Η κατσίκα του γείτονα

 

Σε μια κοινωνία που τα πάντα καταρρέουν ραγδαία, οι «κατσίκες» γίνονται ολοένα και λιγότερες και οι μη έχοντες «κατσίκα» αυξάνουν με γεωμετρική πρόοδο, οξύνοντας τις κοινωνικές αντιθέσεις. (όπου κατσίκα σημαίνει κατ' αρχήν δουλειά και κατ’ επέκταση καλό μισθό, σπίτι κλπ),

Έτσι η κατσίκα του γείτονα κατά το περίφημο ανέκδοτο, γίνεται αντικείμενο πόθου, φθόνου και κοινωνικού διχασμού. Σύμφωνα με το ανέκδοτο:

«Ήταν δυο γείτονες σ’ ένα χωριό. Ο ένας απ’ αυτούς λοιπόν όλο παραπονιόταν στον Θεό επειδή ο γείτονας του είχε κατσίκα ενώ αυτός δεν είχε. Και όσο έβλεπε τον γείτονα του να χαίρεται με την κατσίκα του, τόσο και θύμωνε και ζήλευε περισσότερο. Εμφανίζεται λοιπόν κάποια στιγμή ο Θεός και του λέει…

- Έλα Τάκη μου, πες μου τέκνο μου κι εσύ τι θέλεις. Ότι ευχή έχεις θα σου την εκπληρώσω. Θέλεις κατσίκα, θέλεις πρόβατα, θέλεις χωράφια, τι θέλεις;
Και απαντά ο Τάκης:
- Θέλω να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονά μου.»

Αν μέχρι χτες όλοι λίγο πολύ είχαμε την δική μας κατσίκα και απλά βλέπαμε ότι του γείτονα ήταν πιο όμορφη και έβγαζε περισσότερο γάλα, τώρα οι περισσότεροι έχουμε χάσει την δική μας κατσίκα και δεν υπάρχει στον ορίζοντα η πιθανότητα να την ξαναποκτήσουμε. Αυτή η κατάσταση σε συνδυασμό με το γεγονός ότι την όμορφη κατσίκα του γείτονα καλούμαστε να συνεισφέρουμε στα έξοδα διατροφής της.

Θα πει κανείς «κάτσε ρε φίλε, από που κι ως που καλούμαστε να συνεισφέρουμε στην διατροφή της κατσίκας του άλλου;».

Μα απ' τους φόρους μας, είναι η απάντηση.

Είτε έχεις κατσίκα είτε όχι, καλείσαι να πληρώσεις φόρους και άρα θέλεις δεν θέλεις συντηρείς και την κατσίκα του άλλου.

Στην πραγματικότητα ζούμε σε ένα καθεστώς που όλοι συνεισφέρουμε στον κοινό κουμπαρά, άσχετα με την ύπαρξη ή μη κατσίκας, χωρίς να εξετάζουμε την ποιότητα και το είδος της κατσίκας που τυχόν έχουμε στην κατοχή μας.

Αυτή η κατάσταση έχει φέρει, όλα αυτά τα χρόνια, τον έναν απέναντι στον άλλον.

Γιατί ο δημόσιος υπάλληλος έχει κατσίκα παχουλή και καλοταϊσμένη βρέξει - χιονίσει, ενώ ο ιδιωτικός θα πρέπει να τραβήξει τα πάνδεινα για να την κρατήσει ζωντανή;

Γιατί ο υπάλληλος της βουλής να έχει κατσίκα που βγάζει γάλα όσο δέκα αγελάδες, ενώ ο υπάλληλος του δήμου που μαζεύει τα σκουπίδια έχει κατσίκα που βγάζει, δεν βγάζει δυο κουβάδες γάλα;

Κάπως έτσι καταλήξαμε στο γεγονός να θέλουμε, αφού εμείς δεν έχουμε κατσίκα, να ψοφήσει και η κατσίκα του γείτονα.

Το θέμα είναι ότι ακόμα και τώρα που οι κατσίκες ψοφάνε η μια πίσω απ΄ την άλλη και μας έχει κόψει η λόρδα, κανείς δεν μπαίνει στην διαδικασία να σκεφτεί και να απαιτήσει δικαιότερη διανομή στα έξοδα και στις κατσίκες.

Έχεις κατσίκα όμορφη και τροφαντή κύριε; Με γεια σου, με χαρά σου. Θα συνεισφέρεις περισσότερο στον κοινό κουμπαρά ώστε να πιούνε γάλα κι αυτοί που δεν έχουν.

Δεν έχεις κατσίκα; Κανέναν πρόβλημα δεν θα συνεισφέρεις τίποτα και θα λάβεις και γάλα για να παραμείνεις ζωντανός μέχρι να βρεθεί κατσίκα και για σένα.

Αυτό είναι το ζητούμενο και όχι το να μείνουμε όλοι χωρίς κατσίκες.