Εγώ θα πάω στο χωριό θα φύγω από την πόλη
δεν την αντέχω άλλο πια και ας γελάνε όλοι
Εγώ θα πάω στο χωριό δεν σας ζητώ την άδεια
θα πάω να βόσκω πρόβατα σε κάμπους σε λιβάδια
Θα ζω από το γάλα τους κι από τα κρέατά τους
κότες θα έχω να γεννούν και θα πουλώ τ αυγά τους
Θα βάλω τα μαρούλια μου ντομάτες πιπεριές
θα 'χω τα φασολάκια μου δυο τρεις κολοκυθιές
Θα βάλω σε μια αυλακιά πεντ έξι μελιτζάνες
και θα 'χω δρομολόγια σε κήπους και σε στάνες
Θα 'χω και λίγα λιόδεντρα το λάδι μου να βγάζω
κι όχι με σταγονόμετρο στο φαγητό να βάζω
Κάθε σταγόνα και ευρώ μέσα στην κατσαρόλα
να μαγειρέψεις φαγητό είκοσι θες για όλα
Κι άλλα τριάντα πάγια ρεύμα νερό και νοίκι
για κινητό και σταθερό μες το μυαλό μου φρίκη
Το μπρίκι το πετάξαμε δεν το 'χουμε στο σπίτι
τον καπουτσίνο μάθαμε ο ελληνικός μας λείπει
Θα πάω σας λέω στο χωριό τσοπάνος και αγρότης
και το τρακτέρ θα οδηγώ στα χώματα ιππότης
Θ αρμέγω και θα τραγουδώ θα πήζω το τυρί μου
στο προβατάκι μου θα πω ευχαριστώ γιαβρί μου
Θα πίνω τον ελληνικό με το παχύ καϊμάκι
στο καφενείο του χωριού με φίλους και μεράκι
Νερό θα πίνω απ την πηγή χειμώνα καλοκαίρι
δεν θα γυρνώ απ τη δουλειά με δίλιτρα στο χέρι
Θα βλέπω την ανατολή να βγαίνει απ τα βουνά
την δύση όπου θα γεννά τα χρώματα στα δειλινά
Θα πάω να ζήσω στο χωριό στο πατρικό ν’ αράξω
και μαύρη πέτρα πίσω μου στην πόλη θα πετάξω
Της Ελευθερίας Λάππα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου