«Το Μικρό Κεφαλόβρυσο» Γνωριμία με τον τόπο μας

Το Κεφαλόβρυσο βρίσκεται 7 χιλιόμετρα βορειοδυτικά των Τρικάλων σε υψόμετρο 125 μέτρων και καταλαμβάνει έκταση 12.249 στρεμμάτων.

Διοικητικά αποτελεί Δημοτικό Διαμέρισμα της εδαφικής περιφέρειας Φαλωρείας του Δήμου Τρικκαίων.

Ονομασία

Η παλιά ονομασία του χωριού ήταν  «Μέρτζιον»,  «Μέρτζι», «Μικρό Μέρτζι»,  «Μικρό Μέρτσι». Η λέξη Μέρτσι προέρχεται από την παλαιοσλαβική "μερτς" (mrc) που με τη σειρά της ανάγεται στην -πάλι- παλαιοσλάβικη λέξη "μρκ" (mrk) και σημαίνει "σκοτεινός", "μαύρος", "μαυριδερός". Άλλωστε στο Κεφαλόβρυσο υπάρχει τοπωνύμιο "μαυρόεια" δηλωτικό των χωμάτων της περιοχής.

Για τη σημερινή ονομασία του χωριού υπάρχουν διάφορες προφορικές παραδόσεις. Σύμφωνα με τη γραπτή παράδοση, ένας ληστής προγενέστερης εποχής που δρούσε στην περιοχή του Μετσόβου είχε βρει ένα σπουδαίο τρόπο να κατεβάζει τα κλοπιμαία στον θεσσαλικό κάμπο αποφεύγοντας τους ελέγχους της χωροφυλακής. Έριχνε τα φλουριά και τις λίρες στο ρέμα που ξεκινούσε από το Μέτσοβο και αυτό τα κατέβαζε στη λίμνη του χωριού Μέρτσι. 

Εκεί το πρωτοπαλίκαρο του ληστή έκανε δήθεν ότι έπαιρνε νερό από την πηγή μαζεύοντας με τρόπο τα κλοπιμαία. Το σχέδιο λειτουργούσε για τους ληστές μέχρι τη μέρα που ένας χωρικός είδε το πρωτοπαλίκαρο να επιστρέφει από την πηγή με δυο βαριά σακιά και ενημέρωσε τη χωροφυλακή. Τότε οι χωροφύλακες ανέβηκαν στο Μέτσοβο, έπιασαν τον ληστή, τον αποκεφάλισαν και πέταξαν το κεφάλι του στο ρέμα. Έτσι την επόμενη μέρα που το πρωτοπαλίκαρο πήγε στη λίμνη να πάρει τα κλοπιμαία βρήκε αντί αυτών το κομμένο κεφάλι του καπετάνιου του. Από εκείνη τη μέρα δόθηκε στο χωριό το όνομα Κεφαλόβρυσο.

Ιστορία

Η πρώτη επίσημη αναφορά στο «χωρίον Μέρτζι» είναι σε ένα έγγραφο του 1163 για την Επισκοπή Σταγών. Ως «Μέρτζι» αναφέρεται στις επικυρώσεις της περιουσίας της Επισκοπής των ετών 1336 και 1393, και σε μια άλλη επικύρωση του μοναστηριού Πόρτα Παναγιά του 1382. Με την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το χωριό, όπως και η υπόλοιπη Θεσσαλία, περιήλθε στην κατοχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Σε καταγραφή του 1820 για το Βιλαέτι Τρίκκης και Σταγών το «Μέρτζι Μικρόν» είχε 19 σπίτια. Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας από τους Τούρκους το 1881, το χωριό καταγράφεται ως συνοικισμός του Δήμου Τρικκαίων με 450 κατοίκους. Το 1912 αναγνωρίζεται ως αυτόνομη κοινότητα με την ονομασία «Κοινότης Μέρτζι-Μικρό». Στη νέα κοινότητα υπάγονται και οι συνοικισμοί Λέστενο (σημερινός Διπόταμος) και Ρόγκια. Το 1919 το Λέστενο και τα Ρόγκια αποσπώνται από την κοινότητα Μικρού Μερτσίου και συνθέτουν την κοινότητα Λεστένου. Το 1924 η κοινότητα μετονομάζεται σε «Κοινότητα Κεφαλοβρύσου Τρικάλων». Από το 1999 έως το 2010 αποτέλεσε τοπικό διαμέρισμα και έδρα του Δήμου Φαλώρειας. 

Τοποθεσία

Το χωριό λίγο πριν τα μέσα του 16ου αιώνα βρισκόταν βορειότερα στη θέση "Λάκα". Διάφορες αρρώστιες(ελονοσία, χολέρα, τύφος) καθώς και η έλλειψη νερού ανάγκασε 13 από τις 24 τότε οικογένειες να μετακινηθούν ανατολικά προς τη σιδηροδρομική γραμμή Τρικάλων-Καλαμπάκας και να εγκατασταθούν στη θέση "Μαγούλα". Το νέο χωριό ονομάστηκε «Μεγάλο Μέρτζι» (σημερινό Μεγάλο Κεφαλόβρυσο) και το άλλο «Μικρό Μέρτζι» ή «Λάκα Μέρτζι» λόγω αυτής της κατανομής των οικογενειών. Στη σημερινή θέση του χωριού υπήρχε ένα παρθένο δάσος από βελανιδιές, λεύκες και ιτιές. Οι κάτοικοι του Μικρού Κεφαλόβρυσου είχαν ως κύρια ασχολία την κτηνοτροφία, βοσκώντας τα κοπάδια τόσο στο αρχικό χωριό όσο και στο συγκεκριμένο δάσος. Κάποια μέρα ένα γουρούνι ξέφυγε από την επιτήρηση του βοσκού και μπήκε στο δάσος. Όταν το βρήκε ο ιδιοκτήτης ήταν γεμάτο λάσπες, το παρακολούθησε και βρήκε την πηγή νερού καθώς και μια μεγάλη λίμνη. Έτσι με τους υπόλοιπους Μικρομερσιώτες έκοψαν τα δέντρα, καθάρισαν την πηγή και εγκαταστάθηκαν εκεί, δημιουργώντας το σημερινό οικισμό.

