Εικόνα: Βλάσης Τσοτσώνης
Εγώ θα φύγω απ’ το χωριό, θα πάω σε μια πόλη,
εκεί που κατοικούν μαζί οι αγγέλοι κι οι διαβόλοι.
Θα ανοίξω ένα μαγαζί για τους φευγάτους νέους,
για τους αγιάτρευτους τρελούς, του κόσμου τους ωραίους.
Θα ψάχνω μες στις γειτονιές να βρίσκω τα όνειρά τους
κι απ’ τα κομμάτια τους αυτά θα πλέκω τα φτερά τους.
Θα φτιάχνω όλων των ειδών φτερά για τους θλιμμένους,
για τους αδύναμους της γης και τους αδικημένους.
Θα φτιάχνω όλων των ειδών φτερά για να πετάνε
κι από τα ύψη του ουρανού τον κόσμο να κοιτάνε.
Κι αν ενοχλήσω μερικούς, φτεροποιός που θα ΄μαι,
κι αν προκαλέσω τους καιρούς, κανέναν δεν φοβάμαι.
Κι αν με περάσουν για τρελό καθόλου δεν με νοιάζει,
γιατί η τρέλα στο μυαλό των τολμηρών φωλιάζει.
Κι έτσι κλωσιέται το αυγό, η ελπίδα επωάζει,
το δίκιο γίνεται θεριό και η ζωή αλλάζει.
Του Δημήτρη Τσιγάρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου