Γιορτάστηκε η αγροτική και λαϊκή εξέγερση της 2ας Φεβρουαρίου 1925 των Τρικάλων

Με μια λιτή εκδήλωση, τιμήθηκε και φέτος, την Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2017 στα Τρίκαλα, 92 χρόνια μετά, η αγροτική και λαϊκή εξέγερση της 2ας Φεβρουαρίου 1925, στην ομώνυμη πλατεία της πόλης.

Ομιλίες για την εξέγερση των αγροτών που έμεινε στην ιστορία, έκαναν ο πρώην Δήμαρχος Καλλιδένδρου Δημήτρης Τσιγάρας, ο δικηγόρος Χρήστος Σταμόπουλος, ο αγροτοσυνδικαλιστής Γιάννης Ρίτσιος και ο Ναύαρχος Νικόλαος Γκόγκος, ενώ στην εκδήλωση παραβρέθηκαν  εκπρόσωποι της πολιτικής, στρατιωτικής και θρησκευτικής ηγεσίας του τόπου, αλλά και αρκετοί Τρικαλινοί.

Μετά την επιμνημόσυνη δέηση, ο πρώην Δήμαρχος Καλλιδένδρου κ. Δημήτρης Τσιγάρας αναφέρθηκε αρχικώς στα γεγονότα της ημέρας εκείνης, της 2ας Φεβρουαρίου 1925.

Υπενθύμισε τα αιτήματα των αγροτών «για την απαλλοτρίωση των τσιφλικιών και την αποκατάσταση των ακτημόνων αγροτών και των παλαιών πολεμιστών», καθώς και την κινητοποίηση στα Τρίκαλα, όταν «πολλοί αγρότες είχαν μαζευτεί στην πόλη, εργάτες του Εργατικού Κέντρου μοίραζαν από νωρίς το πρωί προκηρύξεις στους χωρικούς, με αιτήματα την απαλλοτρίωση των κτημάτων, κατά του πολέμου και κατά της ακρίβειας».
Στη συνέχεια, η πορεία εμποδίστηκε από στρατό και χωροφυλακή, ο κόσμος διεμβόλισε τη ζώνη άμυνας και φθάνοντας στη Νομαρχία, «οι εργάτες και οι αγρότες ζήτησαν να βγει ο νομάρχης να του μιλήσουν και να του παραδώσουν το ψήφισμά τους».
Η άρνηση του νομάρχη «να παραλάβει το ψήφισμα και να δεχτεί την Επιτροπή» έδωσε το έναυσμα «για την έκρηξη της οργής». Έφτασαν όμως στρατιωτικές δυνάμεις « από το 5° Σύνταγμα Πεζικού, με επικεφαλής τον αντισυνταγματάρχη Χρήστο Καβράκο. Το πλήθος των διαδηλωτών ήταν ανάστατο και ζητούσε επίμονα να αποχωρήσει ο στρατός».

Κι όταν δίνεται το σύνθημα για διάλυση της συγκέντρωσης, οι στρατιώτες αρνήθηκαν να πυροβολήσουν: «Οι κάννες των όπλων των στρατιωτών στράφηκαν εναντίον των διαδηλωτών αλλά πυροβόλησαν στον αέρα». «Τα πιστόλια όμως των αξιωματικών του στρατού και αστυνομικών βγήκαν από τις θήκες τους και έριχναν στο ψαχνό, εκτελώντας εν ψυχρώ όσους βρίσκονταν μπροστά τους».
«Ο θλιβερός απολογισμός ήταν να δολοφονηθούν επτά και να τραυματιστούν πολλοί, από τους διαδηλωτές εργάτες και αγρότες. Έγιναν επίσης και πολλές συλλήψεις. Από τους πρώτους νεκρούς ο Μιχάλης Ράδος, ο Γιώργος Ντάλλας, ο Νικόλαος Νταβάρας ο Νικόλαος Σταφίκος, ο Κων/νος Βουτσελάς και Δημήτρης Κούτρας».
Στη συνέχεια ο κ. Τσιγάρας τόνισε: «Από τότε μέχρι και σήμερα το αγροτικό κίνημα πέρασε μέσα από πολλές συμπληγάδες με αγώνες και θυσίες για την δικαίωση των αιτημάτων του».
Και τόνισε: Στη σημερινή πραγματικότητα της αγροτικής οικονομίας υπάρχουν πάμπολλα προβλήματα. (…) Η αγροτική οικονομία τείνει να φτάσει σε ένα σημείο καμπής, ανάλογο της οποίας δεν έχει ξανασυμβεί στην μεταπολίτευση. (…) Χρειάζονται νέες ιδέες, δυναμικές λύσεις και καλές πρακτικές που ήδη εφαρμόζονται στο εξωτερικό. Αυτές είναι κάποιες προϋποθέσεις που μπορεί και πρέπει να «στηριχθεί» ο πρωτογενής τομέας μαζί με τις απαραίτητες συμπράξεις ή ακόμα και συνενώσεις μεταξύ των εκμεταλλεύσεων, προκειμένου να επιτυγχάνονται οι απαραίτητες οικονομίες κλίμακος. Ευχή όλων μας είναι κάποτε όλα αυτά να επιτευχθούν. Και όταν επιτευχθούν όλα αυτά… τότε θα δικαιωθεί ολοκληρωτικά και η θυσία των νεκρών αγωνιστών που τιμούμε σήμερα. Μέχρι τότε θα μας εμπνέουν και θα μας δείχνουν το δρόμο…

Ακολούθησαν χαιρετισμοί από μέλη της επιτροπής που είχε συσταθεί για την ανακήρυξη του εορτασμού, τους κ. Χρ. Σταμόπουλο, Γιάννη Ρίτσιο και Νίκο Γκόγκο.