Οικογενειακή σύναξη. (Από την τάβλα στην τραπεζαρία)

Η «τάβλα» ή σουφράς, ήταν ένα στρογγυλό τραπέζι φαγητού με πολύ χαμηλά πόδια, ως 40 εκατ. ύψος. Παλαιότερα, εκεί κάθονταν σταυροπόδι, ολόκληρη η οικογένεια και έτρωγαν στηριζόμενοι στα γόνατά τους ή καθισμένοι σε μικρά σκαμνιά. Οι άνδρες κάθονταν πάνω σε προσκέφαλα σταυροπόδι πάντοτε... 

Την τάβλα δεν την χρησιμοποιούσαν μόνο για τραπέζι φαγητού. Πάνω στην τάβλα έκαναν κι άλλες δουλειές, όπως το πλάσιμο των φύλλων ζυμαριού για τις πίτες, το ζύμωμα των πρόσφορων για την εκκλησιά, των κουλουριών κ.α.

Ήταν ένα σκεύος που δεν έλλειπε από κανένα σπίτι του χωριού.

Στα μεγάλα δείπνα, όπως στην περίπτωση γάμου ή πανηγυριού χρησιμοποιούσαν τραπέζια ορθογώνια  σε κανονικό ύψος για 10 ή και περισσότερα άτομα και κάθονταν σε ξύλινα καθίσματα.

Τα οφέλη του οικογενειακού γεύματος είναι αναντικατάστατα.

Μήπως δυσκολεύεστε να θυμηθείτε πότε ήταν η τελευταία φορά που καθίσατε με την οικογένειά σας στο τραπέζι για φαγητό;
Πραγματικά, ο θεσμός του οικογενειακού γεύματος τείνει να εκλείψει, με αποτέλεσμα να χάνεται και μια ευκαιρία για επικοινωνία, διάλογο και αληθινή επαφή μεταξύ των μελών της οικογένειας.
Η σύναξη της οικογένειας για το μεσημεριανό ή βραδινό φαγητό, είναι ευκαιρία για τους γονείς να μαθαίνουν πολλά για τη ζωή των παιδιών τους, να προσφέρουν την υποστήριξη και τις συμβουλές τους και ταυτόχρονα να σφίγγονται οι οικογενειακοί δεσμοί.

Είναι αλήθεια ότι σήμερα φαντάζει όλο και πιο δύσκολη η συγκέντρωση των μελών της οικογένειας γύρω από το τραπέζι για να γευματίσουν όλοι μαζί, εντούτοις τις ελάχιστες φορές που υπάρχει η δυνατότητα –εννοούμε το βράδυ, τις αργίες και τις γιορτές- δεν πρέπει να παραλείπεται. Ο λόγος είναι προφανής και μάλιστα στηρίζεται επιστημονικά.

Πολλές έρευνες έχουν λοιπόν καταδείξει ότι τα παιδιά των οικογενειών που γευματίζουν όλο και πιο συχνά μαζί με τους γονείς τους, «μετρούν» πολύ περισσότερα πλεονεκτήματα από εκείνα που σπανίως θα καθίσουν μαζί τους για φαγητό.

Έτσι πρέπει να επιδιώκουν όσο το δυνατό συχνότερες οικογενειακές συγκεντρώσεις για το καθημερινό φαγητό, αλλά ταυτόχρονα να μεριμνούν και τον πολύτιμο αυτό χρόνο, η τηλεόραση να είναι κλειστή.

Σύμφωνα με παγκόσμιες έρευνες τα απαιτητικά ωράρια των εργαζόμενων γονιών αλλά και το φορτωμένο πρόγραμμα των παιδιών στις μέρες μας έχουν απομακρύνει τα μέλη της οικογένειας από τη συνήθεια να κάθονται όλοι μαζί στο τραπέζι.
Τα οφέλη, όμως, του οικογενειακού γεύματος είναι αναντικατάστατα.

Έτσι λοιπόν καταγράφονται καλύτερες διατροφικές συνήθειες (σταδιακή μεν αλλά γρηγορότερη ένταξή τους στο ενήλικο φαγητό, με γεύσεις και ποικιλία που εμπλουτίζονται και ολοκληρώνονται διατροφικά, επιλογή περισσότερων φρούτων και λαχανικών), ανάπτυξη της γλωσσικής ικανότητας, καλύτερες σχολικές επιδόσεις, συναισθηματική ωριμότητα, αλλά και αποφυγή παραβατικών συμπεριφορών. Η αιτία βρίσκεται στο ότι τα παιδιά μέσα από αυτή την επαναλαμβανόμενη καθημερινή συνήθεια ισχυροποιούν την αίσθηση της ασφάλειας και της αυτοπεποίθησης, καθώς αισθάνονται ότι είναι μέλη ενός δεμένου συνόλου, όπου ο ένας συμπαρίσταται και ενδιαφέρεται πραγματικά για τον άλλον.

Τι προτείνουν οι ειδικοί για την οργάνωση του οικογενειακού τραπεζιού:
- Όλοι γύρω από το τραπέζι τουλάχιστον τρεις με τέσσερις φορές την εβδομάδα.
- Προγραμματισμός εβδομαδιαίου μενού με ποικιλία τροφών για την εξοικείωση των παιδιών με διαφορετικές γεύσεις.
- Συμμετοχή των παιδιών στην αγορά τροφίμων και εξοικείωσή τους με τις ετικέτες διατροφικής αξίας των προϊόντων.
- Στο τραπέζι οπωσδήποτε να υπάρχουν λαχανικά.
- Συγκεκριμένη ώρα συγκέντρωσης της οικογένειας στο τραπέζι.
- Καταμερισμός ρόλων κατά την προετοιμασία του γεύματος.
- Από κοινού συμφωνία για τους κανόνες του τραπεζιού (πχ η ώρα που θα σηκωθούμε).
- Όχι επιβράβευση ή τιμωρία μέσα από το φαγητό.
- Προσεγμένη εμφάνιση και σερβίρισμα του φαγητού για να κεντρίζει το ενδιαφέρον των παιδιών.
 - Τηλεόραση και κινητά τηλέφωνα παραμένουν κλειστά.
- Ήρεμες συζητήσεις, με έμφαση στο εμπλουτισμένο λεξιλόγιο.
- Αποφυγή "ανάκρισης" για τα μαθήματα και "διάλεξης" γύρω από τις υποχρεώσεις των παιδιών κατά τη διάρκεια του γεύματος.
- Ελευθερία στα παιδιά να μιλήσουν γύρω από θέματα που τα ενδιαφέρουν.