Αποκριάτικες εκδηλώσεις στο Βαλτινό

Εκδηλώσεις έχουν προγραμματιστεί για το τριήμερο της Αποκριάς στα διάφορα καφέ του Βαλτινού.

Συγκεκριμένα: Το Σάββατο 1 Μαρτίου στις 11 το βράδυ, το καφέ LOCAL διοργανώνει λαϊκή μουσική βραδιά με ζωντανή μουσική.

Στο τραγούδι ο Γιάννης Γέροντας και η Βανέσα Τσαντοπούλου.

Στο μπουζούκι ο Άρης κοντός και ο Αποστόλης Τυράκης, κιθάρα ο Βασίλης Καλαμπάκας και ντραμς ο Δημήτρης Κασιδιάρης.

Την Κυριακή 2 Μαρτίου 2004, στις 11 π.μ. έως 1 μ.μ., ο παιδόκοσμος θα ξεφαντώσει στο παιδικό αποκριάτικο πάρτυ, που διοργανώνει το καφέ LOCAL στο Βαλτινό, και μάλιστα με την παρουσία κλόουν.

Ενώ στο καφέ «ΗΛΕΚΤΡΟΦΩΝΟ» διοργανώνεται:

Το Σάββατο βράδυ, 1 Μαρτίου KARNIVAL PARTY και

Την Κυριακή 2 Μαρτίου Καρναβαλικά Καλλιστεία με πολλά δώρα.

Δωρεάν μαστογραφικός έλεγχος στο Βαλτινό για ένα μήνα

Το Ελληνικό Ίδρυμα Ογκολογίας, σε συνεργασία με το Δήμο Τρικκαίων, συνεχίζει το πρόγραμμα πληθυσμιακού ελέγχου για την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του μαστού και του τραχήλου της μήτρας, για τις γυναίκες που κατοικούν στο Δήμο μας.

Πιο συγκεκριμένα, η κινητή μονάδα ελέγχου βρίσκεται από την Τετάρτη 26/2/2014 και θα παραμείνει για ένα μήνα στο χώρο του Δημαρχείου του πρώην Δήμου Καλλιδένδρου, στο Βαλτινό.

Στο χώρο αυτό θα μπορούν να εξετάζονται εντελώς δωρεάν, με test Pap και μαστογραφίες, όλες οι δημότισσες, άνω των 28 ετών, του Δήμου Τρικκαίων και κυρίως όσες κατοικούν στους πρώην Καποδιστριακούς Δήμους Καλλιδένδρου, Κόζιακα και Φαλώρειας.
Οι ώρες λειτουργίας της μονάδας θα είναι από τις 9:00 έως τις 14:00 το μεσημέρι.
Πληροφορίες στα τηλέφωνα της Δημοτικής Ενότητας Καλλιδένδρου: 2431352500.

Το νέο βιβλίο του Νεκτάριου Κατσόγιαννου

«Το φρούριο, το ρολόγι 

και το βυζαντινό υδραγωγείο των Τρικάλων»

Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του συγγραφέα – ερευνητή Νεκτάριου Κατσόγιανου, με τίτλο «Το φρούριο, το ρολόγι και το βυζαντινό υδραγωγείο των Τρικάλων».

Πρόκειται για μια πολύχρονη εργασία, του ποιητή της εξερεύνησης και του κυνηγού των τεκμηρίων, ιστορικών και φωτογραφικών ντοκουμέντων της πόλης μας, που με τόση ευαισθησία κατάφερε να συνθέσει ακόμη ένα εξαιρετικό, ερευνητικό, ιστορικό έργο, για την πόλη των Τρικάλων.

Η ιστορία της πόλης ανέκαθεν συγκινούσε και εντυπωσίαζε τον άοκνο συγγραφέα, δημιουργώντας του έτσι, συναισθήματα εξαιρετικής δυναμικής και ταυτόχρονα αδυσώπητης ανάγκης, με τα οποία εξέφραζε «σκάβοντας τη γη» και ξεθάβοντας τους θησαυρούς με επιστημοσύνη αρχαιολόγου.

Όπως σε κάθε του βιβλίο, η σκέψη του Νεκτάριου Κατσόγιαννου, και η εξερευνητική ματιά του, κυριεύεται από μια ανεξέλεγκτη δύναμη καταγραφής και ανάδειξης ιστορικών ντοκουμέντων, τα οποία διαφωτίζουν σιγά - σιγά τις πιο σκοτεινές πλευρές του θέματος που κάθε φορά καταπιάνεται.

Κυριευμένος και πάλι από το μεράκι του, ο συγγραφέας- ερευνητής, Νεκτάριος Κατσόγιαννος, στο δέκατο έκτο, κατά σειρά βιβλίο του, που τον σχεδιασμό και τη ψηφιακή φωτοστοιχειοθεσία επιμελήθηκαν οι "Γραφικές Τέχνες": Δημήτρη Τσιγάρα, καταπιάνεται και αυτή τη φορά, με θέμα τοπικής ιστορικότητας και καταγράφει με την ματιά του ερευνητή το φυσικό και τεχνητό μνημείο του κάστρου των Τρικάλων.

Αναδιφώντας, σε παλιές τοπικές εφημερίδες, στις διάφορες αναφορές των περιηγητών και στην σχετική επί του θέματος βιβλιογραφία, αναζητεί και συλλέγει στοιχεία με τα οποία συνθέτει και δομεί το πόνημά του.

Ξεκινώντας με την περιγραφή της ανέκδοτης γκραβούρας του εξωφύλλου, στην οποία για πρώτη φορά απεικονίζεται ένα πραγματικό τοπίο της βορειοδυτικής περιοχής των Τρικάλων, Τρικκαίογλου, Κουτσομύλια, όπως ήταν το 1849, σύμφωνα με την περιγραφή του Άγγλου περιηγητή Έντουαρτ Ληρ, ο συγγραφέας παρουσιάζει ένα-ένα τα κοιτάσματα της ιστορικής παρακαταθήκης.

Παντρεύτηκε ο Άλκης

Παντρεύτηκε στις 16 - 2 - 2014 ο Άλκης, το παιδί που βρήκε την πραγματική του οικογένεια στο "Πάμε πακέτο" και η καταγωγή του είναι από το Βαλτινό.

Η οικογένεια του (Καραδήμα), όπως και η Βίκυ Χατζηβασιλείου ήταν δίπλα του στην ευτυχισμένη μέρα της ζωής του.

Κουμπάρος ήταν ο Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ  κ. Γιώργος Καρατζαφέρης, ο οποίος χωρίς κανένα ενδοιασμό, είχε τηλεφωνήσει, τότε, στο γραφείο της εκπομπής και είχε ζητήσει να συναντήσει κατ’ ιδίαν τον Άλκη για να τον βοηθήσει σε ό,τι χρειαστεί, τόσο τον ίδιο, όσο και την οικογένειά του.

Η τηλεπαρουσιάστρια της εκπομπής, με λιτή ανακοίνωση και μία φωτογραφία στο διαδίκτυο έγραψε για τον γάμο: «Σήμερα παντρέψαμε τον Άλκη! Ήρθε στο Πακέτο ορφανός κι έφυγε με 5μελή βιολογική οικογένεια».

Στο γλέντι των νεόνυμφων παραβρέθηκαν και διασκέδασαν με χορούς και τραγούδια αρκετοί καλεσμένοι, οι οποίοι ευχήθηκαν στο νέο ζευγάρι «βίον ανθόσπαρτον»!

ΑΚΡΙΤΟΛΕΞΟ

Βραβεύσανε ένα χωριό, στον κάμπο των Τρικάλων

Αρίστευσε, ξεχώρισε μεταξύ πολλών άλλων.  

Λατρέψανε, υμνήσανε τις ομορφιές, τα κάλλη!

Την τύχη του ζηλέψανε, «Σπουδαία και Μεγάλη»!

Ιδανικός ο τόπος του, εξαίσια ωραιώτης! 

Νηφάλια η φύσις του, o αγέρας ζωοδότης!

Ο έπαινος δικαίωσε! Το μέλλον του η λαμπρότης!!!

Αναδρομή στο παρελθόν

Κατοχή και εκτροφή ζώων - Βοσκότοποι - Ομαδική βόσκηση

Του Νικολάου Χιώτη

Η κατοχή ζώων αποτελούσε τη σημαντικότερη απόδειξη για τις αριστοκρατικές οικογένειες, ότι διέθεταν οικονομική επιφάνεια και κοινωνική καταξίωση. Η κοινωνική δύναμη και η καταξίωση υπολογίζονταν κυρίως με βάση την κτηνοτροφία. Και η κόρη, που:

«της τάζουν γιο του βασιλιά, της τάζουν γιο του Ρήγα,

δε θέλει γιο του βασιλιά, δε θέλει γιο του Ρήγα,

μόν’ θέλει τ’ αρχοντόπουλο με τις πουλές χιλιάδες,

’πο ’χει τα χίλια πρόβατα, τα πιντακόσια γίδια…» 

μας πληροφορεί ένα Λαζαριάτικο τραγούδι των Μεγάλων Καλυβίων.  Κι αν ο γαμπρός είναι φτωχός, για προίκα θα δοθεί στην κόρη και μια αγελάδα, που θα την ακολουθήσει στο σπίτι του γαμπρού την ίδια μέρα, δεμένη πίσω από το κάρο που μεταφέρει τα προικιά της. Για τούτο ο άνθρωπος φρόντιζε να κατοικεί σε περιοχές που προσφέρονταν για τη δική του διαμονή και τη βόσκηση των ζώων, ώστε να εξασφαλίζει έτσι τα απαραίτητα αγαθά για τον ίδιο και τα ζώα του.

                   

Η βόσκηση των ζώων γινόταν πάντα σε βοσκότοπους που εξασφάλιζαν οι ιδιοκτήτες των κοπαδιών ή τους εύρισκαν ελεύθερους ή τους αποκτούσαν με τη βία. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας επικρατούσε το καθεστώς της εργασίας στα κτήματα του Τούρκου δυνάστη με διάφορες σχέσεις. 

Όταν η Ελλάδα έγινε τούρκικη επαρχία, χωρίστηκε σύμφωνα με το Ισλαμικό δίκαιο σε 267 ζιαμέτια (δηλαδή μεγάλα φεουδαρχικά τμήματα) και σε 1496 τιμάρια (μικρότερες φεουδαρχικές περιφέρειες). 

Η ημερίδα από το Σύνδεσμο Φιλολόγων Τρικάλων

Μια εξαιρετική και άκρως ενδιαφέρουσα ημερίδα, διοργάνωσε την Παρασκευή 21-2-2014, το απόγευμα στο Δημαρχείο Τρικάλων, ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Τρικάλων με θέμα «Διδάσκοντας Ιστορία σε κρίσιμους καιρούς».

Η εκδήλωση ξεκίνησε με την παρουσίαση του βιβλίου «Κριτικές προσεγγίσεις του ναζιστικού φαινομένου: από την ιστοριογραφία και την πολιτική θεωρία στη σχολική ιστορική μάθηση», από τον Αγαθοκλή Αζέλη, Διδάκτορα Ιστορίας.

Στη συνέχεια ο Άγγελος Παληκίδης Λέκτορας Διδακτικής της Ιστορίας, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, ανέπτυξε το θέμα «Τι (δεν) διδάσκουμε για το Ναζισμό στο ελληνικό σχολείο».

Ακολούθησε η Βασιλική Σακκά Ιστορικός, Διδάκτωρ στην Εκπαίδευση Ενηλίκων και Ιστορία - Σχολική Σύμβουλος Φιλολόγων Μεσσηνίας με το θέμα «Προσεγγίζοντας την ιστορία του 19ου και 20ου αιώνα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση:  Στοχοθεσία και διαχείριση της ύλης σε ένα δύσκολο πλαίσιο».

Την εκδήλωση έκλεισε η Διδάκτωρ Ιστορίας, Θεατρολόγος-Σχολική Σύμβουλος Φιλολόγων Πειραιά Κατερίνα Μπρεντάνου, με το θέμα «Εχθροί της δημοκρατίας: ο Ναζισμός- Το διδακτικό υλικό του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων».

Πηγή: trikalanews.gr

Προσβασιμότητα στη σύγχρονη πόλη

Του Αθανασίου Μπαρτζιώκα

ΜΑΙΕΥΤΗΡΑΣ – ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ

Δεν είμαι ειδικός στο θέμα που θα αναπτύξω.

Όμως, θεωρώ υποχρέωσή μου να αναφερθώ σε ένα πρόβλημα, που είναι πρωτίστως θέμα παιδείας και πολιτισμού και απαιτεί την κινητοποίηση όλων των πολιτών και όλων των φορέων, αφού δεν ανήκει στην κατηγορία των προβλημάτων που χρειάζονται χρήματα και «μόνο χρήματα», για να αντιμετωπιστούν. Επιπλέον, σχετίζεται με τον γενικότερο σχεδιασμό του χώρου που ζούμε και της συμπεριφοράς που επιδεικνύουμε καθημερινά, κινούμενοι στον πολεοδομικό ιστό της πόλης μας.

        Επειδή δεν μου αρέσει να κινδυνολογώ και να προβάλλω μόνο τα άσχημα, θα ξεκινήσω με μια ευχάριστη «εικόνα πολιτισμού» που αντικρίζει αρκετά συχνά κανείς στην πόλη μας. Ένα πρωινό στην περίοδο των Χριστουγέννων πάνω στην κεντρική γέφυρα, μια παρέα κοριτσιών, προφανώς από άλλη πόλη, μόλις αντιλήφθηκαν ότι στην παρακείμενη διάβαση τα αυτοκίνητα σταματούν χωρίς να υπάρχουν φανάρια, για να περάσουν οι πεζοί, αντάλλαξαν επιφωνήματα έκπληξης, παροτρύνοντας και τους υπόλοιπους της παρέας να απολαύσουν το γεγονός. Δηλαδή το αυτονόητο αποτέλεσε αντικείμενο θαυμασμού!

     Στην αντίπερα όχθη λίγες μέρες μετά, η δασκάλα ειδικής αγωγής και άτομο με αναπηρία, Κατερίνα Μπλέτσα, σε μια λιτή και σεμνή εκδήλωση στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου, που είχα την τύχη να παρακολουθήσω, ζητούσε από τους πολίτες και το δήμο το αυτονόητο, την προσβασιμότητα όλων ανεξαιρέτως των πολιτών στους δημόσιους χώρους! Πολλά γράφτηκαν για την προσπάθεια της και για το διαγωνισμό φωτογραφίας που συμμετείχε και κέρδισε. Όλοι συμφωνούν μαζί της, όμως πολύ λίγα θα δούμε να αλλάζουν, αν δεν κινητοποιηθεί όχι μόνο η δημοτική αρχή αλλά και σύσσωμη η κοινωνία με τους φορείς της πόλης.

          Ας δούμε όμως λίγο πιο διεξοδικά το μεγάλο αυτό θέμα της προσβασιμότητας. Τι είναι η προσβασιμότητα και ποιους αφορά;

Οι καλύτεροι χτίστες της φύσης

Θεωρούνται από τους καλύτερους χτίστες της φύσης και μάλλον δικαίως. Τα πουλιά «el hornero» ή αλλιώς «οι χτίστες σπιτιού» απαντώνται στη Νότια Αμερική.

Ο φωτογραφικός φακός κατέγραψε τη σταδιακή δημιουργία της φωλιάς ενός...τέτοιου ζευγαριού πουλιών.

Χρησιμοποιώντας λάσπη μαζί με ίνες, τρίχες ή άχυρο θηλυκό και αρσενικό συνεργάζονται προκειμένου να ολοκληρώσουν εγκαίρως τη φωλιά, πριν την αναπαραγωγική περίοδο.
Η δουλειά γίνεται τους χειμερινούς μήνες, ώστε ο τροπικός ήλιος να «ψήνει» τη λάσπη μέχρι αυτή να γίνεις σκληρή σαν πέτρα.

Αφού ζευγαρώσουν, το θηλυκό γεννά από 3 μέχρι και 4 αυγά, η εκκόλαψη των οποίων επιτυγχάνεται σε μόλις 20 μέρες, εξαιτίας της παγιδευμένης ζέστης εντός της φωλιάς.

Απεβίωσε η συγχωριανή μας Στεργιανή Μπαρούτα

Απεβίωσε πλήρης ημερών η συγχωριανή μας Στεργιανή Μπαρούτα, σύζυγος του Γεωργίου, την Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2014, σε ηλικία 92 ετών.

Η Στεργιανή Μπαρούτα, το γένος Αναστασίου Κουφοχρήστου γεννήθηκε το 1922 στο Βαλτινό και με τον σύζυγό της Γεώργιο απόχτησαν δύο παιδιά. Το Δημήτριο και την Βάϊα. 

Αιώνιος κύκλος ζωής

Ο μήνας Φεβρουάριος, στο τόπο μας φέτος τελειώνει ηλιόλουστος και σε μια εβδομάδα μπαίνουμε στην Άνοιξη.

Ίσως να βιαζόμαστε λιγάκι αλλά μοσχοβόλησε η Άνοιξη στο χωριό…

Φευγαλέα έστω, σαν κορίτσι αέρας που στρίβει σε μια γωνία και χάνεται...

Η αισιοδοξία θα αναπτερώσει τα όνειρα, τα σχέδια και τις ελπίδες των ανθρώπων.

Η φύση θα αρχίσει κι αυτή με τη σειρά της, να ντύνεται με καταπράσινα φύλλα. Μετά το κλάδεμα των δένδρων τα κλώνια ντύνονται και στολίζονται με φυλλωσιές.

Άνθρωποι και φύση συμπορεύονται στον αιώνιο κύκλο ζωής και θανάτου.

Η επιβεβαίωση αυτού φαίνεται στην αιωνόβια σκαμνιά του χωριού μας, που βρίσκεται έξω από το σπίτι του κ. Βασίλη Βαγγελού.

Σοφοί δε Προσιόντων «Κ.Π. Καβάφης»

Θεοί μεν γαρ μελλόντων, άνθρωποι δε γιγνομένων,

        σοφοί δε προσιόντων αισθάνονται.

        Φιλόστρατος, Τα ες τον Τυανέα Aπολλώνιον, VΙΙΙ, 7

Οι άνθρωποι γνωρίζουν τα γινόμενα.
Τα μέλλοντα γνωρίζουν οι θεοί,
πλήρεις και μόνοι κάτοχοι πάντων των φώτων.
Εκ των μελλόντων οι σοφοί τα προσερχόμενα
αντιλαμβάνονται. Η ακοή

αυτών κάποτε εν ώραις σοβαρών σπουδών
ταράττεται. Η μυστική βοή
τούς έρχεται των πλησιαζόντων γεγονότων.
Και την προσέχουν ευλαβείς. Ενώ εις την οδόν
έξω, ουδέν ακούουν οι λαοί. 

Οι λεύκες - Τα καβάκια – Οι Ηλιάδες

Οι ψηλόλιγνες λεύκες, τα καβάκια, όπως τα λένε οι παλαιότεροι, με την υψίκορμη φιγούρα τους στέκονται εκεί όρθια, σαν ακτίνες του ηλίου, πότε σε συστάδες πότε μόνα τους, αλλά πάντα ευθυτενώς σαν να προδιαγράφουν την πορεία του ανθρώπου (άνω-θρόσκω), και δημιουργούν την κατάλληλη αντίστιξη στις οριζόντιες γραμμές των καλλιεργειών. 

Και όταν κάποιες φορές, η συνηθισμένη τοπική ομίχλη κατακάθεται στην πεδιάδα, οι λεύκες αυτές προεξέχουν από το γαλακτώδες στρώμα της και γίνονται οι πρωταγωνίστριες ενός απόκοσμου θεάματος.

Σύμφωνα με την μυθολογία είναι οι κόρες του Ηλίου, οι Ηλιάδες που υπεραγαπούσαν τον αδελφό τους Φαέθοντα. 
Όταν εκείνος πέθανε, έκλαιγαν τόσο πολύ ώστε οι ίδιες μεταμορφώθηκαν σε λεύκες και τα δάκρυά τους σε κεχριμπάρια.

Ο Ήλιος, ο θεός του φωτός, που θεωρείται η πηγή της ζωής, του φωτός και της θερμότητας βρίσκονταν πάνω σε ένα χρυσό άρμα, ψηλά στον ουρανό απ’ όπου άκουγε και έβλεπε τα πάντα. Το άρμα του το έσερναν φτερωτά άλογα, που τα ρουθούνια τους πετούσαν φλόγες.

Έβγαινε το πρωί από τον ωκεανό και το βράδυ βυθιζότανε πάλι, αφού είχε διατρέξει τον ουράνιο θόλο από τη μία άκρη ως την άλλη.

Ο Μεγάλος Ερωτικός

Στίχοι: Τα λιανοτράγουδα (Από δημοτικά τραγούδια).
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις.
Ερμηνεία: Φλέρυ Νταντωνάκη & Δημήτρης Ψαριανός

Απ' όλα τ' άστρα τ' ουρανού ένα είναι που σου μοιάζει
ένα που βγαίνει το πουρνό όταν γλυκοχαράζει.
Κυπαρισσάκι μου ψηλό, ποια βρύση σε ποτίζει,
που στέκεις πάντα δροσερό, κι ανθείς και λουλουδίζεις.

Να 'χα το σύννεφ' άλογο και τ' άστρι χαλινάρι
το φεγγαράκι της αυγής να 'ρχόμουν κάθε βράδυ.
Αν μ' αγαπάς κι είν' όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω
γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.

Της θάλασσας τα κύματα τρέχω και δεν τρομάζω
κι όταν σε συλλογίζομαι, τρέμω κι αναστενάζω.
Τι να σου πω; Τι να μου πεις; Εσύ καλά γνωρίζεις
και την ψυχή και την καρδιά εσύ μου την ορίζεις.

Να 'χα το σύννεφ' άλογο και τ' άστρι χαλινάρι
το φεγγαράκι της αυγής να 'ρχόμουν κάθε βράδυ.
Αν μ' αγαπάς κι είν' όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω
γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.

Εγώ είμ' εκείνο το πουλί που στη φωτιά σιμώνω,
καίγομαι, στάχτη γίνουμαι και πάλι ξανανιώνω.
Σαν είν' η αγάπη μπιστική, παλιώνει, μηδέ λιώνει
ανθεί και δένει στην καρδιά και ξανακαινουργώνει.

Χωρίς αέρα το πουλί, χωρίς νερό το ψάρι
χωρίς αγάπη δε βαστούν κόρη και παλικάρι.
Αν μ' αγαπάς κι είν' όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω
γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.

Βαλτσινιώτικες θυμοσοφίες

-Παπούτσι από τον τόπο σου

κι ας είναι μπαλωμένο...

                                      -Το προτιμώ αμπάλωτο

                                      γι’ αυτό και πήρα ξένο…

Αριστουργήματα κλασικής ζωγραφικής σε κίνηση

Αριστουργήματα κλασικής ζωγραφικής σε κίνηση, το αποτέλεσμα ενδιαφέρον έως εκπληκτικό. 

Ο Ιταλός σκηνοθέτης Rino Stefano Tagliafierro είχε τη σύλληψη να δώσει με τη βοήθεια της ψηφιακής τεχνολογίας κίνηση σε πίνακες ζωγραφικής.

«Αυτές οι παγωμένες στο χρόνο, ακίνητες εικόνες από την ιστορία της τέχνης, είναι σαν να αποκτούν ξαφνικά ζωή» λέει ο ίδιος.

Στο βίντεο πίνακες των Ρούμπενς, Καραβάτζιο, Βερμέερ, Μπουγκερώ και άλλων μεγάλων δασκάλων της δυτικής ζωγραφικής ζωντανεύουν.

Η ιστορία του Τηλεφωνικού Κέντρου του ΟΤΕ στο Βαλτινό.

Η ιστορία της τηλεπικοινωνίας στο Βαλτινό ξεκίνησε το 1936 με την σύσταση τηλεφωνικού γραφείου (τηλεφωνείο).

Στο βιβλίο «Το Βαλτινό» του Ευάγγελου Στάθη, διαβάζουμε το Βασιλικό Διάταγμα για την σύστασή του:

«Περί συστάσεως τηλεφ. Γραφείων

Γεώργιος Β΄

ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Έχοντες υπ΄ όψει τας σχετικάς διατάξεις του νόμου 3811 «περί κυρώσεως του από 27 Φεβρουαρίου 1926 Ν. Δ/τος» περί Διοικήσεως Υπηρεσίας Τ.Τ.Τ.» ως και του από 13 Μαρτίου 1930 «περί κανονισμού γενικών προαπαιτούμενων συστάσεως Τ.Τ.Τ. γραφείων και υπηρεσιών, προτάσεις του Ημετέρου επί της Συγκοινωνίας Υπουργού, στηριζόμενην εις γνώμην του Συμβουλίου Προσωπικού Τ.Τ.Τ., εγκρίνομεν την σύστασιν Κοινοτικού Τηλεφωνικού Γραφείου εις…..Γοργογύριον, Βαλτσινόν, Γενέσι, Δούσικον, Ελευθεροχώριον, Λεσιανά, Λυγαριάν, Ξυλοπάροικον, Μικράν Πουλιάναν, Τρικάλων – Γαύροβον, Μονήν Αγίου Στεφάνου, Καλογριανήν, Κάτω Περλιάγκον, Άνω Γαυδόβασδαν, Παλαιοχώριον, Μεγάλην Κερασιάν, Ορθοβούνιον, Σκεπάριον, Τριγώναν και Χρυσομηλιάν Καλαμπάκας.

Εις τον αυτόν Υπουργόν ανατίθεμεν την δημοσίευσιν και εκτέλεσιν του παρόντος Διατάγματος.

Εν Αθήναις τη 7 Φεβρουαρίου 1936

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Β΄

                                         Ο επί της Συγκοινωνίας Υπουργός

                                                     ΑΓ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ».

Το τηλεφωνείο εγκαταστάθηκε, στην αρχή, στο μπακάλικο του Βασιλείου Καραθανάση και στη συνέχεια φιλοξενήθηκε για αρκετό διάστημα στο μπακάλικο του Ευάγγελου Βότσιου. Λίγα χρόνια πριν την κατάργησή του φιλοξενήθηκε και στο μπακάλικο του Γεωργίου Μπαντόλια.

Από εκεί εξυπηρετούνταν όλοι οι κάτοικοι στις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις τους, (έπαιρναν αλλά και δέχονταν τηλεφωνήματα).

Από την πίσω όψη

 Μια περιπλάνηση, με το φακό μας, στην εβδομαδιαία λαϊκή αγορά της Δευτέρας, αλλά και μέσα στην πόλη των Τρικάλων ήταν ταυτόχρονα και η ευκαιρία να καταγράψουμε τον παλμό και την κίνηση της ημέρας με την δική μας οπτική.

Το θέμα μας: «Οι άντρες στην αγορά».

Απορρίψαμε τα ανφάς, τα προφίλ, και τα γενικά πλάνα και εστιάσαμε στο θέμα μας, ακουσίως, από την πίσω όψη.

Έτσι προέκυψε η συλλογή εικόνων, με αντρικές φιγούρες στην πρωινή αχλή μιας χειμωνιάτικης Δευτέρας.

Εικόνες γνώριμες, καθημερινές, στους δρόμους και στα πεζοδρόμια της πόλης, εκεί που γίνονται οι διάφορες αγορές για τις καθημερινές ανάγκες του σπιτιού.

