Ένα
παλιό επάγγελμα το οποίο ασκούνταν παλαιότερα στο Βαλτινό, κάτω από δύσκολες
συνθήκες, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού μέχρι το φθινόπωρο, ήταν αυτό του χειριστή της πριονοκορδέλας. Ένα ξυλουργικό μηχάνημα, μια
μηχανοκίνητη πριονοκορδέλα κοπής ξύλων για καυσόξυλα.
Τότε
που η χρήση της ξυλείας ήταν η κυριότερη επιλογή για τη θέρμανση των
κατοίκων, το επάγγελμα ανθούσε. Απαιτούσε όμως ισχυρές αντοχές και δυνάμεις από
τους εργαζόμενους, αφού η ζέστη, η κούραση, ο θόρυβος, αλλά και η
επικινδυνότητα της εργασίας, το έκαναν ένα από τα εξαιρετικά δύσκολα επαγγέλματα.
Ο
κάτοχος της μηχανοκίνητης πριονοκορδέλας, ξεκινούσε την εργασία, κατόπιν διαπραγμάτευσης
με τον πελάτη, για την τιμή κοψίματος, ανά τόνο και αφού έκλεινε την δουλειά,
μαζί με τον βοηθό του άρχιζαν το κόψιμο των καυσόξυλων. Η εργασία άρχιζε πρωί -
πρωί και τελείωνε αργά το σούρουπο. Οι εργαζόμενοι ήταν από πάνω μέχρι κάτω
γεμάτοι ιδρώτα και πριονίδι.
Στο
Βαλτινό ασχολήθηκαν κατά καιρούς αρκετοί συγχωριανοί με αυτή την εργασία.
Πριονοκορδέλα, απ’ ότι θυμάμαι, είχαν οι: Χρήστος Κατσιούλης,
Παναγιώτης Πέτρου, Στέφανος Δ. Μαντέλας, και Αθανάσιος Απόχας.
Δ.Τ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου