Όταν κατανοείς την πραγματικότητα μέσα από εικόνες του Εγώ, τότε βιώνεις μια ερωτική σχέση, στην οποία αντικείμενο του έρωτα, είναι ο ίδιος ο εαυτός σου, αποκλείοντας έτσι, όλα τα άλλα ερωτικά αντικείμενα. Και βέβαια εδώ μιλάμε για την απόλυτα μονογαμική σχέση!
Όταν ερωτεύεσαι την μορφή σου, όταν γοητεύεσαι από την αντανάκλασή της, τότε σκύβεις στο νερό της πηγής να την φιλήσεις και πέφτεις μέσα και πνίγεσαι.
Όταν χρησιμοποιείς το προσωπείο του «φαίνεσθαι» και όχι του «είναι», αυτό πού είσαι κατά βάθος στην πραγματικότητα, και το οποίο τις περισσότερες φορές επιδιώκεις να κρύβεις επιμελώς, τότε φανερώνεται όλη η αδυναμία, αλλά και η υποκριτική κατάσταση την οποία βιώνεις καθημερινά. Άλλος είσαι και άλλος δείχνεις.
Έτσι διαρκώς είμαστε θεατρίνοι και παίζουμε θέατρο.
Παίζουμε θέατρο, όταν νοιαζόμαστε δήθεν για την δικαιοσύνη και την ισότητα, ενώ στην πραγματικότητα είμαστε οι πιο άδικοι και οι μεγαλύτεροι τύραννοι στους γύρω μας.
Παίζουμε θέατρο, όταν ενδιαφερόμαστε δήθεν για τους άλλους και ότι θυσιαζόμαστε γι’ αυτούς, ενώ επιδιώκουμε την εκμετάλλευση κάθε καταστάσεως.
Χρησιμοποιούμε συνεχώς μία μάσκα στις διαπροσωπικές μας σχέσεις.
Σημειώνονται μερικές περιπτώσεις:
-Με την αγάπη συνδέεται ἡ πορνεία. Όλοι σήμερα μιλούν για την αγάπη. Αλλά κάτω από την αρετή της αγάπης κρύβεται ἡ πορνεία, η επιθυμία ικανοποιήσεως της φιληδονίας. Όλα τα τραγούδια μιλούν για την αγάπη, αλλά μέσα σ αυτήν την κατάσταση αγάπης κρύβεται η αντιμετώπιση του άλλου σαν αντικειμένου ηδονής.
-Με την πραότητα συμπλέκεται ἡ υπουλότητα. Κάποιοι υποκρίνονται τον πράο, τον γλυκομίλητο κι όμως μέσα τους κρύβουν δηλητήριο.
-Με την αγνότητα συμπλέκεται η πικρή συμπεριφορά. Κάποιοι καλλιεργούν την εγκράτεια και την αγνότητα κι όμως διακρίνονται για υπεροψία, αφού κατακρίνουν τους άλλους ανθρώπους.
Γι’ αυτό πρέπει να προσέξουμε τον βάτραχο, όταν αντλούμε νερό, δηλαδή να προσέχουμε μήπως, εξασκώντας τις αρετές ταυτόχρονα καλλιεργούμε τα πάθη;
Δημ. Γαστριάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου