Άλλη μια φωτογραφική καταγραφή του χειμερινού ουράνιου θόλου, στο Βαλτινό, κατά το σούρουπο, από την Χριστίνα – Μαρία Βότσιου. Πρόκειται για εικόνες που διεγείρουν την αίσθηση και θα μπορούσε να παραπέμψουν στο «Ωκεάνιο συναίσθημα», δηλαδή στην έννοια ενός συναισθήματος της απεραντοσύνης και της πληρότητας που αισθάνεται κάποιος όταν συντονιστεί, εναρμονιστεί και ταυτιστεί με τον συμπαντικό κόσμο. Το συναίσθημα αυτό παρομοιάζεται με ένα κύμα που μας γεμίζει με ασφάλεια και ευφορία.
Υπάρχει
ένα μέρος στον κόσμο όπου μπορεί κανείς να βρει την πλήρη και απόλυτη ασφάλεια.
Μόνο που για να το βρει θα πρέπει να ξαναγυρίσει στην μήτρα. Να ξαναγίνει
έμβρυο και να ζήσει μέσα σε εκείνο το ιδανικό περιβάλλον όπου υπάρχει σταθερή
θερμοκρασία και που όλες οι ανάγκες εκπληρώνονται αυτόματα πριν καν
εκδηλωθούν (δηλαδή δεν υπάρχουν ανάγκες), αφού το έμβρυο είναι συνδεδεμένο
βιολογικά με τον οργανισμό ο οποίος τον κυοφορεί.
Αυτό είναι το «Ωκεάνιο αίσθημα» στο οποίο παλεύουμε όλοι οι άνθρωποι να ξανά βιώσουμε σε μια κατάσταση νιρβάνας ώστε να αισθανθούμε την απόλυτη πληρότητα και η Χριστίνα - Μαρία Βότσιου κατάφερε να το οπτικοποιήσει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου