Μου
είπαν ότι λέγεται σκόλυμος του πράσου, τι όνομα κι αυτό, αλλά οι γριές στα
χωριά τον λένε έρωτα και ίσως δικαίως το μάτι τους λάμπει, καθώς μαζί με τη
χαμηλή τη σχεδόν μυστική προσφώνηση του ονόματός του θυμούνται και πράγματα
θαυμαστά. Σαν έρωτας λοιπόν απλώνει τα πέταλά του ακτινωτά σε μια προσπάθεια να
προσεγγίσει όσο περισσότερα βλέμματα μπορεί. Και κάπως το καταφέρνει. Αυτή
είναι η αστρική του όψη βλέπετε. Μόνο που όταν τον πλησιάζουν για να τον δουν
καλύτερα, τότε ακριβώς θέλει να ξεχάσει το επίσημό του όνομα και να συστήνεται
μόνο με το λαϊκό. Δεν νομίζετε ότι έτσι του ανοίγουν περισσότερες πόρτες; Αυτός
το πιστεύει σοβαρά.
Του
Ηλία Κεφάλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου