Τοπογραφία "Το δάσος με το ξωκλήσι της Παναγίας Βαλτινού"

Το δάσος με το ξωκλήσι της Παναγίας Βαλτινού αποτελούσε ανέκαθεν και αποτελεί ακόμη και σήμερα σημείο αναφοράς για όλους τους κατοίκους του χωριού Βαλτινού, αλλά και της ευρύτερης περιοχής.

Είναι το δάσος των μύθων και των παραμυθιών που φιλοξένησε χιλιάδες πιστούς και φυσιολάτρες επισκέπτες, οι οποίοι αιχμαλωτίστηκαν από τις έντονες αντιθέσεις της φύσης και ύφαιναν μαζί το πραγματικό με το εξωπραγματικό, πλάθοντας πολλούς εντυπωσιακούς μύθους, για να φτάσει στις μέρες μας και να γίνει το αγαπημένο των ευαίσθητων επισκεπτών, ντόπιων και ξένων.

Μέσα στο υπέροχο δάσος, στο πυκνό και ποικιλότονο πράσινο, με εξαίσια θέα, οι χριστιανοί πρόγονοι έστησαν το ιερό ξωκλήσι της Παναγίας, για να δοξάσουν έκθαμβοι το θαύμα της δημιουργίας και να ανοίξουν τους δικούς τους διαύλους επικοινωνίας με το θείο.

Πηγή ελπίδας, χαράς, γαλήνης, παρηγοριάς και ανακούφισης για πολλούς ανθρώπους αυτό το εκκλησάκι. Η λατρεία της Παναγίας, λατρεία σταθερή κι αγαπημένη μέσα στους αιώνες, έχει επιβιώσει σαν μια ανάμνηση ζεστή στη λαϊκή συνείδηση κατά τον εορτασμό της μνήμης, της Κοίμησης της Θεοτόκου.

Η Παναγία εφεξής θα γίνει ξακουστή. Τόπος ιερός, προσκυνήματος. Σημείο σταθερό αναφοράς, υποβλητικός προορισμός, ασφάλειας και προστασίας για τους αδυνάτους.

Σαν αποκαλύπτεται σταδιακά, σε δέχεται με ευγένεια, με γλυκύτητα, με οικειότητα  και συνήθως, σε κάνει τελικά δικό της, σε κατακτά, προσφέροντάς σου μια ανυπέρβλητη αίσθηση μέθεξης στο συμπαντικό και σε κάτι ανείπωτο.

Σαν αυτοσυστήνεται, αναφέρεται ποικιλώνυμα ως: H παναγία του Θεού. Η παναγία των ανθρώπων. Η παναγία του δάσους. Η παναγία του χωριού. Η παναγία των χρωμάτων. Η παναγία του φωτός. Η παναγία της σαγήνης. Η παναγία των αιώνων. Η παναγία του σήμερα. Η παναγία των τεσσάρων εποχών. Η παναγία της συγχρονίας και της διαχρονίας, της κάθε μέρας και της κάθε ώρας. Η παναγία της καρδιάς μας…

Από την άλλη, σαν βρεθείς στο δάσος της Παναγίας, δεν μπορεί παρά να νοιώσεις την ομορφιά και τη μαγεία που εκπέμπει όλος αυτός ο χώρος.

Δεν μπορεί παρά να νοιώσεις ψυχική ευφορία, αρκεί και μόνο να υψώσεις το βλέμμα σου, να παρατηρήσεις και να αποκρυπτογραφήσεις το μεγαλείο και τη δύναμη της φύσης. Να απολαύσεις τους ήχους του δάσους και τη μυσταγωγική ατμόσφαιρα του χώρου! 
Και δεν μπορεί, παρά να γράψει κανείς, να ζωγραφίσει, να τραγουδήσει και να εκφράσει τα συναισθήματά του, γι’ αυτόν τον ευλογημένο τόπο!

Του Δημήτρη Τσιγάρα