Η ιστορία του Κοινοτικού καταστήματος Βαλτινού

Μια μικρή κιβωτός της ιστορίας μας και των αναμνήσεων, αλλά και η έδρα των συλλογικών αποφάσεων που καθόρισαν τη μοίρα και την πορεία του χωριού, είναι το κτίριο του κοινοτικού καταστήματος Βαλτινού.

Ένα κτίριο που έχει ζωή μισό αιώνα και κατέχει μια ξεχωριστή θέση στις καρδιές όλων μας, όσων γεννηθήκαμε και ζήσαμε στο Βαλτινό.

Πρόκειται για το κτίριο που βρίσκεται στο κέντρο του Βαλτινού, απέναντι από το δημοτικό σχολείο.

Το κτίριο κτίστηκε το 1963 και χρησιμοποιήθηκε στην αρχή ως κατάστημα κοινοτικού γραφείου, όπου στέγαζε το αγροτικό ιατρείο, καθώς και το κτηνιατρείο.

Στη συνέχεια άλλαξε κατά καιρούς πολλές χρήσεις, σύμφωνα με τις προτεραιότητες και τις ανάγκες των κατοίκων.

Αλλά ας δούμε την ιστορική διαδρομή και την κοινωνική ωφελιμότητα αυτού του έργου.

Η ιστορία ενός τόπου είναι συνυφασμένη με την ιστορία των ανθρώπων και των έργων τους. Κάθε τόπος που κατοικείται από ανθρώπους υπόκειται στην αναγκαιότητα της διοίκησης.

Το βασικό κύτταρο της τοπικής διοίκησης είναι η κοινότητα.

Η διοίκηση των Ελληνικών χωριών επί Τουρκοκρατίας ασκούνταν σύμφωνα με την διοικητική οργάνωση του Οθωμανικού κράτους.

Με την προσάρτηση της Θεσσαλίας στην Ελλάδα το 1881, οι οικισμοί που τις απάρτιζαν συνενώθηκαν σε δήμους τριών διαφορετικών τάξεων, ανάλογα με τον πληθυσμό τους. 

Το Βαλτινό αποτέλεσε κοινότητα του Δήμου Πιαλείων, μέχρι το 1912.

Με την αναμόρφωση του αυτοδιοικητικού συστήματος που έγινε το 1912 από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, με το οργανωτικό σχήμα που εισήγαγε ο νόμος ΔΝΖ/1912 «Περί συστάσεως Δήμων και Κοινοτήτων» δημιουργήθηκαν χιλιάδες κοινότητες σε ολόκληρη την επικράτεια.

Το Βαλτινό αναγνωρίστηκε ως κοινότητα με το Β.Δ. 29-8-1912, ΦΕΚ. Α 261/1912, και απαρτίζονταν από τους οικισμούς: Βαλτσινόν (έδρα), Βαλομάντρι, Τσιάρα, Αμμουδιά, Ασπρόβαλτος, Μέλιγος και Μεσιακά.

Η κοινότητα αυτή, μικρή, και με ελάχιστους πόρους, λειτουργούσε σαν τοπικό παραρτήματα της κρατικής γραφειοκρατίας (έκδοση πιστοποιητικών και ληξιαρχικών πράξεων).

Η κατάσταση στο χώρο της τοπικής διοίκησης παρέμεινε στα ίδια γενικά πλαίσια και στα επόμενα χρόνια.

Η κοινότητα Βαλτινού, αρχικά, για κοινοτικό κατάστημα χρησιμοποιεί το οίκημα,  ιδιοκτησίας του ιερού ναού Αγίου Αθανασίου Βαλτινού. Το μηνιαίο ενοίκιο ανέρχεται στις 80 δραχμές που πλήρωνε η κοινότητα Βαλτινού στο εκκλησιαστικό συμβούλιο.

Όμως η ανάγκη για τη στέγαση σε δικό της χώρο γίνεται ολοένα και πιο επιτακτική.

Έτσι η κοινότητα με αίτημά της προς την Τεχνική Υπηρεσία Δήμων και Κοινοτήτων ζητάει την σύνταξη μελέτης για την ανέγερση κοινοτικού κτιρίου. Η ΤΥΔΚ συντάσσει την τεχνική μελέτη και την αποστέλνει στην κοινότητα Βαλτινού.

Η απόφαση (9/1963) του Κοινοτικού Συμβουλίου Βαλτινού για την κατασκευή του έργου.

Έτσι την 1 Μαρτίου 1963 και σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. απόφαση 9/1963 του Κοινοτικού Συμβουλίου Βαλτινού, εγκρίθηκε η συνταχθείσα τεχνική μελέτη της ΤΥΔΚ για την εκτέλεση του έργου «Κοινοτικού καταστήματος με Ξενώνα και Ιατρείο» προϋπολογισμού δαπάνης 120.000 δραχ. και αποφασίσθηκε η εκτέλεση του έργου, κατόπιν μειοδοτικής δημοπρασίας ενώπιον της επιτροπής, η οποία αποτελούνταν από τον Πρόεδρο της Κοινότητας Βαλτινού, Στέφανο Σταμούλη και τους κοινοτικούς συμβούλους, Νικόλαο Τζήμα και Αθανάσιο Ψύχο.

Το έργο δημοπρατήθηκε, αναδείχθηκε ο μειοδότης εργολάβος μηχανικός και άρχισε η κατασκευή του.

Όμως κάποιες κακοτεχνίες στην κατασκευή του έργου αναγκάζουν τους κατοίκους να καταγγείλουν την επιβλέπουσα αρχή ΤΥΔΚ στη εφημερίδα «Ελευθέρα Γνώμη».

Από την εφημερίδα «Ελευθέρα Γνώμη» της 21^ης  Σεπτεμβρίου 1963 σταχυολογήσαμε την είδηση -καταγγελία- από κατοίκους του Βαλτινού, που μας πληροφορεί για κακοτεχνίες στην ανέγερση του κοινοτικού κτιρίου. 

Η είδηση έχει ως εξής:

"ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΝ ΑΠ’ ΤΟ ΒΑΛΤΙΝΟ

Από το χωριό Βαλτινόν μας γράφουν τα κατωτέρω, τα οποία και θέτομεν υπ’ όψιν των αρμοδίων.

Εις την κοινότητά μας ανεγείρεται κοινοτικόν κατάστημα μετά ξενώνος και ιατρείου εργολαβικώς δια μειοδοτικής δημοπρασίας. Εγένετο η θεμελίωσις και επερατώθη η λιθοδομή μετά του σκυροδέματος.

Αφιχθείς εις το χωρίον μας ο κ. προϊστάμενος της ΤΥΔΚ Τρικάλων το έκρινε άχρηστον και διέταξε την κατεδάφισιν εκ θεμελίων δια λόγους τεχνικούς.

Μετά 20ήμερον όμως αι εργασίαι δια την αποπεράτωσιν του κοινοτικού καταστήματος ήρχισαν χωρίς να λάβη χώραν εν τω μεταξύ η διαταχθείσα και ενώπιον των κατοίκων κατεδάφισις τούτο, κριθέντος ως αχρήστου.

Και ερωτώμεν. Τι συμβαίνει εις την περίπτωσιν αυτήν; Διατί δεν κατεδαφίσθη, αφού κατά την γνώμην του αρμοδιωτέρου εκρίθη άχρηστον, και κατόπιν τούτου επετράπη η συνέχισις των εργασιών επί λιθοδομής χαρακτηρεισθής ως άχρηστου εις ότι αφορά τα υλικά κ.λ.π.;"

Από όσο μπορέσαμε να ψάξουμε στην ίδια εφημερίδα, απάντηση για την καταγγελία δεν υπήρξε.

Παρόλα αυτά το έργο ολοκληρώθηκε και παραδόθηκε στην κοινότητα.

Με την ολοκλήρωση του έργου στεγάστηκαν εκεί, το Κοινοτικό Κατάστημα, το Αγροτικό Ιατρείο, και το Κτηνιατρείο.

Παράλληλα, το κοινοτικό κατάστημα Βαλτινού, αποτελούσε και το επίκεντρο της κοινωνικής ζωής του χωριού, για διάφορες εκδηλώσεις και διάφορα άλλα ζητήματα που αφορούσαν τους κατοίκους.

Το 1999, με την μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και την εφαρμογή του προγράμματος «Ι. Καποδίστριας» το Βαλτινό αποτελεί την έδρα του Δήμου Καλλιδένδρου και το κοινοτικό κατάστημα φιλοξενεί τον Δήμο με τις νεοσύστατες υπηρεσίες του.

Όμως ο χώρος αποδεικνύεται μικρός και γιαυτό το λόγο γίνεται επέκταση με προσθήκη στον πίσω χώρο.

Έτσι, το κτίριο χρησιμοποιήθηκε ως Δημαρχείο του Δήμου Καλλιδένδρου μέχρι το 2001.

Στον ίδιο χώρο και μετά την κατασκευή του νέου Δημαρχείου, το κοινοτικό κατάστημα λειτουργούσε ως χώρος της Λέσχης Νέων Βαλτινού και ως βιβλιοθήκη.

Από το 2002 μέχρι σήμερα, το κοινοτικό κατάστημα Βαλτινού στεγάζει τον Παιδικό Σταθμό «Ηλιαχτίδα» του Δήμου Τρικκαίων.

Σήμερα το κτίριο του κοινοτικού καταστήματος Βαλτινού μετράει 50 χρόνια ζωής και στέκει εκεί, αγέρωχο, στο κέντρο του χωριού, να διαφυλάτει τις αναμνήσεις και να αναδεικνύει την αξία των αγώνων, που έδωσαν οι πρόγονοι για ένα καλύτερο αύριο.