Η ΔΡΑΧΜΗ

Η Δραχμή και η ιστορική της διαδρομή

Δραχμές, φράγκα, δίφραγκα, και πενταροδεκάρες.

Η λέξη δραχμή προέρχεται από το ρήμα δράττομαι. Στους αρχαίους ελληνικούς χρόνους ήταν μονάδα βάρους που αντιστοιχούσε σε μια χούφτα (όσα μπορούσε να αρπάξει ένα χέρι) οβολών από χαλκό ή σίδηρο.

Στις αρχές του 7ου αιώνα ο Φείδων έκοψε στην Αίγινα νόμισμα ίσο προς έξι οβολούς (με όσους δηλαδή γέμιζε ένα χέρι) που ονομάστηκε δραχμή.

Αργυρό Αθηναϊκό τετράδραχμο του 6ου αι. π.χ.

Από τότε καθιερώθηκε η δραχμή, την οποία υιοθέτησαν και άλλες πόλεις της αρχαίας Ελλάδας και ο Μέγας Αλέξανδρος την κατέστησε πανίσχυρο νόμισμα της αχανούς αυτοκρατορίας του.

Η δραχμή κατά τη διάρκεια του νεοελληνικού βίου της γνώρισε δόξες και τιμές και περιεβλήθη με χρυσό, άργυρο και χαλκό, αλλά γνώρισε και υποτιμήσεις και πολιτικές διαμάχες και εξευτελισμούς ως χαρτονόμισμα.

Η επανάσταση του 1821 βρήκε την Ελλάδα σε μια πολυώνυμη νομισματική αθλιότητα.

Πλήθος ποικιλώνυμων νομισμάτων παρηλαύνανε στις συναλλαγές, που προέρχονταν από διάφορα κράτη.

Με τη δημιουργία του νεοσύστατου ελληνικού κράτους η ανάγκη για τη δημιουργία εθνικού νομίσματος, το οποίο θα συμβόλιζε, μεταξύ των άλλων την ανεξαρτησία του ελληνικού έθνους αποτέλεσε προτεραιότητα για τη πολιτική ηγεσία των Ελλήνων.

Αργυρός φοίνικας του Καποδίστρια 1828, ο πρόδρομος της δραχμής

Έτσι λοιπόν, ο Ι. Καποδίστριας το 1829 καθιέρωσε τη πρώτη νομισματική μονάδα της Ελλάδας, το «Φοίνικα» και έδωσε τέλος στη νομισματική αταξία της εποχής.

Τη θέση στο τουρκικό γρόσι παίρνει τώρα η πρώτη νομισματική μονάδα της Ελλάδας, ο Φοίνικας. Τους φοίνικες χάραξαν ο αρμενικής καταγωγής χρυσοχόος Χαζτη-Γρηγόρης Πυροβολιστής, ο Γεώργιος από την Καρύταινα και ο Δημήτριος Κοντός από το Καρπενήσι.

Η πρώτη δραχμή του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους κόπηκε στο Μόναχο το 1832

Με τη δολοφονία του Καποδίστρια η χώρα μπαίνει σε ένα φαύλο κύκλο πολιτικών αναταραχών ο οποίος θα τερματισθεί το 1832 με την ανάθεση από τις Προστάτιδες Δυνάμεις της Βασιλικής εξουσίας στον Όθωνα και τις προσωρινής διακυβέρνησης από την Αντιβασιλεία.

Η πολιτική μεταβολή αποτέλεσε την αφετερία για την εκ βάθρων αναμόρφωση του νομισματικού συστήματος με τη δημιουργία νέας νομισματικής μονάδας, στην οποία θα απεικονίζονταν και η μορφή του μονάρχη.
Με το Β.Δ. της 8ης Φεβρουαρίου 1833 ορίσθηκε επισήμως η νέα νομισματική μονάδα του ελληνικού κράτους.

Το νέο νόμισμα έφερε την ονομασία «δραχμή». Η κοπή της δραχμής έγινε στο Νομισματοκοπείο του Μονάχου και ήταν από κράμα αργύρου και χαλκού, και είχε βάρος 4,4 γραμμάρια. Μία δραχμή ήταν ίση με 100 λεπτά και με 0,895 του χρυσού φράγκου , του ισχυρού νομίσματος της εποχής.

Το 1836 ιδρύεται το Νομισματοκοπείο Αθηνών και η παραγωγή της δραχμής γίνεται αποκλειστικά εκεί μέχρι το 1855.

Με την ίδρυση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας το 1841 η δραχμή καθιερώνεται και ως τραπεζογραμμάτιο και γίνεται χαρτονόμισμα.

Χαρτονόμισμα της Ηπειροθεσσαλίας. Τυπώθηκαν στην Γαλλία το 1882.

Κάπως έτσι ξεκίνησε κα πορεύτηκε η δραχμή η οποία μέσα από τις πολιτικοοικονομικές διακυμάνσεις και τις δύσκολες ώρες του εθνικού μας βίου γνώρισε, πολλές νομισματικές κρίσεις, υπερπληθωρισμούς, πτωχεύσεις, υποτιμήσεις κλπ.

Η δραχμή που έδωσε τη θέση της στο Ευρωπαϊκό νόμισμα, Ευρώ.

Με τη συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992 ολοκληρώνεται η Οικονομική και Νομισματική Ένωση (Ο.Ν.Ε.) και την 1-1-1999 οι έντεκα χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης εισέρχονται στη ζώνη του Ευρώ.

Το Ευρώ

Για την Ελλάδα καθορίζεται ισοτιμία 1 ευρώ = 340,750 δρχ.

Την 1-1-2002 αρχίζουν να κυκλοφορούν στην Ελλάδα ως νόμιμο χρήμα τα κέρματα και τα τραπεζογραμμάτια σε Ευρώ.

Έτσι η δραχμή παύει να κυκλοφορεί. και στα 167 χρόνια του νεοελληνικού βίου της μπαίνει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.