Εκεί που οι στιγμές της διαδρομής είναι ταυτόσημες με την καθημερινότητα και την ασημαντότητα του γεγονότος…

Αλλά αυτή η εμμονή του φακού... έχει την αξίωση να τις αναγάγει σε έργα τέχνης.

Παροιμίες για το γέλιο

Άμα ξαναγίνω νύφη, ξέρω να χαμογελώ.

Αν γελάς όταν σε δέρνουν, ποτέ δεν θα σε ξαναδείρουν.

Αν δεν γελάσεις το πρωί, μην καρτερείς το βράδυ.

Αναγελούμε δεκαοχτώ και μας γελούνε χίλιοι.

Ανώφελα γέλια, ανάλατο φαΐ.

Απ’ τα πολλά τα γέλια, καταλαβαίνεις τον τρελό.

Ας γελούμε κι ας πηδούμε, για να λεν πως δεν πεινούμε.

Άσπρα γέλια των χειλιώνε, μαύρα γέλια των καρδιώνε.

Αυτός που χαμογελά αντί να οργίζεται είναι πάντα ο πιο δυνατός.

Γέλα εσύ κι εγώ γελώ να περνάμε τον καιρό.

Γέλα κι ο κόσμος θα γελάσει μαζί σου. Κλάψε και θα κλάψεις μόνος σου.

Γέλα με να σε γελώ, να περνούμε τον καιρό.

Γελά ο μωρός καν τι μη γελοίον ει.

Γελά ο τρελός στ’ αγέλαστα.

Γελά που κλάνει, μα δεν τον πιάνει.

Γέλα, γέλα, κλάψε, κλάψε.

Γελάει και χαίρεται πολύ ποιος μένει τελευταίος.

Γελάει καλά όποιος γελάει τελευταίος.

Γελάνε και τ’ αυτιά του.

Γέλασε και το παρδαλό κατσίκι.

Γέλασε ο κάθε πικραμένος.

Γέλασέ τον τον χωριάτη, να τον έχεις πάντα εργάτη.

Γέλασες και γιομάτισες, μα δε θα δειλινίσεις.

Γέλια ασταμάτητα, μυαλά κουρκουτιασμένα.

Γέλια, γέλια δίχως φρένα και μυαλά κουρκουτιασμένα.

Γέλιο άσκοπο, μυαλό άσκεφτο.

Γέλιο και κλάμα είναι στον ίδιο σάκο.

Γέλιο χαρά που μου ‘φερες και λύπη που μου πήρες.

Γελούν τα μάτια και μιλούν και κλαίν και μαχαιρώνουν.

Ο χορός Ζumba

Ένα χορευτικό πρόγραμμα με χορό Ζumba από τα χορευτικά τμήματα της Σχολής χορού «ΤΕΡΨΙΣ», στο Μύλο των ξωτικών στα Τρίκαλα 2013.

Χοροδιδάσκαλοι: Θανάσης Μπουργάνης και Γεωργία Τσιγάρα.

Η zumba αποτελεί την τελευταία μόδα στη γυμναστική, έχοντας κερδίσει τις καρδιές εκατομμυρίων ανθρώπων ανά τον κόσμο.

Την δεκαετία του '80 ήταν το αερόμπικ. Ακολούθησε το step, η yoga, το pilates και πολλά άλλα είδη.

Όμως, ο χορός zumba αποτελεί ένα πρόγραμμα γυμναστικής, που περιλαμβάνει στοιχεία από αερόμπικ και χορούς από: χιπ-χοπ, σάμπα, σάλσα, μάμπο, λάτιν κ.ά.

Η Ζumba δεν διδάσκεται απλώς ως ένα μάθημα χορού, αλλά ως ένα πρόγραμμα γυμναστικής, και μάλιστα είναι η πιο διασκεδαστική μορφή άσκησης.

Η ευχάριστη φύση του μαθήματος, όπου εναλλάσσονται αργοί και γρήγοροι ρυθμοί, γυμνάζει ταυτόχρονα όλο το σώμα, τους γλουτούς και τους κοιλιακούς, και συμβάλει σημαντικά στην καύση θερμίδων, με πολλαπλά οφέλη.

Επίσης, συμβάλλει σημαντικά στη βελτίωση της αντοχής, της ευλυγισίας, του μυϊκού συστήματος, και του κυκλοφορικού, ενδυναμώνοντας την καρδιά και τους πνεύμονες. 
Έχει την ιδιότητα να δημιουργεί ευχάριστη διάθεση στον ασκούμενο και να μειώνει το στρες, καθιστώντας το ένα είδος ψυχοθεραπείας.

Ο Θανάσης Μπουργάνης και η Γεωργία Τσιγάρα είναι πιστοποιημένοι χοροδιδάσκαλοι της Zumba και διδάσκουν το χορό στη σχολή χορού «ΤΕΡΨΙΣ» στα Τρίκαλα.

Εικόνες του χωριού (Το βλέμμα)

Το πιο εκφραστικό μέρος της ανθρώπινης επικοινωνίας είναι η επαφή με το βλέμμα.

Ο τρόπος που κοιτάζουμε κάποιον ή κάτι και η εντύπωση που προκαλούμε περικλείει την έννοια του βλέμματος.

Οι ποιητές, το βλέμμα, συχνά το περιγράφουν ως «καθρέφτη της ψυχής».

Συνήθως η ανθρώπινη επικοινωνία και επαφή γίνεται με τα λόγια. Όμως τα υπόλοιπα μηνύματα στέλνονται, ηθελημένα ή αθέλητα, στον περίγυρο, εκπέμποντας με τη γλώσσα του σώματος, τη στάση, τις χειρονομίες, τις εκφράσεις του προσώπου και του βλέμματος.

Μια εικόνα που απαθανατίσαμε, με το φακό μας,  παλιότερα στο Βαλτινό, και στην οποία φαίνεται η δύναμη του βλέμματος, ανάμεσα σε δυο ανθρώπους συνομιλητές, είναι η απρόοπτη και τυχαία επικοινωνιακή στιγμή, της απόδοσης σεβασμού από τον νεότερο προς τον γεροντότερο, όπου μαζί με το χειροφίλημα πραγματώνεται και η βαθύτατη επικοινωνία με το βλέμμα.

Το χειροφίλημα και η επαφή με το βλέμμα, είναι μια ισχυρή ένδειξη σεβασμού και προσοχής προς τον συνομιλητή, που αφήνει να εννοηθεί, πως «Αυτή τη στιγμή ενδιαφέρομαι για εσένα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο». 

Χωρίς πολλά λόγια, με δωρική λιτότητα και μοναδική ευαισθησία στην έκφραση και στη λαχτάρα των ματιών, αποτυπώνεται η πανανθρώπινη αναζήτηση της επικοινωνίας του βλέμματος. Αυτού του βλέμματος που οι δύστυχοι άνθρωποι, σήμερα πλέον έχουν χάσει…

Σημείο παγίδα, στο κέντρο του Βαλτινού

Ένα επικίνδυνο σημείο (παγίδα), στο κέντρο του Βαλτινού, το οποίο επισημάνθηκε εδώ και πολύ καιρό, από τις αρχές και τους κατοίκους του χωριού και κατατέθηκε ως αίτημα, προς τον Δήμαρχο Τρικκαίων κ. Χρήστο Λάππα, αλλά ακόμα, η λύση του, αναμένεται.

Πρόκειται για το σημείο του πεζοδρομίου της επαρχιακής οδού που διασχίζει τον οικισμό, στην κεντρική πλατεία, όπου ο αιωνόβιος πλάτανος εμποδίζει την διέλευση των πεζών και πολλές φορές οι κάτοικοι αναγκάζονται να διαβαίνουν επί του οδοστρώματος της οδού, με κίνδυνο να παρασυρθούν από τα διερχόμενα αυτοκίνητα.

Ως λύση προτάθηκε η κατασκευή εσωτερικής παράκαμψης του πεζοδρομίου, ώστε να μην χρειαστεί να κοπεί ο αιωνόβιος πλάτανος.

Η λύση του προβλήματος κρίνεται αναγκαία και επείγουσα, καθώς από το συγκεκριμένο σημείο διέρχονται καθημερινά και οι μαθητές του Γυμνασίου και Λυκείου Βαλτινού.

Απεβίωσε ο Χρήστος Η. Κλιάκος

Απεβίωσε ο συγχωριανός μας Χρήστος Κλιάκος του Ηλία και της Χρυσούλας, την Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2014 σε ηλικία 65 ετών.

Ο Χρήστος Κλιάκος γεννήθηκε το 1949 στο Βαλτινό, ήταν παντρεμένος με την Μαρίνα Κάκια και απόχτησαν ένα παιδί τον Ηλία.

Απεβίωσε η Βασιλική Χασιώτη

Απεβίωσε η συγχωριανή μας Βασιλική Χασιώτη, σύζυγος του Ευαγγέλου, την Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2014, σε ηλικία 93 ετών.

Η Βασιλική Χασιώτη το γένος Κων Καρσακλή,  γεννήθηκε στην Φήκη το 1921 και με τον σύζυγό της Ευάγγελο απόχτησαν πέντε παιδιά: Τον Αγαθοκλή, τον Νίκο, την Ευθυμία, την Ελένη και την Μαρία.