Οι Μπατζανάκηδες

 

Λένε πως οι μπατζανάκηδες ή σύγαμπροι είναι οι πιο παράξενοι συγγενείς. Δύο άντρες, ξένοι στην αρχή, που παντρεύτηκαν δύο αδερφές και τους ένωσε για πάντα μια οικογένεια, ένα τραπέζι, ένα «γεια μας» στις χαρές και στις λύπες.

Ο Κώστας, που παντρεύτηκε τη Δέσποινα, και ο Γιώργος, που παντρεύτηκε τη Βούλα, έγιναν κάτι παραπάνω από συγγενείς. Έγιναν σύντροφοι σε κάθε γιορτή, κάθε βάφτιση και κάθε Κυριακή που σμίγουν οι οικογένειες γύρω από ένα τραπέζι με τσίπουρο, κρασί και ιστορίες που πειράζουν την καρδιά και χαϊδεύουν το γέλιο.

Εκεί, στο πανηγύρι ή στο ταβερνάκι δίπλα στη θάλασσα, εκεί που τα ποτήρια υψώνονται και τα πρόσωπα φωτίζονται από τα φώτα και το χαμόγελο, οι μπατζανάκηδες ξέρουν να κρατούν το δικό τους σύνδεσμο. Ξέρουν να μοιράζονται το καλό, να στηρίζουν ο ένας τον άλλο, να πειράζουν ο ένας τον άλλο για τα μαλλιά που γκριζάρουν και τα κιλά που αυξάνονται, αλλά και να σηκώνουν το ποτήρι με εκείνο το βλέμμα που λέει: «Εδώ είμαστε, ό,τι κι αν γίνει.»

Δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Μόνο μια κίνηση να τσουγκρίσουν τα ποτήρια τους και να κοιταχτούν στα μάτια, όπως κάνουν ο Κώστας και ο Γιώργος στη φωτογραφία, για να πουν:
«Στην υγειά μας, μπατζανάκη μου. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσα βράδια κι αν ξενυχτήσουμε, εμείς εδώ θα είμαστε, μαζί.»

Γιατί οι μπατζανάκηδες, ακόμη κι όταν δεν έχουν τίποτα άλλο κοινό, έχουν εκείνες τις δύο αδερφές που αγάπησαν, τις οικογένειες που έφτιαξαν, και το τραπέζι που θα τους ενώνει για πάντα.