Φωτογράφηση με φαντασία και ευρηματικότητα

Η φαντασία είναι μια θεμελιώδης ψυχική λειτουργία, μέσω της οποίας οι άνθρωποι αναζητούν νόημα στον κόσμο και κατέχει ρόλο-κλειδί στη μαθησιακή διαδικασία.

Η φαντασία λοιπόν εκδηλώθηκε στην παρέα των νεαρών του Βαλτινού, οι οποίοι ήταν αραγμένοι στη αιώρα του Καφέ και εκεί που απολάμβαναν το καφεδάκι, είπαν να κάνουν μια βόλτα στην εξοχή.

Αξιοποιώντας τη βόλτα τους, στο δάσος της Παναγίας του Βαλτινού, θέλησαν να δράσουν δημιουργικά και να φωτογραφήσουν το χώρο. Σκηνοθέτησαν με αρκετή φαντασία τα θέματά τους, κάνοντας πότε τα μοντέλα πότε τους φωτογράφους και το αποτέλεσμα τους δικαίωσε με αυτές τις πανέμορφες καλλιτεχνικές φωτογραφίες.

Έξυπνες, ευρηματικές, αλλά και με αρκετή δόση χιούμορ θα χαρακτήριζε κανείς τις φωτογραφίες, που έστησαν και έβγαλαν οι νεαροί συγχωριανοί μας, οι οποίοι αξίζουν και τα θερμά συγχαρητήρια για τις καλλιτεχνικές ευαισθησίες τους. 

"Το παντελόνι της UNRRA" Αληθινές ιστορίες

Ποιος ξέρει πόσο λίγο είχε φορέσει το παντελόνι ο θανατοποινίτης πολιτικός κρατούμενος στις φυλακές του Βόλου. Του το είχαν στείλει οι δικοί του, από ένα χωριό του Θεσσαλικού κάμπου, για να πηγαινοέρχεται μ΄ αυτό στις ανακρίσεις και τα δικαστήρια. Και στην κάθε επιστροφή το κρεμούσε με φροντίδα στον τοίχο του θαλάμου ή του κελιού, ίσως χρήσιμο στην τελική έξοδο, προς τον κόσμο της ελευθερίας… Κι έφτασε αυτή. Αλλά ήταν μια ελευθερία που κρατάει όσο μια αστραψιά.
  Είχε περάσει αρκετό διάστημα από την ημέρα που άκουσε τη θανατική καταδίκη σ΄ εκείνη τη μουντή αίθουσα του Στρατοδικείου από πετρωμένα χείλη απόμακρων ανθρώπων. Οι ελπίδες σπινθήριζαν μέσα του και συντηρούνταν με τα ενθαρρυντικά λόγια των συντρόφων, «Έλα, θα τη γλυτώσεις, κι όταν»… Αυτό το «όταν» πήγαινε πολύ μακριά κι έφτανε στην ημέρα που θα άνοιγαν οι πόρτες για όλους. Βέβαια σε κάποια στιγμή μπλέχτηκε η νύχτα με την αυγή. Η κάθε μια πήρε τη δική της διάσταση και ντύθηκαν όμως και οι δύο τη μορφή του. Η μία τη σκοτεινή, τη γεμάτη φόβο, η άλλη τη φωτεινή και χαρούμενη των 24 του χρόνων. Όλα άρχισαν αντίστροφα από την πρώτη.
  Η ώρα γύρω στις 9, η φυλακή είχε κλείσει. Στα κελιά η συζήτηση στριφογύριζε στα ίδια θέματα, που αποκτούσαν ωστόσο κάθε φορά και άλλο περιεχόμενο. Αλλά με το ίδιο τέλος: ελευθερία.
  Ακούστηκαν απ΄ έξω βήματα, το κλειδί στριφογύριζε με δυσκολία, τα χέρια που το κρατούσαν σαν να δίσταζαν. Κάποτε η πόρτα άνοιξε, ο φύλακας τον φώναξε με μια χροιά στοργικότητας κι έφτασε το χιλιοστό του χρόνου που πέταξε άπνοα, «Πάμε…».   Αυτό εσήμαινε απομόνωση, όπου θα περνούσε την τελευταία του νύχτα, το πρωί θα εκτελούνταν.
  Κοίταξε γύρω τους άλλους, παραλίγο να δακρύσει, αλλά κρατήθηκε. Χαμογέλασε, με πόση πίκρα… Συνήλθε και με αργά βήματα άρχισε να ντύνεται με καθαρά ρούχα, γιατί έπρεπε να είναι το κορμί όπως η ψυχή, άδολη, χωρίς κακία, αφιερωμένη στη θυσία. Προχώρησε στον τοίχο έπιασε την κρεμάστρα με το παντελόνι της Ούνρα, το έβγαλε, αλλά δίστασε να το φορέσει.

Από το Βαλτινό στην Ευρώπη μέσω προγράμματος

Η εξωστρέφεια και η συνεργασία με πολίτες άλλων χωρών, ως στοιχείο της κοινωνικής έκφρασης των κατοίκων του Δήμου Τρικκαίων, εκφράστηκαν με τον καλύτερο τρόπο σήμερα το πρωί, στο Δημαρχείο. Μαθητές και εκπαιδευτικοί από έξι χώρες, μετέχοντες σε δράση του προγράμματος Comenius, επισκέφθηκαν τον Δήμαρχο.

Οι επισκέπτες φιλοξενούνται σε σπίτια μαθητών από το Βαλτινό, το Γυμνάσιο του οποίου είναι ο συνδιοργανωτής του προγράμματος με τίτλο «Let's First Understand Our National Heritage in Order to Define And Build Our European Identity» («Ας καταλάβουμε πρώτα την εθνική μας κληρονομιά, για να ορίσουμε και να “χτίσουμε” την ευρωπαϊκή μας ταυτότητα»). 
Οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές από Ρουμανία, Τουρκία, Νορβηγία, Ισπανία, Πολωνία, Λετονία και Εσθονία επισκέπτονται και γνωρίζουν διάφορα σημεία του Δήμου και του νομού Τρικάλων.

Ο κ. Παπαστεργίου, μαζί με την αντιδήμαρχο Παιδείας κ. Βασιλένα Μητσιάδη, υποδέχτηκαν τους επισκέπτες στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου, με τον Δήμαρχο να αναφέρεται στο ποιόν του Δήμου και να απαντά σε ερωτήσεις. Ενθουσιασμένοι οι φιλοξενούμενοι, που, όπως ανέφερε εκπρόσωπος της ρουμανικής ομάδας, ένας Δήμαρχος αφιερώνει χρόνο για να τους συναντήσεις, έβγαλαν πλήθος φωτογραφιών εις ανάμνησιν, ενώ δέχθηκαν με χαρά ως δώρο, ένα ενημερωτικό για τον νομό μας τεύχος, που προετοίμασε ο αντιδήμαρχος Δημοσίων Σχέσεων κ. Κυρίτσης.

Ευρωπαϊκό πρόγραμμα υλοποιεί το Γυμνάσιο Βαλτινού

Στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού προγράμματος Comenius, που υλοποιεί το Γυμνάσιο Βαλτινού, θα επισκεφθεί την Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2014 και ώρα 9.00 τον Δήμαρχο Τρικκαίων η ομάδα Comenius "Let's First Understand Our National Heritage in Order to Define And Build Our European Identity". Στο πρόγραμμα Comenius συμμετέχουν, εκτός από το Γυμνάσιο Βαλτινού, σχολεία από την Ρουμανία, Τουρκία, Νορβηγία, Ισπανία, Πολωνία, Λετονία και Εσθονία. Οι αποστολές των χωρών θα παραμείνουν στην Ελλάδα μέχρι το Σάββατο, 4 Οκτωβρίου 2014.

Κατά την παραμονή τους θα επισκεφτούν τα Μετέωρα, την Κέρκυρα, ενώ την Παρασκευή 3 Οκτωβρίου, θα πραγματοποιηθεί στον χώρο του Γυμνασίου Βαλτινού αποχαιρετιστήρια εκδήλωση, την οποία θα στηρίξουν με την ευγενική προσφορά προϊόντων τους οι παρακάτω.

Πιτσαρία ΒΕΝΕΤΙ, Λιλή – Σαλάτες ΒΙΟΣΑΛ - Φούρνος ΔΙΑΛΕΧΤΟ - Ψυγεία ΚΛΙΑΦΑΣ - Κρέατα ΜΑΡΑΒΑΣ - ΜΑΤΗΣ - ΜΑΥΡΟΜΑΤΗΣ, Κέρκυρα - Ζαχαροπλαστεία ΜΕΛΙΣΣΑ - Οξοποιία ΜΕΤΕΩΡΑ - Χαλβάδες ΜΠΟΥΛΟΓΙΩΡΓΟΣ - Γαλακτοβιομηχανιά ΟΛΥΜΠΟΣ - Πίτες ΠΑΠΑΖΑΧΑΡΙΑΣ - Ταβέρνα ΣΟΥΡΤΑ-ΦΕΡΤΑ - Φούρνος ΣΤΑΧΙΕΝΕΣ ΓΕΥΣΕΙΣ - Εργοστάσιο Γάλακτος ΤΡΙΚΚΗ - Αρτοποιία ΧΑΤΖΗΣ - Ζαχαροπλαστείο ΧΥΤΑΣ.

Ο Διευθυντής, Δ. Καγιούλης και η ομάδα Comenius του Γυμνασίου Βαλτινού αισθάνονται την ανάγκη να ευχαριστήσουν επίσης, τον Δήμαρχο Τρικκαίων κ. Δ. Παπαστεργίου, το Κέντρο Ιστορίας και Πολιτισμού Κλιάφα, τον Χορευτικό Όμιλο Τρικάλων για την φιλοξενία καθώς και  τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του Γυμνασίου Βαλτινού.

Εκλέχτηκε το νέο Δ.Σ. του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Βαλτινού

Σε ήπιο και πολιτισμένο κλίμα πραγματοποιήθηκαν οι αρχαιρεσίες του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Βαλτινού, το Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014 στην αίθουσα του Δημοτικού Σχολείου Βαλτινού. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της εκλογικής διαδικασίας στο νέο 7μελές Διοικητικό Συμβούλιο εκλέχθηκαν οι:

-Ιωάννου Χρήστος

-Βερβέρα Βούλα

-Περεντίδου Θεοδώρα

-Βότσιος Θωμάς

-Τσιγάρας Γεώργιος του Κων/νου

-Μπαντόλιας Παναγιώτης

-Ανδρέου Φώτης

Το νέο Δ.Σ. του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Βαλτινού θα συνεδριάσει και θα συγκροτηθεί σε σώμα, την επόμενη Παρασκευή.

Απεβίωσε η Γεωργία Κόρακα

Απεβίωσε την Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014, πλήρης ημερών, η συγχωριανή μας Γεωργία Κόρακα σύζυγος Βασιλείου, σε ηλικία 91 ετών.

Η Γεωργία Κόρακα σύζυγος του Βασιλείου, το γένος Δημ. Γιαννακόπουλου γεννήθηκε το 1923. Παντρεύτηκε με τον Βασίλη Κόρακα και απόκτησαν δύο παιδιά. Τον Σωτήριο και την Αγορίτσα.

Τι μας έμαθε η κρίση για την Ελλάδα

Η έκθεση που ξεχώρισε και προσέφερε στην Κατερίνα-Μαγδαληνή Μουρελάτου, μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, την πρωτιά και την υποτροφία των «ΝΕΩΝ» για τον μήνα Αύγουστο.

Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα λειτούργησε σαν παραισθησιογόνο - καθώς οι Έλληνες πίστεψαν πως αν με οποιονδήποτε τρόπο ρεύσει στη χώρα χρήμα όλα τα μεγάλα κοινωνικοπολιτικά προβλήματα που ήρθαν στην επιφάνεια θα λυθούν και η Ελλάδα θα μετατραπεί εν ριπή οφθαλμού σε γη της επαγγελίας. Ομως τα προβλήματα δεν είναι μόνο οικονομικά και η κρίση έδωσε τη δυνατότητα σε ελάχιστους ανθρώπους που μπορούν να προβληματιστούν την εικόνα μιας κοινωνίας σε αποσύνθεση.

Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται ουσιαστικά σε μια κατάσταση σήψης, δεν υπάρχει πτυχή του κοινού βίου που να μην κραυγάζει το απόλυτο κοινωνικό αδιέξοδο: η καταρρέουσα δημόσια υγεία και παιδεία, η νομιμοποίηση της αναξιοκρατίας, η ανεπάρκεια της ελληνικής Δικαιοσύνης, η φοροδιαφυγή, η διαπλοκή, ο χρηματισμός του δημόσιου λειτουργού, η υπερφόρτωση ανίκανων στελεχών στο Δημόσιο, η παράλυση και η διαφθορά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, όλα μαρτυρούν την ύπαρξη εδώ και δεκαετιών ενός κράτους που βρισκόταν σε νεκροφάνεια.

Ο Έλληνας είχε βουτήξει στο πνεύμα του άκρατου καταναλωτισμού και είχε αντικαταστήσει στο λεξιλόγιό του την αλληλεγγύη με τον εγωισμό, την αριστεία με τη μετριότητα, τη σεμνότητα με τον εξευτελισμό, τη δικαιοσύνη με την ανομία. Ο Έλληνας πολύ πριν από την κρίση έπαψε να προσδίδει νόημα σε αξίες όπως η φιλοπονία, η σεμνότητα, η αυτογνωσία, η εγκαρτέρηση, η μετριοπάθεια, η υπακοή στους νόμους, η τιμιότητα, η φιλαλήθεια, η ενεργός ενασχόληση με τα κοινά. Είχε ιεραρχήσει τις σωματικές και υλικές αξίες πολύ πιο πάνω από τις ηθικές και τις πνευματικές. Έπαψε να αναζητεί την κοσμιότητα, τη δικαιοσύνη και τη σωφροσύνη, πλέον το προσωπικό συμφέρον ήταν πολύ πιο πάνω από το κοινό. Η οικογένεια, με την αρρωστημένη της μορφή, βρίσκεται πριν και πάνω από όλα, ο Έλληνας δεν διστάζει να διορίσει το ανάξιο συνήθως παιδί του εις βάρος του άξιου παιδιού του γείτονα που δεν έχει τις ίδιες γνωριμίες, ακολουθώντας έτσι τους άγραφους νόμους της μαφίας.

Ο Έλληνας δεν παράγει, το εκπαιδευτικό σύστημα αναπτύσσεται ασύμμετρα υπακούοντας τους νόμους της ψηφοθηρίας και όχι τις πραγματικές ανάγκες της οικονομίας. Η γεωργική τεχνολογία και η εφαρμοσμένη τεχνολογική έρευνα είναι σχεδόν ανύπαρκτες, ωστόσο η παραγωγή ιατρών, φαρμακοποιών, δικηγόρων, μηχανικών και αρχιτεκτόνων είναι ικανή να καλύψει τις ανάγκες ολόκληρων κρατών.

Η παρουσίαση του νέου βιβλίου, του Ηλία Κεφάλα

Στο βιβλιοπωλείο «Κηρήθρες» έγινε την Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2014, η παρουσίαση του νέου βιβλίου του Ηλία Κεφάλα με τίτλο «Τρίκαλα 1951-1969 / Η πόλη όπου γεννήθηκα» από τη σχετική σειρά «Η πόλη όπου γεννήθηκα» του εκδοτικού οίκου «Γαβριηλίδης», στην οποία σύγχρονοι συγγραφείς αυτοβιογραφούνται από τα παιδικά μέχρι τα εφηβικά τους χρόνια.

Το βιβλίο παρουσίασαν οι φιλόλογοι-ποιητές Αγαθοκλής Αζέλης και Αντώνης Κάλφας. Ενώ αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασαν, ο ίδιος ο συγγραφέας Ηλίας Κεφάλας και η φιλόλογος Γεωργία Κολοβελώνη.

"Έμπνευση είναι η στιγμή που αιωρείται πάνω στη λουλουδιασμένη κυδωνιά και ξαφνικά γίνεσαι πουλί, πετάς και προσγειώνεσαι πάνω στο λευκό χαρτί, όπου η γραφή σου δίνει τα επίγεια στηρίγματά σου.''  Επεσήμανε κατά την ανάγνωσή του, ο ποιητής θέλοντας να προσδιορίσει αυτή την ακαθόριστη μαγική στιγμή της διανοητικής ευφορίας, που είναι η αιτία για την σύλληψη μιας ιδέας και η παρόρμηση για την καλλιτεχνική και ποιητική δημιουργία. 

Ο ποιητής, πεζογράφος και δοκιμιογράφος Ηλίας Κεφάλας μας δίνει τώρα ένα μικρό μεγάλο βιβλίο για τη γεννέθλια πόλη. Ένα βιβλίο παρακαταθήκη για τα Τρίκαλα και τη Θεσσαλία γενικότερα. Ποιος θα έγραφε για την άχνα του Θεσσαλικού κάμπου, για τις μοναχικές λεύκες και τις κλωστές της βουνοκορφής του Κόζιακα; 

Μόνο ένας ποιητής θα μπορούσε να γράψει ένα τέτοιο πεζό αριστούργημα, μια ιστορική φωτογραφική ματιά με την πένα της λογοτεχνίας. 

Ακολουθεί φωτορεπορτάζ.

Ποδηλατική διαδρομή που θα συνδέει δύο δάση Φωτάδας & Διαλεκτού

Κατά πλειοψηφία, κατά την τελευταία του συνεδρίαση το δημοτικό συμβούλιο, του δήμου Τρικκαίων, ενέκρινε την μελέτη και κατάθεση φακέλου-πρότασης για ένταξη του έργου με τίτλο: Κατασκευή ποδηλατικής διαδρομής στην αγροτική ύπαιθρο του Δήμου Τρικκαίων-σύνδεση του δάσους Φωτάδας με τον υγρότοπο στην Τοπική Κοινότητα Κεφαλοβρύσου, στον Άξονα Προτεραιότητας 4 «Εφαρμογή της προσέγγισης Leader», Μέτρο  L 313-3, του Προγράμματος «Αγροτική Ανάπτυξη της Ελλάδας 2007- 2013». Η πρόταση είναι συνολικού προϋπολογισμού 123.000 ευρώ.

Σκοπός

Σκοπός της πρότασης αυτής του Δήμου Τρικκαίων, όπως προκύπτει από την εισήγηση,  είναι η εκτέλεση του έργου να συμβάλει αποφασιστικά στη διάχυση της τουριστικής κίνησης στην ευρύτερη πεδινή αγροτική περιοχή των Δημοτικών Ενοτήτων Καλλιδένδρου και Φαλώρειας του Δήμου Τρικκαίων, η οποία δεν χαρακτηρίζεται ως ιδιαίτερα αναπτυγμένη τουριστικά, στη διαφοροποίηση του τουριστικού προϊόντος, καθώς και στην αύξηση των επισκεπτών, κάτι απόλυτα συμβατό με τους στόχους του συγκεκριμένου προγράμματος.

Ξεκίνημα

Επίσης, στα πλαίσια της επίτευξης του παραπάνω στόχου από την υλοποίηση του έργου αυτού, επιδιώχθηκε η αφετηρία της περιαστικής αυτής ποδηλατικής διαδρομής (δάσος Φωτάδας) να ξεκινά από την υπό κατασκευή παραποτάμια του Πηνειού ποδηλατική διαδρομή που συνδέει το δάσος Φωτάδας με το δάσος της Τοπικής Κοινότητας Διαλεκτού, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα ολοκληρωμένο δίκτυο περιαστικών ποδηλατικών – περιπατητικών διαδρομών στις αγροτικές περιοχές δυτικά του αστικού ιστού της πόλης των Τρικάλων, δημιουργώντας ταυτόχρονα επιπλέον ευκαιρίες για άσκηση ήπιων αθλητικών δραστηριοτήτων, υπαίθριας αναψυχής, αισθητικής αναβάθμισης του τοπίου και περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.

Τύποι ανθρώπων που μοιάζουν με ζώα.

Όλοι μας γνωρίζουμε ανθρώπους που τα πρόσωπά τους μας θυμίζουν καταπληκτικά κάποιες μορφές ζώων. Άλλοι θυμίζουν πουλιά άλλοι αλεπούδες άλλοι σκύλους…

Η παρατήρηση αυτή δεν απασχόλησε μόνο το λαό, αλλά και τους μεγάλους σοφούς, που προσπάθησαν να εξηγήσουν το φαινόμενο με την επιστήμη ή με τη φιλοσοφία και μάλιστα να βγάλουν και σοβαρά συμπεράσματα και κανόνες…

Ο Ιπποκράτης, ο Αριστοτέλης, ο Μονταίνιε, ο Γκαλλ και άλλοι, προσπάθησαν να μελετήσουν τον χαρακτήρα του ανθρώπου από τη φυσιογνωμία του. Δεν κατόρθωσαν όμως να δημιουργήσουν ένα σύστημα και να θέσουν τις βάσεις μιας ειδικής επιστήμης.

Εκτός από τους φιλόσοφους έκαναν επίσης τις παρατηρήσεις τους και οι καλλιτέχνες. Αυτοί όμως δεν προσπάθησαν να βγάλουν συμπεράσματα αλλά να δείξουν μόνο την ομοιότητα με εικόνες και σχεδιάσματα κατάλληλα.

Ένας από αυτούς ήταν και ο Λεμπρέν (Lebrun) διάσημος ζωγράφος της εποχής του Λουδουβίκου ΙΔ΄.

Στο μουσείο του Λούβρου σώζονται σήμερα μερικά περίεργα και διασκεδαστικά σχεδιάσματά του, που καθώς βλέπετε και μόνοι σας, μαρτυρούν την βαθιά παρατηρητικότητά του και το μεγάλο του ταλέντο. Αν παρατηρήσετε προσεχτικά θα δείτε ότι καμιά από τις μορφές αυτές δεν είναι υπερβολική. Υπάρχουν άνθρωποι από όλους τους τύπους και όλοι μας αν σκεφτούμε καλά θα βρούμε ανθρώπους που να μοιάζουν καθένας με ένα τύπο.

Ψάξτε πρόχειρα στη μνήμη σας: Δεν έχετε συναντήσει άνθρωπο ­ λύκο; ή άνθρωπο ­ κριάρι; ή άνθρωπο ­ αλεπού; 

Στοχασμός σε δυο παλιές σχολικές φωτογραφίες του Βαλτινού

Δυο σπάνια ντοκουμέντα, δυο σχολικές φωτογραφίες που είχαν ευλαβικά φυλαχθεί σε συρτάρια, και κουτιά, βγήκαν στο φως να μας φανερώσουν τα μυστικά τους, να μας δείξουν τα χαρακτηριστικά στοιχεία μιας άλλης εποχής. Μιας εποχής που έφυγε ανεπιστρεπτί, αλλά που άφησε πίσω της, αναλλοίωτο το στίγμα μιας λιτής και απέριττης ζωής.

Δυο φωτογραφίες που διασώθηκαν από τη λήθη του χρόνου, και είναι εδώ για να μας δώσουν πάμπολλες πληροφορίες και να μας θυμίσουν τα περασμένα.

Δυο παλιές φωτογραφίες που μπορεί να ξεσηκώσουν μνήμες. Μνήμες που μπορεί να γίνουν μονοπάτια… και ποιος ξέρει που μπορεί να οδηγήσουν…

Δυο φωτογραφίες θυμητάρια, που σχετίζονται μεταξύ τους και που θέλουν να μας αφηγηθούν την ιστορία τους.

Είναι ασπρόμαυρες και όμως μπορείς να πλάσεις στο μυαλό σου ολόκληρες ιστορίες. Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες είναι πιο πειστικές, δε σε παρασύρουν, με τα χρώματα, έχουν μεγαλύτερη καλλιτεχνική διαύγεια, και καλούν τη σκέψη και τη φαντασία μας στο ουσιώδες.

Χρονικά προσδιορίζονται στο έτος 1928 και τοπικά στο δημοτικό σχολείο Βαλτινού, που στεγάζονταν τότε, μέσα στον χώρο του Ιερού Ναού, Αγίου Αθανασίου Βαλτινού.

Στην πρώτη φωτογραφία, που απεικονίζονται οι μαθητές του Βαλτινού με την δασκάλα τους στο κέντρο, Αναστασία Ζούπα, καταμαρτυρείται η κρυμμένη ελληνικότητα και ο λιτός σχολικός βίος του τόπου.

Μια δασκάλα και δεκάδες παιδιά. Τα μισά αγόρια φορούν πηλήκιο, κάποια κρατούν στα χέρια τους λουλούδια, κάποια άλλα είναι ξυπόλητα, όμως όλα έχουν μια στάση μεγαλοπρέπειας που αποπνέει ιερότητα αγιογραφίας.

Τόπος και κόσμος κατοικημένοι από την οικονομία και την απλότητα, σχεδόν έναν αιώνα πριν.

Μέχρι σήμερα που γράφονται αυτές οι γραμμές, από όλους τους εικονιζόμενους μαθητές, ζει μόνο ένας.

Στην δεύτερη και μισοσχισμένη φωτογραφία, απεικονίζονται, στον ίδιο ακριβώς χώρο, οι μαθητές της Κάτω Ελάτης και του Μελίγου με την ίδια δασκάλα να κάθεται στο κέντρο.

Ήταν τότε που, και τα τρία χωριά, Βαλτινό, Μέλιγος και Κάτω Ελάτη, είχαν έναν δάσκαλο και κοινό αυτό το σχολείο.

Πολυπληθέστερη όσον αφορά τους μαθητές, αλλά σχεδόν ίδια η σκηνογραφία της.

Μόνο που η φθορά του χρόνου τραυμάτισε τη φωτογραφία και το σχίσιμό της έσβησε ένα κομμάτι από την σχολική τάξη.

