Μια συγκλονιστική Έκθεση για τις ανθρώπινες σχέσεις

Μια δασκάλα έβαλε στους μαθητές της να γράψουν μια έκθεση με θέμα: «Τι επιθυμώ πολύ και θα ζητούσα από το θεό να μου το δώσει».

Γράφει λοιπόν ένα παιδί:

«Τι να ζητήσω από το θεό.

Θεέ μου, απόψε σου ζητάω κάτι που το θέλω πάρα πολύ. Θέλω να με κάνεις τηλεόραση. Θέλω να πάρω τη θέση της τηλεόρασης που είναι στο σπίτι μου. Να έχω τον δικό μου χώρο. Να έχω την οικογένειά μου γύρω από εμένα. Να με παίρνουν στα σοβαρά όταν μιλάω. Θέλω να είμαι το κέντρο της προσοχής και να με ακούνε οι άλλοι, χωρίς διακοπές ή ερωτήσεις. Θέλω να έχω την ίδια φροντίδα που έχει η τηλεόραση όταν δεν λειτουργεί. Όταν είμαι τηλεόραση θα έχω την παρέα του πατέρα μου όταν έρχεται σπίτι από τη δουλειά, ακόμα κι αν είναι κουρασμένος. Και θέλω την μαμά μου να με θέλει όταν είναι λυπημένη και στεναχωρημένη αντί να με αγνοεί. Θέλω τα αδέρφια μου να μαλώνουν για το ποιος θα περνάει ώρες μαζί μου. Θέλω να νοιώθω ότι η οικογένειά μου αφήνει τα πάντα στην άκρη, πότε - πότε, μόνο για να περάσει λίγο χρόνο με μένα. Και το τελευταίο κάνε με έτσι, ώστε να τους κάνω όλους ευτυχισμένους και χαρούμενους. Θεέ μου, δεν ζητάω πολλά, θέλω μόνο να γίνω σαν μία τηλεόραση!».

Η δασκάλα που τη διάβαζε την έκθεση αυτή καθώς βαθμολογούσε, έκλαιγε. Ο σύζυγός της, που συνέπεσε εκείνη τη στιγμή να μπει στο σπίτι, τη ρώτησε.

-Τι συμβαίνει;

Αυτή απάντησε.

-Διάβασε αυτή την έκθεση την έχει γράψει ένας μαθητής μου.

Ο σύζυγος αφού τη διάβασε είπε.

-Θεέ μου, το καημένο το παιδί! Τι αδιάφοροι γονείς είναι αυτοί!

Τότε η δασκάλα τον κοίταξε και είπε.

Αυτή η έκθεση είναι του γυού μας…