ΤΡΙΖΟΝΙ

 

Κέρκυρα,12:04, μεσάνυχτα, ημέρα Δευτέρα 15/4/2024. Με τα παράθυρα ανοιχτά, σκυμμένος στον υπολογιστή, σηκώνω το κεφάλι μου να πιώ λίγο από τον...απογευματινό καφέ. Συνηθίζω να αφήνω καφέ στην κούπα μου και αργά το βράδυ, τον αποτελειώνω με μεγάλη ευχαρίστηση ! Από τα ηχεία του υπολογιστή μου πηγάζει Σπανός και νέο κύμα ! Κουράστηκα. Χαμηλώνω την ένταση, κουμπώνω τα χέρια μου στον αυχένα, παίρνω μια βαθιά ανάσα και ένα τριζόνι έξω από την πόρτα μου, συναγωνίζεται τα ελάχιστα ντεσιμπέλ των ηχείων μου. Κλείνω τη μουσική και τώρα το μόνο που ακούγεται από το καντούνι, είναι το τριζόνι που προκάλεσε το ενδιαφέρον μου για την πρώιμη εμφάνισή του. Καλός καιρός, δε λέω αλλά, διάολε δεν έχουμε ακόμη Καλοκαίρι !

Γκουγκλάρω για πληροφορίες και ως συνήθως εμφανίζονται απίστευτες σε όγκο και περιεχόμενο πληροφορίες για...το τριζόνι ή Γρύλος αν προτιμάτε. Πλουσιότερος σε γνώσεις από σήμερα χαχα!...Ο Γκιώνης της πάνω πλατείας έπαψε εδώ και ώρα να ακούγεται λες και έχουν συνεννοηθεί για τη σειρά "Εμφάνισης" ! Το τριζόνι, κάνει τη νύχτα να μοιάζει με βαγόνι που σέρνεται αργά στους σιδερένιους τροχούς. Η μυσταγωγική σύνδεση Τριζονιού και Εμού, διακόπτεται βίαια από ένα ζευγάρι που εισήλθε στο καντούνι σέρνοντας από μια βαλίτσα ο καθένας, κάνοντας απίστευτο θόρυβο χωρίς το μέτρο του Τριζονιού. Του Τριζονιού που, σε όποιο μέρος του κόσμου κι αν το ακούσω, ο ήχος του θα με πάει πίσω στα πρώτα χρόνια της ζωής μου και στο χωριό μου τη Χαϊδεμένη, αποκωδικοποιώντας στη μνήμη μου αμέτρητους ήχους… Όπως για παράδειγμα, τέτοιες νύχτες με μπόλικη Άνοιξη, κάθε που νυχτώνει στο ποταμάκι της Χαϊδεμένης, δίνουν συναυλία τα βατράχια λες και υποψιάζονται πως κάποιος, κάποιοι, τα ακούν με προσοχή και δώστου οι παραλλαγές, και δώστου οι Σολίστες Βάτραχοι κι από κοντά οι Μπάσοι κι όλων των αποχρώσεων χορωδοί ! Κι αν η ζωή μας στις μέρες μας μεταφράζεται περίπλοκα, ο Γκιώνης, το Τριζόνι κι αργότερα το Τζιτζίκι, παραδίδουν μαθήματα απλούστευσης, αρκεί να ακούς. Άκου! Καλημέρα!

Του Αποστόλου Κουρσοβίτη