Αναπόφευκτη η αναζήτηση και η δυσκολία της αναγνώρισης των προσώπων. «Εδώ είναι ο παππούς μου, εκεί μάλλον η γιαγιά μου, εκεί ο τάδε, εκεί ο δείνα…»

Άραγε, ποιος ήταν ο φωτογράφος που υπηρέτησε αυτή την ομορφιά με την τέχνη του; Ποιος τράβηξε και έβγαλε αυτές τις φωτογραφίες και απαθανάτισε, όσο καλύτερα μπορούσε, αυτό το μεγαλείο;

Κοιτάζοντάς τες, θαρρείς πως θα γίνει κάτι μαγικό και θα πας πάλι πίσω, σ’ εκείνη την αξιοζήλευτη εποχή της αυτάρκειας και του «Μάθε παιδί μου γράμματα, να ΄χεις καλά γεράματα»!

Αλλά, εκείνο που έχει σημασία, είναι πως, αυτές οι παλιές σχολικές φωτογραφίες, πέραν των άλλων, κρύβουν μέσα τους και μια ανάμνηση χαραγμένη, ένα γέλιο, έναν αναστεναγμό, ένα δάκρυ, μια ελπίδα.

Άραγε, υπάρχει η δυνατότητα να κρατήσεις το χρόνο μέσα στα χέρια σου και αυτός να μη φύγει ποτέ;

Κι αν αυτό δεν γίνεται, μήπως υπάρχει η δυνατότητα μιας ενδόμυχης συνομιλίας, με τα εικονιζόμενα πρόσωπα, σ’ αυτό το παιχνίδι της μνήμης;

Μια συνομιλία που μπορεί να μας δείξει τον τρόπο για το μοιραίο «πέρασμα»...
Εκεί όπου περπάτησαν εκείνοι...
Εκεί όπου ζούμε σήμερα εμείς...
Εκεί όπου θα τρέχουν αύριο οι νεότεροι...

Απεβίωσε ο Στέφανος Ν. Κουφοχρήστος

Απεβίωσε την Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014 ο συγχωριανός μας, Στέφανος Κουφοχρήστος, του Νικολάου και της Ευαγγελίας, σε ηλικία 88 ετών.

Ο Στέφανος Κουφοχρήστος γεννήθηκε το 1926 στο Βαλτινό. Παντρεύτηκε με την Ελένη το γένος Ηλ. Καραθανάση και απόκτησαν δύο παιδιά. Την Ευαγγελία και την Μηλιά.

Αναμνήσεις από το στρατό

Είμαι φαντάρος και πονώ, μα τι μπορώ να κάνω;

Με τα στιχάκια προσπαθώ τον πόνο μου να γιάνω.

Οι παρακάτω φωτογραφίες, οι οποίες αποτελούν ενθύμια στρατού και ταυτόχρονα αναμνηστικά επιστολόγραφα, απεικονίζουν στρατιώτες του περασμένου αιώνα, από το Βαλτινό, που υπηρετούσαν τη θητεία τους στον ελληνικό στρατό.

Πρόκειται για κλασικές αναμνηστικές φωτογραφίες φαντάρων που τραβήχτηκαν στα κέντρα εκπαιδεύσεως όταν υπηρετούσαν τη στρατιωτική τους θητεία.

Τότε που στήνονταν μπροστά στο φωτογραφικό φακό με υπερηφάνεια και καμάρι, γεμάτοι νιάτα και λεβεντιά και απαθανάτιζαν ένα κομμάτι από την ζωή τους.

Οι καρδιές, μέσα στις οποίες κλείνονταν τα πορτρέτα των φωτογραφιζόμενων μαζί με τα διακοσμημένα φόντα, τα ονόματα των στρατοπέδων, τις νοηματικές φράσεις και τα χαρακτηριστικά στιχάκια, αποτελούσαν το πιο ενδεδειγμένο είδος αναμνηστικής, στρατιωτικής φωτογραφίας, είτε αυτή ήταν αποτέλεσμα σκηνογραφημένης διαδικασίας του φωτογράφου, είτε ήταν αποτέλεσμα φωτοσυρραφής (φωτομοντάζ με τις ζωγραφισμένες καρδιές, τα στιχάκια και τα διάφορα άλλα διακοσμητικά σχέδια).

Οι φωτογράφοι στην προσπάθειά τους για καλύτερα αποτελέσματα προσπαθούσαν να εξωραΐσουν τα θέματά τους και πολλές φορές, με διάφορες μεθόδους που χρησιμοποιούσαν όπως, φωτογραφικές τεχνικές, τρικ, ζωγραφική, φωτομοντάζ κλπ. παρότι η αλλοτρίωση της πραγματικότητας ήταν εμφανής, το αποτέλεσμα των φωτογραφιών ήταν εντυπωσιακό, και σε πολλές περιπτώσεις αυτές οι καρτ - ποστάλ θεωρούνταν έργα τέχνης. 

ΕΚΛΟΓΕΣ στον Εκπολιτιστικό Σύλλογο Βαλτινού

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Το Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014 και ώρα 5: 30 μ.μ. στην αίθουσα του Δημοτικού Σχολείου Βαλτινού θα πραγματοποιηθεί η γενική συνέλευση και οι εκλογές του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Βαλτινού, για την ανάδειξη του νέου Διοικητικού Συμβουλίου.

Καλούνται όλα τα μέλη του συλλόγου να προσέλθουν για την διεξαγωγή των αρχαιρεσιών. 

Το Δ.Σ. του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Βαλτινού

Συγχαρητήρια και έπαινοι για τον συγχωριανό μας, Αστυνομικό Υποδιευθυντή κ. Στέλιο Μπιλιάλη

Τα δημόσια εύσημα, τα συγχαρητήρια και τους επαίνους για την προσφορά και την άψογη συνεργασία τους, απέδωσε η Ένωση Εξωτερικής Φρουράς Κ.Κ. Τρικάλων, στον συγχωριανό μας, Αστυνομικό Υποδιευθυντή κ. Στέλιο Μπιλιάλη.

Συγκεκριμένα τα εύσημα από το Δ.Σ της Ένωσης Εξωτερικής Φρουράς του Κ.Κ Τρικάλων έχουν ως εξής:

"Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Εξωτερικής Φρουράς του Κ.Κ Τρικάλων, αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει δημόσια εκ μέρους των υπαλλήλων της Εξωτερικής Φρούρησης, τον Αστυνομικό Υποδιευθυντή κ. ΜΠΙΛΙΑΛΗ ΣΤΥΛΙΑΝΟ, απερχόμενο διοικητή της Εξωτερικής Φρουράς Τρικάλων, για την άψογη συνεργασία με το προσωπικό, του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης και της Ομοσπονδίας των Πρωτοβάθμιων Σωματείων (ΠΟΥΕΦ).
Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για όλα, την εκπαίδευση, την άριστη οργάνωση και την προσωπική αφοσίωση και συνεισφορά στα έργα ενίσχυσης των μέτρων ασφαλείας στο Κ.Κ Τρικάλων εξωτερικά, μετά τα πρωτόγνωρα και απανωτά χτυπήματα που δέχτηκε την περασμένη χρονιά.

ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟΝ Α/Ύ κ. ΜΠΙΛΙΑΛΗ ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΣΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ.

ΜΕ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΗ

ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ:  ΒΑΣΤΑΡΟΥΧΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ   

O ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΥΛΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ"

Το ακορντεόν - Οργανοπαίχτες του Βαλτινού

Το ακορντεόν είναι ένα μουσικό όργανο πνευστό με πλήκτρα και φυσούνα.
Έχει κι αυτό τον ίδιο μηχανισμό με το αρμόνιο, με τη διαφορά ότι είναι φορητό.

Το ακορντεόν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο στη λαϊκή και παραδοσιακή μουσική της χώρας μας. Συνοδεύει κυρίως λαϊκές, ρεμπέτικες και δημοτικές ορχήστρες.

Στο Βαλτινό υπήρξαν τέσσερις βιρτουόζοι του ακορντεόν, οι οποίοι ασχολήθηκαν επαγγελματικά σε δημοτικές ορχήστρες, με το όργανο αυτό.
Πρόκειται για τον Βασίλειο Βότσιο, τον Ηλία Μαντέλα, τον Λάμπρο Σταυρέκα και τον Γιώργο Καλαμπάκα.

Αυτοδίδακτοι παραδοσιακοί μουσικοί, κατάφεραν να εξασκηθούν και να μάθουν τα μυστικά του οργάνου φτάνοντας έτσι, σε πολύ καλό επίπεδο δεξιοτεχνίας.

Έπαιζαν κυρίως, σε γάμους, πανηγύρια, αλλά και σε διάφορα κέντρα διασκέδασης.

Η μοναδικότητα του οργάνου, με τις συγχορδίες που σχηματίζονται από ένα μόνο κουμπί, έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργεί ένα ευρύ μουσικό ρεπερτόριο για την εκμάθηση του οργάνου.

Οι οργανοπαίκτες λοιπόν, φορούσαν τους ιμάντες, αγκάλιαζαν το ακορντεόν και πότε όρθιοι, πότε καθιστοί άρχιζαν να ξεδιπλώνουν τη μουσική τους.

Με το δεξί τους χέρι έπαιζαν τη μελωδία και με το αριστερό τους χέρι τη συνοδεία καθώς ανοιγόκλειναν τη φυσούνα.

Ποιος δεν θυμάται το γλυκό και τόσο γνώριμο ήχο αυτού του οργάνου.

Ποιος δεν θυμάται εκείνους, τους παλιούς παραδοσιακούς οργανοπαίκτες που στα χέρια τους, το ακορντεόν δημιουργούσε αριστουργήματα!

Τι υπέροχες μελωδίες, και τι όμορφα τραγούδια που ακούγονταν με τη συνοδεία αυτού του γλυκύτατου οργάνου!

Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο, που το ακορντεόν αγαπήθηκε και ενσωματώθηκε στη λαϊκή και παραδοσιακή μουσική πολλών λαών.

Ο Παντελής ο βοτανολόγος (Ντοπιολαλιά)

Αφηγήσεις, εξιστορήσεις, καταθέσεις βιωμάτων από ανθρώπους που διατηρούν το γλωσσικό μας ιδίωμα ατόφιο, όπως ακριβώς το παρέλαβαν από τους προγόνους μας.

Την παρακάτω αφήγηση μας έκανε ο Παντελής Φλώρος, την οποία παρουσιάζουμε ατόφια, χωρίς να αλλάξουμε ή να διορθώσουμε κάτι, διατηρώντας έτσι την ιδιωματική προφορά και την αυθεντικότητα της γλώσσας του τόπου μας.

Λοιπόν, κάτσε να σι που. Ιγώ ξέρω πολλά, κι είμι κι βοτανολόγος.