Η έκταση της λίμνης παλιότερα ανερχόταν στα 20 στρέμματα αλλά σήμερα έχει περιοριστεί. Το βάθος της έφτανε τα τρία μέτρα και η νεολαία του χωριού κολυμπούσε και ψάρευε σε αυτή. Από το νότιο άκρο της λίμνης αρχίζει σταδιακά να οριοθετείται η αφετηρία του Κουμέρκη ή Γκιντζή η Μερτσιώτικου ποταμού, του οποίου παλιότερα σε μεγάλα τμήματα της διαδρομής το πλάτος έφθανε μέχρι τα 40 μέτρα.

Οικονομία

Οι κάτοικοι του Κεφαλοβρύσου ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία, παράγοντας σιτάρι, κριθάρι και καλαμπόκι. Επίσης ένας μεγάλος αριθμός κατοίκων ασχολείται με τα κηπευτικά και ιδίως με τα θερμοκήπια και μια μικρή μερίδα ανθρώπων ασχολείται με τη βιολογική καλλιέργεια. Πολλοί είναι και οι κάτοικοι που εργάζονται στην κοντινή πόλη των Τρικάλων σε διάφορες ιδιωτικές επιχειρήσεις και δημόσιες υπηρεσίες. Στο Κεφαλόβρυσο εδρεύουν και εργοστάσια ξυλείας, επίπλων και σιδήρου απασχολώντας μερικούς κατοίκους του χωριού. Τέλος, ένα πλήθος Κεφαλοβρυσιωτών ζει και εργάζεται σε χώρες της Ευρώπης και κυρίως στη Γερμανία, αλλά και στην Αμερική και την Αυστραλία.

Πολιτισμός

Στο Κεφαλόβρυσο λειτουργεί εξαθέσιο δημοτικό σχολείο και νηπιαγωγείο.

Στο κέντρο του οικισμού βρίσκεται ο ενοριακός ναός του Αγίου Γεωργίου, ενώ υπάρχει και το εξωκλήσι του Αγίου Ευθυμίου.

Η διατήρηση των παραδοσιακών αξιών, ηθών και εθίμων ανέκαθεν αποτελούσε σημαντικό μέλημα των κατοίκων. Το ρόλο της οργάνωσης πολιτιστικών εκδηλώσεων έχουν αναλάβει ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Κεφαλοβρύσου και ο Λαογραφικός-Χορευτικός Όμιλος Κεφαλοβρύσου με τη μαζική συμμετοχή των Κεφαλοβρυσιωτών και την πολύτιμη αρωγή του Δήμου Φαλωρείας. Το χωριό διαθέτει επίσης Κέντρο Λαογραφίας και Πολιτισμού με διάφορα εκθέματα χαρακτηριστικά του τρόπου ζωής των κατοίκων σε προγενέστερες εποχές. Μουσικές εκδηλώσεις με αθρόα προσέλευση των κατοίκων διοργανώνει η Μουσική Σχολή «Χρυσάνθης Τσέργα - Γρηγορίου».

Κάτοικοι του Μικρού Κεφαλοβρύσου παίζουν το παραδοσιακό παιχνίδι «Σκρόφα»

Αθλητισμός

Στο Κεφαλόβρυσο υπάρχει η ερασιτεχνική ποδοσφαιρική ομάδα του Α.Ο. Κεφαλοβρύσου, η οποία ιδρύθηκε το 1974. Ο ΑΟΚ μετέχει στα τοπικά πρωταθλήματα της ΕΠΣ Τρικάλων χρησιμοποιώντας ως έδρα του το γήπεδο "Βασίλης Ντιντής". 

Στο χωριό υπάρχει και παιδική ποδοσφαιρική ακαδημία με την επωνυμία "Φαλώρεια". Το Κεφαλόβρυσο είναι επίσης έδρα της ομάδας καλαθοσφαίρισης Α.Σ.Κ. Φαλώρεια, η οποία αγωνίζεται στη Β` Ερασιτεχνική Κατηγορία Τρικάλων.

Πληθυσμός κατά τις απογραφές

 Έτος         κάτοικοι

1889             555

1920             679

1928             796

1940             932

1951           1053

1961           1150

1971             928

1981             905

1991             907

2001             945

Πηγή: Τα περισσότερα στοιχεία ελήφθησαν από το βιβλίο "Το Κεφαλόβρυσο Τρικάλων - Κοντά στις ρίζες" του καθηγητή φυσικής αγωγής κ. Θεόδωρου Καλογράνα, έκδοση Δήμου Φαλώρειας, Κεφαλόβρυσο 2010.