Οι αγρότισσες είναι ένα κομμάτι της κοινωνίας μάλλον παρεξηγημένο και αδικημένο όσο αφορά την αναγνώριση και την θέση που τους αξίζει στην ιστορία της χώρας μας. Η σκληρή εργασία και ο πολυδιάστατος ρόλος της αγρότισσας δεν έχει αναγνωριστεί μέχρι σήμερα στο βαθμό που θα έπρεπε.
Η συμβολή της γυναίκας της υπαίθρου στην ελληνική κοινωνία είναι ανεκτίμητη και πολυεπίπεδη στη γεωργική οικονομία, στην ανάπτυξη της υπαίθρου, στην διατήρηση της περιφέρειας, στη διατήρηση του κοινωνικού ιστού και στη διατήρηση των παραδόσεων και της λαϊκής μας κληρονομιάς.
Η γυναίκα αγρότισσα είναι κοιτίδα πολιτισμού, μεταφέρει ήθη και έθιμα σε νεότερες γενεές, και είναι το θησαυροφυλάκιο της γλώσσας και της παράδοσης.
Στο Βαλτινό που ήταν και είναι κατεξοχήν αγροτικό χωριό η παρουσία της αγρότισσας χαρακτηρίζει όλους τους τομείς της ανθρώπινης δράσης: την γεωργική παραγωγή, τα κτηνοτροφικά προϊόντα, την οικοτεχνία και χειροτεχνία, τις αποκαλούμενες σήμερα παραδοσιακές τέχνες, τη λαϊκή τέχνη, την κοινωνική ζωή, τη διατήρηση των εθίμων και την τοπική ανάπτυξη.
Οι γυναίκες αγρότισσες του Βαλτινού ήταν και είναι οι κυρίαρχες φυσιογνωμίες της υπαίθρου.
Εργάζονται κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες σε ένα χώρο που απαιτεί τεράστια φυσική και σωματική προσπάθεια.
Η φύση του επαγγέλματος επιβάλλει αντίξοες συνθήκες εργασίας. Εργάζονται δώδεκα μήνες το χρόνο, δίχως ωράριο, δίχως άδειες.
Το μικρό αυτό αφιέρωμα είναι ένα δείγμα εκτίμησης και σεβασμού σ΄ αυτή την συμβολική μορφή του χωριού μας που καλείται «Αγρότισσα του Βαλτινού».
Για το έργο που επιτελούν, για το μόχθο, τον ιδρώτα, την αγωνία και τη στενοχώρια τους.
Για τη σκληρή δουλειά τους, αλλά κυρίως για τα διδάγματά τους προς την κοινωνία: διδάγματα αγώνα και προσφοράς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου