Μια τρικαλινή άρια για τον Δημήτρη Καβράκο

Στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου των Τρικάλων που φέρει το όνομα του παγκόσμιου φήμης βαθύφωνου Δημήτρη Καβράκο έλαβε μέρος μια εξαιρετική μουσική βραδιά με συγκίνηση και αναμνήσεις και θαυμασμό!  

Τα δάκρυα συγκίνησης του Δημήτρη Καβράκου, η κοσμοσυρροή των τρικαλινών και η άψογη μουσική βραδιά, χαρακτήρισαν την τελετή ονοματοδοσίας της αίθουσας του Πνευματικού Κέντρου Τρικάλων με το όνομα του μεγάλου βαθύφωνου.
Ο Δήμος Τρικκαίων ομόφωνα είχε αποφασίσει να αποδοθεί αυτή η τιμή σε έναν τρικαλινός, ο οποίος αποτελεί έναν σύγχρονο ογκόλιθο στο λυρικό τραγούδι παγκοσμίως. Η σχετική τελετή – εκδήλωση πραγματοποιήθηκε το βράδυ του Σαββάτου 27 Ιανουαρίου 2018 στα Τρίκαλα, στο «Πνευματικό Κέντρο Αθανάσιος Τριγώνης».
Ο Δήμαρχος Τρικκαίων κ. Δημήτρης Παπαστεργίου απέδωσε αυτό που ένιωσαν οι εκατοντάδες παρευρισκόμενοι:  «Σήμερα η πόλη γιορτάζει! Γιορτάζει για τον τρικαλινό Δημήτρη Καβράκο, για τον παγκόσμιο Δημήτρη Καβράκο. Τον άνθρωπο που ξεκίνησε από τα Τρίκαλα και κατέκτησε τις μεγαλύτερες σκηνές του κόσμου!».
Κι ακόμη περισσότερο: «Η απόδοση αυτή της τιμής με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, είναι νομίζω η ελάχιστη αναγνώριση της συμβολής σου, στον πολιτισμό μας αλλά και στην αναγνώριση των Τρικάλων ως πόλης του πολιτισμού και των τεχνών».

Αφού αναφέρθηκε στην πλειάδα τρικαλινών καλλιτεχνών (Τσιτσάνης, Καλδάρας, Βίρβος, Χρ. Κολοκοτρώνης, Σαμολαδάς, Μητροπάνος), ο Δήμαρχος Τρικκαίων υπενθύμισε τη συμβολή του Δημήτρη Καβράκου στην ανάδειξη νέων τρικαλινών ταλέντων, αλλά και στο ότι δεν ξέχασε ποτέ την καταγωγή του. Κάτι που έγινε και γλαφυρά, με την αναμνηστική πινακίδα του αντλιοστασίου της ΔΕΥΑΤ: εκεί, όπου εργαζόταν ως νέος ο μεγάλος καλλιτέχνης και εκεί, από όπου ξεκίνησε, για να λαμπρύνει όπερες και σκηνές όλου του κόσμου.

Ο δε Δημήτρης Καβράκος, έμφορτος συγκίνησης στην ομιλία του, ευχαρίστησε τον Δήμαρχο και τον Δήμο Τρικκαίων για αυτή τη μέγιστη τιμή. Δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει όλους, όσοι από την παιδική και νεανική του ηλικία, τον βοήθησαν για να ανέβει τα σκαλοπάτια της αναγνώρισης: τους αείμνηστους Γιάννη Μάτη, π. Δήμαρχο Τρικκαίων και Αλέξανδρο Βαμβέτσο, συνταγματολόγο και πολιτικό, την οικογένεια Μπονώτη, τη μητέρα του Χαρίκλεια «που μου έμαθε τις πραγματικές αξίες της ζωής», τα αδέλφια του Μπούλα και Κώστα, τη θεία του Ζωή, την κόρη και τον εγγονό του που ταξίδεψαν από την Ιταλία, τη σύζυγό του Βίκυ και τους συγγενείς του. Επίσης αναφέρθηκε στην απεριόριστη ευγνωμοσύνη του για τους φίλους τρικαλινούς που παραβρέθηκαν και για όσους ταξίδεψαν από την Αθήνα, ευχαρίστησε δημοσίως τους κουμπάρους του Αντώνη και Μπέκυ Μπουτσικάρη, που ήρθαν στα Τρίκαλα από τη Νέα Υόρκη και ήταν χορηγοί της εκδήλωσης. Μίλησε για το παράπονό τους, που δεν γνώρισε τον πατέρα τους, ο οποίος, «όπως έμαθα μεγαλώνοντας, πέθανε σαν ήρωας», ευχαριστώντας τον για τη φωνή που του κληρονόμησε. Επίσης, τη σοπράνο, τότε, Τασία Κασιώλα, με την οποία πρωτοτραγούδησε σε ηλικία μόλις 15 ετών, τμήματα της όπερας «Τροβατόρε».