Τα κοκόρια

 Περί κοκόρων, φίλοι μου, η ανάρτηση ετούτη,

η γνώση πέντε πετεινών θα μας χαρίσει πλούτη.

Ο κόκορας, ο πετεινός, ο αλέκτωρ, το κοκόρι

κι ο κόκοτας, που μας μιλούν, για το δικό τους stori.

 

Με το στητό παράστημα, το κόκκινο λειρί τους,

μας λεν την ιστορία τους, με την γνωστή φωνή τους.

Στίχοι, τραγούδια, ζωγραφιές στο ίδιο παραμύθι,

συλλέγονται, ανασύρονται, ξεφεύγουν απ’ τη λήθη.

 

Στίχοι τραγουδιών

Ο κόκορας ξυπνάει

Ο κόκορας ξυπνάει μα οι κότες όλες λείπουν
άδειο το κοτέτσι και τον πιάνει πανικός
βγαίνει έξω αλαφιασμένος τις κοτούλες του να ψάξει
«βρε που πήγαν, που γυρνάνε» συλλογίζεται ο φτωχός

Και τις βρίσκει αραγμένες στις ξαπλώστρες της πισίνας
με χυμούς και με φραπέδες και πολύχρωμα μαγιώ
άλλες με γυαλιά ηλίου κακαρίζουνε με χάρη
άλλες κάνουν μακροβούτια κι άλλες τρώνε παγωτό

Κικιρικου κικιρικου..
κοκοκοκοκοκοκο
κικιρικου κικιρικου..
κοκοκοκοκοκοκο.

Βρε κοτούλες μου τους λέει πάμε μέσα στο κοτέτσι
και υπόσχομαι να γίνω ο καλύτερος γαμπρός
θα σας φέρνω κάθε μέρα πίτουρα πολυτελείας
στις ποτίστρες θα `χω γάλα κι όλες θα σας αγαπώ

Μα οι κότες ξαναμμένες απ’ την ηλιοθεραπεία
του γυρίζουνε την πλάτη με γλυκά χασμουρητά
κι είναι τόσο ευτυχισμένες που δε θέλουν πια ν’ ακούσουν
για κοτέτσια, για ποτίστρες, για κοκόρια και αυγά

Στίχοι: του Γιώργου Χατζηπιερή

 

Είμαι κόκορας κεφάτος

-Είμαι κόκορας κεφάτος, ζωηρός και κοτσονάτος

κι έχω μπλέξει κάποια κότα, που τσιμπάει τα καρότα.

-Χτίζεις κόκορα παλάτια με τη σκέψη με τα μάτια,

αν κρατάνε τα φτερά σου, τότε κούνα την ουρά σου.

-Κουκουρίκου, το κοκόρι,

-κοκοκό, κάνει κι η κότα,

την τραβούσε με το ζόρι

και της άλλαζε τα φώτα.

-Έλα κότα μου να πάμε, μες στον κήπο μου να φάμε,

άσ’ τους άλλους τους κοκόρους κι από μένα τρώγε σπόρους.

-Είσαι κόκορας μουρντάρης και ζητάς να με τουμπάρεις,

σ’ έβλεπα κρυφά από τότες μέσα σε σαράντα κότες.

-Κότα μου θα με τρελάνεις, κακαρίσματα μου κάνεις

κι όπως πάμε θα πετάξω, στο κοτέτσι σου ν’ αράξω.

-Αν με θέλεις κόκορά μου, έλα πέστο στην κυρά μου

μη ζητάς αυγά να κάνω και στο δρόμο να τα χάνω.

Στίχοι: Γεράσιμου Τσάκαλου

Ο κόκορας

Κοίτα, κοίτα ο κοκορής μας, το καμάρι της αυλής μας,
κορωνάτος, σπιρουνάτος, κορδωμένος και τριζάτος
Με το κόκκινο λειρί του, την ουρά τη φουντωτή του,
μοιάζει, κι-κι-ρι-κι-κι, ταγματάρχης με στολή.

Πώς πετάγεται στη μάντρα, με το μάτι του σα χάντρα,
και κοιτάει ψηλά και κάτου και τινάζει τα φτερά του.

Και λαλεί σα να σαλπίζει το λαιμό του, λες, ξεσκίζει,

φοβερίζει, κι-κι-ρι, φοβερίζει όλη τη γη.

Μ’ αν εκεί σαλέψει κάτι, χούι, ώσπου να κλείσει μάτι,
(μια στριγλιά σκουίλα μπήγει και πηδάει κι όπου φύγει).

Σαν κουρέλι παραδέρνει, που ένα φύσημα το παίρνει,
(τι κακό, κα-κα-κα-κι, να τρυπώσει, να χαθεί.

Στίχοι: Βασίλη Ρώτα

Το κοκοράκι

Όταν θα πάω κυρά μου στο παζάρι
θα σου αγοράσω ένα κοκοράκι,
το κοκοράκι κικιρικικί
να σε ξυπνάει κάθε πρωί.

Όταν θα πάω κυρά μου στο παζάρι
θα σου αγοράσω μία κοτούλα,
η κοτούλα κοκοκό, το κοκοράκι κικιρικικί,
να σε ξυπνάει κάθε πρωί.

Όταν θα πάω κυρά μου στο παζάρι
θα σου αγοράσω μία γατούλα,
η γατούλα νιάου νιάου,
η κοτούλα κοκοκό, το κοκοράκι κικιρικικί,
να σε ξυπνάει κάθε πρωί.

Όταν θα πάω κυρά μου στο παζάρι
θα σου αγοράσω ένα πουλάκι,
το πουλάκι τσίου τσίου,
η γατούλα νιάου νιάου
η κοτούλα κοκοκό, το κοκοράκι κικιρικικί,
να σε ξυπνάει κάθε πρωί.

Όταν θα πάω κυρά μου στο παζάρι
θα σου αγοράσω ένα γουρουνάκι,
το γουρούνι γρουτς γρουτς,
το πουλάκι τσίου τσίου,
η γατούλα νιάου νιάου
η κοτούλα κοκοκό, το κοκοράκι κικιρικικί,
να σε ξυπνάει κάθε πρωί.

Όταν θα πάω κυρά μου στο παζάρι
θα σου αγοράσω ένα σκυλάκι,
το σκυλάκι γάου γάου,
το γουρούνι γρουτς γρουτς,
το πουλάκι τσίου τσίου,
η γατούλα νιάου νιάου
η κοτούλα κοκοκό, το κοκοράκι κικιρικικί,
να σε ξυπνάει κάθε πρωί.

Όταν θα πάω κυρά μου στο παζάρι
θα σου αγοράσω ένα κοκοράκι,
το κοκοράκι κικιρικικί
να σε ξυπνάει κάθε πρωί.

Στίχοι: Νίκου Φατσέα

 

Της γειτονιάς ο κόκορας

Της γειτονιάς ο κόκορας περνιόντανε για μάγκας,
μα τώρα τον κατάλαβα πως ήταν ματσαράγκας
γιατί τα `κανε όλα ρόιδο και αποδείχτηκε κορόιδο.

Νόμιζε πως ήτανε σουλτάνος με χαρέμι
και κάθε κότα ήθελε μπροστά του να τον τρέμει
και στις γειτονιές γυρνούσε και με πόζα κελαηδούσε.

 

Μα μια μικρή που ήτανε στον έρωτα δασκάλα,
αφού τρελά τον μάδησε τον άφησε μπουκάλα.
Τώρα του `φυγε η μαγκιά του και του πέσαν τα φτερά του.

Στίχοι: Κώστα Καπλάνη

 

Είπα στον κόκορά μου

Είπα στον κόκορά μου

Είπα στον κόκορά μου

Είπα στον κόκορά μου

Κι όπου λαλεί πουρνό

Να κόψει τη συνήθεια

Να κόψει τη συνήθεια

Να κόψει τη συνήθεια

Για θα του βγει ξινό

 

Τι θέλεις και φωνάζεις Μήπως ξυπνάει κανείς;

Τι θέλεις και φωνάζεις Μήπως σ’ ακούει κανείς;

 

Θέλεις να μας ξυπνήσεις

Θέλεις να μας ξυπνήσεις

Θέλεις να μας ξυπνήσεις

Να πιάσουμε δουλειά

 

Δεν ήρθε ακόμα η ώρα

Δεν ήρθε ακόμα η ώρα

Δεν ήρθε ακόμα η ώρα

Εμείς ξυπνάμε αργά

 

Τι θέλεις και φωνάζεις Μήπως ξυπνάει κανείς;

Τι θέλεις και φωνάζεις Μήπως σ’ ακούει κανείς;

 

Εδώ είναι πολιτεία

Εδώ είναι πολιτεία

Εδώ είναι πολιτεία

 

Μεγάλη και τρανή

Για κοίτα να σωπάσεις

Για κοίτα να σωπάσεις

Για κοίτα να σωπάσεις

Μη χάσεις τη φωνή

 

Τι θέλεις και φωνάζεις Μήπως ξυπνάει κανείς;

Τι θέλεις και φωνάζεις Μήπως σ’ ακούει κανείς;

 

Στίχοι: Νίκος Τσιπουρλιάνος

 

Στου παιδιού μου τη χαρά

Στου παιδιού μου τη χαρά

έσφαξα ένα κόκορα

έφαγε όλη η Σαμψούντα,

χόρτασε κι Τραπεζούντα

Έχει-ν έχει-ν έχει-ν έχει-ν το σαλβάρι τρύπαν έχει-ν

Παραδοσιακό του Πόντου