Ο Κλαρινίστας Νικόλαος Καλαμπάκας.

Ο Νίκος Καλαμπάκας υπήρξε ένας από τους καλύτερους παραδοσιακούς οργανοπαίχτες του τόπου μας. Οι παλαιότεροι θυμούνται τις δεξιοτεχνικές του ικανότητες στο κλαρίνο με τις οποίες κατάφερε να γίνει γνωστός στο ευρύ κοινό και να αξιωθεί να παίξει σε πολλές κοινωνικές εκδηλώσεις, σε πολλά καλά μαγαζιά, και με καλές ορχήστρες.

Την εποχή που η παραδοσιακή μουσική κυριαρχούσε και το δημοτικό τραγούδι, με κυρίαρχο όργανο το κλαρίνο, συνόδευε τους ανθρώπους σε κάθε τους ψυχαγωγική εκδήλωση, ο συγχωριανός μας κλαρινίστας, Νικόλαος Καλαμπάκας μεσουρανούσε και στο χώρο της διασκέδασης θεωρούνταν μεγάλη φίρμα στη δημοτική μουσική, σε επίπεδο Θεσσαλίας.

Το 1974 στις διάφορες διαφημιστικές καταχωρίσεις των εφημερίδων, ο Νίκος Καλαμπάκας φιγουράρει πρώτη φίρμα στα διάφορα μουσικά παραδοσιακά σχήματα (συγκροτήματα), στα οποία ήταν επικεφαλής, δηλαδή, αυτός που έκλεινε τις δουλειές, και που έδινε το όνομά του στο σχήμα. Έπαιζαν στους γάμους, στα πανηγύρια και στα διάφορα κοσμικά κέντρα της περιοχής.

Ο κόσμος συνήθως τους αντάμειβε με την λεγόμενη «χαρτούρα» δηλαδή τα κεράσματα και σε κάποιες περιπτώσεις συμφωνούσαν με τον ιδιοκτήτη του κέντρου να παίρνουν και αμοιβή.

Το κλαρίνο ήταν το ηγετικό όργανο σε κάθε τέτοια κομπανία και συνοδεύονταν από το βιολί, το λαούτο, τη κιθάρα, το ακορντεόν. κ.α.. Σήμερα εξακολουθεί ακόμα να κρατάει τα σκήπτρα παίζοντας τα περισσότερα σόλο και τη βασική μελωδία, ενώ τα υπόλοιπα όργανα έχουν πιο συνοδευτικό ρόλο.

Ο Νίκος Καλαμπάκας, πήρε τα πρώτα μαθήματα κλαρίνου σε δάσκαλο και έμαθε το όργανό του πρακτικά. Το «καλό αυτί» και η πολύωρη εξάσκηση ήταν οι βασικές αρετές του, μιας και ο καλός μάστορας ποιεί με τη δοσολογία της ψυχής του.

Σήμερα είναι συνταξιούχος και ζει στο Βαλτινό. Τα χρόνια που πέρασαν του βάραιναν τα δάχτυλα και η σχέση με το κλαρίνο του ελαττώθηκε. Γεροντάκι πλέον θυμάται και αναπολεί τις ωραίες μουσικές στιγμές που του χάρισε το αγαπημένο όργανό του, το κλαρίνο.