Το τραπέζι του αναστοχασμού

 

Οι άνθρωποι ορίζουμε την ταυτότητα μας μέσω των διαπροσωπικών σχέσεων.

Η συνεύρεση γύρω από ένα τραπέζι είναι πράξη παραδοσιακή, κοινωνική, επικοινωνίας, χαλαρότητας και ζεστασιάς.

Εμείς οι Έλληνες αγαπάμε να βρισκόμαστε γύρω από ένα τραπέζι, μ’ ένα ποτήρι κρασί, ή τσίπουρο, με διάφορους μεζέδες και με καλή παρέα, είτε αυτό είναι σε γλέντι χαράς, είτε σε επιτασσόμενη κοινωνική εκδήλωση μνήμης και παρηγοριάς.

Μια τέτοια συνεύρεση συγγενών από πρώτα ξαδέρφια είχαμε την ευκαιρία να βιώσουμε, μετά τον αποχαιρετισμό της αγαπημένης μας θείας, την Καθαρά Δευτέρα, σε έναν πανέμορφο χώρο, στον Πρόδρομο.

Φυσικά στη συζήτηση κυριαρχούσαν τα θέματα μνήμης, βιωματικής εμπειρίας και αναστοχασμού. Σκέψεις και προβληματισμοί για τα υπαρξιακά προβλήματα που οδηγούν σε αυτοαξιολόγηση, μια διαδικασία καθόλου εύκολη και απλή καθώς προϋποθέτει ευέλικτες, διαλλακτικές και δεκτικές ικανότητες.

Μέσα από τη διαδικασία του αναστοχασμού προβληματίζεσαι για τα του βίου και οδηγείσαι στην απόκτηση πρακτικών ικανοτήτων και γνώσεων που σε βοηθούν στην κατανόηση των απαιτήσεων, για την κατάκτηση, όσο το δυνατόν, ευτυχέστερης πορείας του βίου.

Και μάλλον στην παρέα μας κατανοήθηκε ευδιάθετα, πως τα ιδανικά που μας φωτίζουν το δρόμο και που κάθε στιγμή μας δίνουν κουράγιο για την αντιμετώπιση της ζωής είναι η Αλήθεια, η Καλοσύνη και η Ομορφιά!

 

Δ.Τ.