νικόλα Καραθανάση. Σ΄ αυτό το μαγαζάκι χτυπούσε ο παλμός της ζωής των κατοίκων για πολλές δεκαετίες.
Άρχισε τη λειτουργία του το 1960, υπό την διεύθυνση του Νικόλαου Καραθανάση και εκεί εργάζονταν όλη η οικογένειά του.
Ήταν για την εποχή του ένα αξιόλογο καφεπαντοπωλείο με ποικίλα προϊόντα, από τρόφιμα και ποτά έως υποδήματα, γυαλικά, εγχώρια προιόντα, είδη οικοδομών και γραφικής ύλης. Είχε και την αντιπροσωπία της μπύρας ΚΑΡΟΛΟΣ ΦΙΞ Α.Ε.

Όλα τα είδη ήταν εκτεθειμένα σε όλες τις μεριές του μπακάλικου μέσα σε ανοιχτά βαρέλια και τσουβάλια, όπως το ρύζι, η ζάχαρη, το αλεύρι δίπλα στη ναφθαλίνη, το στάρι, το τσάι του βουνού, η ποτάσα κ.α.
Στη μέση υπήρχε ένας μεγάλος πάγκος με μια μόστρα (βιτρίνα), μέσα στην οποία ήταν στοιβαγμένα τα κεφαλοτύρια, τα κασέρια, τα σαλάμια αέρος, ενώ δίπλα στον πάγκο το βαρέλι με το τυρί και οι γκαζοτενεκέδες με το βούτυρο. Κάπου στο βάθος υπήρχε ένα μεγάλο τεπόζιτο και αραδιασμένα στη σειρά σιδερένια βαρέλια γεμάτα λάδι κάθε ποιότητας.

Στα ράφια του ήταν τοποθετημένα τα χαρτικά, τα απορρυπαντικά, οι κονσέρβες, τα ποτά κ.α.
Πιο πέρα βαρέλια με κρασί και πλάι σ΄ αυτά άλλο βαρέλι με πετρέλαιο και εκείνες οι στρόγγυλες με αχυρένια πλέξη δαμιτζάνες γεμάτες τσίπουρο και οινόπνευμα, ενώ καταγής υπήρχαν λογιών – λογιών μέτρα, όπως η οκά, η μισή, το κατοστάρι, το πενηνταράκι.
Ενώ μέσα στο χώρο διαχέονταν μια ανάμιχτη μυρωδιά, που προέρχονταν από τον μπακαλιάρο, την ναφθαλίνη, το τσίπουρο, τα τυριά, το πετρέλαιο, τα λουκάνικα, το οινόπνευμα κλπ. Άλλωστε η μυρουδιά ήταν αναπόφευκτη εξ αιτίας αυτών των ετερόκλιτων προϊόντων που υπήρχαν τότε σε κάθε μπακάλικο.

Από το 1969 έως το 1983 την εκμετάλλευση του καφεπαντοπωλείου ανέλαβε ο Ευάγγελος Βότσιος με την οικογένειά του.
Το παλιό καφεπαντοπωλείο λειτουργούσε τώρα παράλληλα και σαν ψησταριά και ουζοπωλείο, καθώς και ως κρεοπωλείο.

Πολλές φορές εκεί σερβίριζαν κρασί, τσίπουρο, και μεζέδες, όπως κοκορέτσι, κεμπάπ, σουβλάκια, ελιές, ντομάτα, τυρί, σαλάμι, αυγά, ψάρι σε κονσέρβα, τηγανητό μπακαλιάρο, κα.
Η πρώτη τηλεόραση στο χωριό εκεί πρωτοεμφανίστηκε και η πελατεία αυξήθηκε κατακόρυφα.
Εκεί υπήρχε και το κοινοτικό τηλέφωνο και εξυπηρετούσε τις τηλεπικοινωνιακές ανάγκες όλων των κατοίκων του Βαλτινού.

Κατά καιρούς την διεύθυνση του καταστήματος την ανέλαβαν διάφοροι επαγγελματίες οι οποίοι το λειτούργησαν πότε σαν ταβέρνα, και πότε σαν καφενείο.
Σήμερα στον χώρο αυτό συνεχίζει να λειτουργεί η ψησταριά – Ταβέρνα του κ. Βασίλη Καλαμπάκα.