Στις τρεις φωτογραφίες με τοπία του τόπου μας, αποτυπώνεται η αίσθηση του αχανές και του απέραντου, όπου η γη απλώνεται μπροστά σαν μία ήρεμη, στέρεη επιφάνεια. Το γήινο καφέ χώμα, με αρκετή οργανική ύλη και καλά αερισμένο έδαφος, άλλοτε να ξεκουράζεται κι άλλοτε οργωμένο και έτοιμο για να δεχθεί τη σπορά, υποδηλώνει το εύφορο της περιοχής. Η υψομετρική γραμμή στους πρόποδες του Κόζιακα, διαγράφεται στη μέση του κάδρου, από την δεντροστοιχία.
Ο
ορίζοντας, με τις μαλακές του καμπύλες διαχωρίζει το κόσμο μας από τον ουρανό,
ενώ η γραμμή του φαίνεται να χάνεται σε μία απόσταση που προκαλεί αίσθηση
μεγαλείου και μυστηρίου.
Τα
βουνά υψώνονται σαν φύλακες της γης, οι κορυφογραμμές τους σχηματίζουν μία
έντονη αντίθεση με την απαλότητα του ορίζοντα. Κάθε κορυφή αναδύεται μέσα από
την ομίχλη του χρόνου, σαν ένας σιωπηλός μάρτυρας των αιώνων.
Ο
ουρανός από πάνω είναι τόσο απέραντος όσο και τα βουνά, γεμάτος με αποχρώσεις
του μπλε που μεταβάλλονται με το φως. Η σύνθεση των εικόνων συνδυάζει γη,
ουρανό και βουνό σε μια αρμονική ισορροπία, που προσφέρει στους παρατηρητές μία
αίσθηση γαλήνης και ταυτόχρονα τους προκαλεί να νιώσουν την αέναη δύναμη της
φύσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου