Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα
εδώ στα Βαλτσινιώτικα
θα λέμε τον καημό μας,
τα βάσανα, τις πίκρες μας,
τα ωραία απ το χωριό μας.
Ο Φτεροποιός
Εγώ θα φύγω απ’ το χωριό, θα πάω σε μια πόλη
εκεί που κατοικούν μαζί οι αγγέλοι κι οι διαβόλοι.
Θα ανοίξω ένα μαγαζί για τους φευγάτους νέους,
για τους αγιάτρευτους τρελούς του κόσμου τους ωραίους.
Θα ψάχνω μες στις γειτονιές να βρίσκω τα όνειρά τους
κι απ’ τα κομμάτια τους αυτά θα πλέκω τα φτερά τους.
Θα φτιάχνω όλων των ειδών φτερά, για τους θλιμμένους,
για τους αδύναμους της γης και τους αδικημένους.
Θα φτιάχνω όλων των ειδών φτερά για να πετάνε
κι από τα ύψη του ουρανού τον κόσμο να κοιτάνε.
Κι αν ενοχλήσω μερικούς Φτεροποιός που θα ΄μαι,
κι αν προκαλέσω τους καιρούς κανέναν δεν φοβάμαι.
Κι αν με περάσουν για τρελό καθόλου δεν με νοιάζει,
εγώ μαζί τους θα γελώ και θα τους κάνω χάζι
την τέχνη μου θα υπηρετώ, που τη ζωή αλλάζει
κι όσοι ενοχλούνται θα τους πω, η λογική τους μπάζει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου