Από
μικρός ήμουν βουκόλος και σαν από χάρισμα πολύ εύκολα τιθάσευα όλα τα βοοειδή.
Μια μέρα, όμως, παίζοντας δίπλα στα γιγαντόσωμα, έχασα μια δαμάλα (το λέει
σοβαρά το παραμύθι), και μη μπορώντας να γυρίσω πίσω, καθόμουνα στην ερημιά κι
έκλαιγα την απώλεια. Οι θεοί με λυπήθηκαν και μ’ έκαναν πουλί, για να πετάω
ελεύθερος μακριά και να παίζω ασυλλόγιστος όσο θέλω. Όμως εγώ και πουλί που
έγινα συνεχίζω πάντα το κοπάδι να φυλάω κι όρεξη δεν έχω με άλλα πουλιά να
σμίγω και να χαίρομαι τον ουρανό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου