Τα Βαλτσινιώτικα «Η πλημμύρα» (με ντοπιολαλιά)

«Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα,

εδώ στα Βαλτσινιώτικα

θα λέμε τον καημό μας,

τα βάσανα, τις πίκρες μας,

τ' άσχημα απ' το χωριό μας…» 

Γκλιότι στουν κουρνιαχτό η φουράδα,

γλυστράν τα γουρνουτσάρχα,

γκαρίζουν τα γουμάρια, αράδα,

γαβγάν τα σκλιά, τ΄ αλτσιάρκα.

Έρχιτι μπόρα!

 

Αντάργιασι ου Κόζιακας, θεργιό!

θα βρέξει πάλι, θα βγει η Σαλαμπριά

θα πλημμυρίσει του χουργιό

κι στου λιβάδι, ούλα τα μαντριά,

κινδυνεύουν τώρα.

 

Αντάργιασι ου Κόζιακας, μαυρίλα!

 Έρχιτι μπόρα δυνατή

θα πλημμυρίσουμι κι ανίλα,

ζώα κι κόσμους θα πνιχτεί.

Ξεβράκωτη η χώρα!

 

Και πριν προκάνου να του πω,

αρχίντσι τέτχια μπόρα,

απ' έγινι στου Βαλτινό... πω! πω!

εδώ και λίγη ώρα,

πέλαγος, βαλτοχώρα!

 

Πνίτχαν τα πρόβατα, τα αρνιά,

τα γίδια, τα γιλάδια,

όλα γινίκανε με μνια

νεροποντή ρημάδια,

μας πήρε η κατηφόρα!

 

Γιόμσι απού παν' ως κατ' λούνι,

ούλα πλημμυρισμένα,

λαμανιότι στη λούτσα του γρούνι

κι ου κόσμους τάχει χαμένα

ετούτη εδώ την ώρα. 

 

Κι όλοι τον ήλιο καρτερούν

να βγει για να στεγνώσουν

κι ότι απόμεινε, αν μπορούν,

απ' το χουργιό να σώσουν,

ανάθεμα τη χώρα!!!