Θυμάμαι
όταν ήμουν μικρός, στο σπίτι της γιαγιάς μου, υπήρχε πάντα χαμομήλι. Το μάζευε
η ίδια από τις άκρες των χωραφιών και πολλές φορές τα κρύα πρωινά μας έκανε ένα
ζεστό αφέψημα να πιούμε. Άλλες φορές όταν χτυπούσαμε στο μάτι μας ή σε κάποιο άλλο σημείο του σώματος η γιαγιά έκανε
κομπρέσες με χαμομήλι. Έβραζε το χαμομήλι, το έβαζε σε ένα σκεύος και βρέχοντας
ένα πανί, μας το έβαζε στο σημείο που είχαμε χτυπήσει.
Το χαμομήλι, που η γιαγιά το έλεγε «αρμέγκια», το μάζευε αρχές Μαΐου μέχρι τέλος Ιουνίου, όταν ήταν σε πλήρη άνθηση και το στέγνωνε σε σκιερό και καλά αεριζόμενο χώρο.
Εκεί
στα λιβάδια του χωριού, και στις άκρες των χωραφιών, κατά την πρώτη εαρινή και
μεγαλόπρεπη ανθοφορία της φύσης, όλοι οι κάτοικοι του χωριού, άντρες και
γυναίκες, ξεχύνονταν στην περιφέρεια για τη συγκομιδή του και μάζευαν
το χαμομήλι που τους πρόσφερε απλόχερα ο τόπος. Μάζευαν όσο χρειάζονταν και πάντα άφηναν μερικά άνθη εδώ και εκεί για να κάνει σπόρο και να ξανά φυτρώσει
για την επόμενη χρονιά.
Η συγκομιδή γίνονταν με τα χέρια ή με ψαλίδι. Στη συνέχεια το αποξήραιναν, το κάνανε μπουκετάκια και τα κρεμούσαν σε μέρος σκιερό και ξηρό. Τα άνθη τα άπλωναν σε ένα ταψί ή σήτα. Όσα από τα άνθη δεν ήταν καλά ανοιγμένα και έπαιρναν σκούρο χρώμα, τα αφαιρούσαν από τη συλλογή, ώστε να διατηρήσουν και να αποξηράνουν μόνο άνθη καλής ποιότητας. Τέλος το αποθήκευαν σε βάζα και το διατηρούσαν σε σκιερό και δροσερό μέρος.
Το
χαμομήλι είναι αυτοφυές γηγενές αρωματικό φυτό - βότανο που βοηθάει στην
διατήρηση της καλής υγείας και χρησιμοποιείται κατά βάση για αφέψημα ή και ως
βάμμα καθώς έχει ευεργετικές θεραπευτικές ιδιότητες. Τονώνει το ανοσοποιητικό
σύστημα, βοηθάει το πεπτικό και ανακουφίζει από το κρύωμα.
Ο
συγχωριανός μας ποιητής Ηλίας Κεφάλας εμπνεύστηκε από το χαμομήλι και έγραψε τους
όμορφους στίχους, τους οποίους μελοποίησε η αφεντιά μου και δημιουργήθηκε έτσι,
ένα όμορφο τραγουδάκι, που υμνεί και ευγνωμονεί αυτό το ταπεινό, αρωματικό και
θεραπευτικό ανθόφυτο!
Δ.Τ.