Το μεγάλο πανηγύρι της Παναγίας Βαλτινού δεν είναι μόνο το καντήλι που τρέμει μπροστά στην εικόνα, ούτε ο ήχος του εσπερινού που χάνεται στα βάθη του δάσους. Είναι, κυρίως, οι μικρές ανθρώπινες σκηνές που ξεπετάγονται σαν αναλαμπές πίσω από τα επίσημα: ο αγώνας για την εξυπηρέτηση των επισκεπτών, οι εθελοντές με τις κουτάλες, τα ξύλινα τραπέζια όπου συγκαθίζονται άγνωστοι, πλάι-πλάι σαν παλιοί γνώριμοι. Είναι η γιορτή της πίστης και της κοινότητας, που κάθε χρόνο αφήνει πίσω της τέτοιες ανεπίσημες στιγμές — τα «παραλειπόμενα» που κρατούν ζωντανή τη μυστική καρδιά του πανηγυριού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου