Ο Αχιλλέας της καρδιάς μας

Οι παλαιότεροι άνθρωποι του Βαλτινού, αλλά και των γύρω χωριών, θα θυμούνται σίγουρα την εμβληματική μορφή του περιπλανώμενου Αχιλλέα Ζυγογιάννη.

Ο Αχιλλέας ήταν μια γνώριμη και αξέχαστη φιγούρα που τον συναντούσες παλιότερα, με την πραμάτεια του στον ώμο, να τριγυρνά στο Βαλτινό και στα γύρω χωριά πασχίζοντας για τον επιούσιο. 

Πέρασαν 20 χρόνια από τότε, που ο αείμνηστος Αχιλλέας Ζυγογιάννης, άφησε ετούτο τον μάταιο κόσμο και αναλήφθηκε στους ουρανούς.

Είχε γεννηθεί το 1936 στο Ρίζωμα Τρικάλων και έζησε ανέστιος και περιπλανώμενος στους δρόμους μέχρι τον θάνατό του.

Η βασανισμένη του καρδούλα έπαψε να χτυπά ένα πρωινό του Δεκεμβρίου το 1994 και πέθανε σε ηλικία 58 ετών.

Η ενθύμηση και το αφιέρωμα, στην εφημερίδα μας, για τα είκοσι χρόνια από τον θάνατό του, είναι μια αναφορά, ένα μνημόσυνο στην αδικημένη πλευρά του κόσμου μας. 

"Πέντε σακούλια βάσανα στην πλάτη κουβαλούσε

με τον βοριά με τον χιονιά στη στράτα σεργιανούσε..."

Ένα χειμωνιάτικο πρωινό, τρεις μέρες πριν από τον θάνατό του, τον βρήκαμε ξαπλωμένο στην κεντρική πλατεία να κοιμάται. Είχε περάσει τη βραδιά εκεί έξω στο κρύο και στην παγωνιά. Σε ένα τενεκεδένιο αυτοσχέδιο μαγκάλι προσπαθούσε να ζεστάνει τα χέρια του.

Τρεις ημέρες πριν από τον θάνατό του. Ίσως με τον θάνατό του να τελείωσε και το μαρτύριο της ζωής του.

Η έκφραση στο βλέμμα του αναζητώντας τα ατέλειωτα «Γιατί;;;»

Το καλοκαίρι ήταν πιο εύκολο για την επιβίωση. Ο ίσκιος κάποιου δέντρου και το ξεγύμνωμα του σώματός του βοηθούσαν στην αντιμετώπιση του καύσωνα.

Την ώρα της διευθέτησης των πραγμάτων του. Ολόκληρη η περιουσία του χωρούσε σε μια σακούλα σέα, που τα κουβαλούσε στον ώμο του.

Η λιτή και απέριττη ζωή του είχε αποτυπωθεί ανάγλυφα στο πρόσωπό του.

Κάποιες φορές τον έπαιρνε το παράπονο και με το κλάμα του εξέφραζε την πίκρα της ψυχής του. Ίσως να ήταν η στιγμή που ένοιωθε την αδικία του κόσμου μας.

Οι πλατείες, τα παγκάκια και οι αλάνες ήταν συχνά τα στέκια του και η ενασχόλησή του με την διευθέτηση της πραμάτειας του.

Ο χορός και η μουσική ως ισχυρό αντίδοτο στα βάσανα της ζωής. Έτσι οι δυσκολίες αντιμετωπίζονται ευκολότερα.

Ο Αχιλλέας με τις μπότες, νεαρός μαζί με άλλους νέους του χωριού.

Αχιλλέα, τα βάσανα του κόσμου δεν έχουν τελειωμό!