Έχου ένα βιβλίου, όποιος δεν μπορεί να κάνει παιδιά, μπορεί να φταίει ο ένας, μπορεί να φταίει ο άλλος…, λοιπόν, λέει, τι θεραπεία να κάντς.

Είναι το βιβλίο των βοτάνων, των φαρμάκων και γενικώς τα πάντα. Δεν μαζώνω ιγώ τα βότανα, ιγώ λέου τον άλλον άμα θέλει. Τι πρόβλημα έχεις; Θα πάρ΄ς αυτό. Τσ’ δίνω κι κάνα βότανο, έτσι, δεν θέλω παράδες. 

Άμα μη πεις τώρα κάνα πρόβλημα, θα σι πω, άμα το ξέρω ή θα κοιτάξω στο βιβλίου.

Τα φάρμακα είναι πικρά, άμα δεν είναι πικρά τα φάρμακα δεν κάνουν χρήση, με τίποτα.

Ά, εχτές ήρθε μια γ’ναίκα εδώ με τον άντρα τς, κι ανέφερα ιγώ, «έχω βότανα» λέου, «να φεύγουν οι ζάρες». Λέει αυτήν, «Α! θέλω κι εγώ». «Ε, εσύ δεν έχς ζάρες, λέου, λίγες έχεις. Έδωσα λέου μια συνταγή σε μια γυναίκα προχτές, να κάνει θεραπεία, να φύγουν οι ζάρες, απ’ έχει πολλές εδώ κι καθάρσι». «Α! πέσε με κι εμένα» λέει, «α μι γράψς μια συνταγή».

«Θα σι δώσου το βιβλίου να τη γράψ'ς μαναχιά σ’ λέου, γιατί ιγώ αυτήν την γυναίκα απ’ έγραψα, έκανα μια ώρα να τη γράψω».

Πήγε την έγραψε. Είχε πολλές ζάρες αυτήν. Αλλά οι ζάρες απ’ την ταλαιπωρία είναι κι άμα δεν τρως γάλα. Γιατί το γάλα φκιάνει επιδερμίδα να ξέρ’ς. Ιγώ τρώου γάλα πρωί – βράδυ τριψάνα. Δεν έχου ζάρες εγώ. Είμαι 86 χρονών. Τρώου γάλα και τώρα μι φέρνει εμένα, ένας εδώ, δυο μπουκάλια. Έχει γίδες αυτός κι μι φέρνει δυο μπουκάλια κάπου-κάπου. Είνι νοστιμότερο, καλύτερο το γίδινο. Το πρόβειο έχει περισσότερες βιταμίνες. Κατάλαβες; Κι είναι κι φτεινό φαί, το γάλα, θα πάρ’ς ένα κιλό γάλα, έχει ένα ευρώ.

Ξέρ’ς, ιγώ έκανα κι υπάλληλος. Το 1946, πήγα υπάλληλος σ’ έναν έμπορα στου Μουζάκι, έξι χρόνια έκατσα εκεί.

Ήταν έμπορας γερός αυτός. Γενικό εμπόριο: Λάδια, κασμήρια, ντρίγκια, τα πάντα, λαγιά μάζωνε, αλπές… 
Κι δεν μι πλήρωνε εμένα καθώς πήγα, ούτε ασφαλισμένο με είχε. Δεν μι πλήρωνε για να μάθω την τέχνη, τη δλειά. 
Είμαν φτουχό παιδί, δεν είχα τίποτα ιγώ. Ούτε σπίτι είχα, ούτε καλύβι. Ο πατέρας μ’ πέθανε 37 χρονών, αλλά τα κατάφερα. 
Όχι την τέχνη μόνο έμαθα, αλλά έμαθα κι γράμματα κι αν’ξα αυτό το μαγαζί ιδώ.

Ιγώ γράφω καλύτερα από έναν που είναι του Λυκείου.

Καθαρά πράματα. Χα! Χα! Χα!

Τα «καλά κρασιά!!!» του Βαλτινού

Στο Βαλτινό υπάρχουν αρκετοί που διαθέτουν κτήματα και καλλιεργούν αμπέλια, για την εξασφάλιση του ντόπιου αγνού κρασιού και του τσίπουρό τους.

Αμπέλια που περιέχουν κλήματα με διάφορες ποικιλίες σταφυλιών, που σε συνδυασμό τους, δίνουν εξαιρετικό, ντόπιο, και ποιοτικό κρασί.

Ο Σεπτέμβρης είναι ο μήνας (τρυγητής) που ωριμάζουν τα σταφύλια και αποκτούν χρώμα και γλυκύτητα.

Η ώρα της ωρίμασης και του τρύγου του σταφυλιού έχουν φτάσει, όταν οι ρώγες αποκτήσουν το επιθυμητό χρώμα και άρωμα, καθώς και την κατάλληλη αναλογία σακχάρων και οξέων.

Έτσι, άνθρωποι κάθε ηλικίας, ο Θανάσης, ο Στέλιος, ο Θωμάς… συμμετέχουν σε αυτήν την ευχάριστη διαδικασία, του τρύγου με γέλια, χαρές και τραγούδια.

Οι δουλειές όλες μοιρασμένες. Άλλοι κόβουν τα σταφύλια, άλλοι με τα τελάρα και τα κοφίνια κουβαλάνε τα σταφύλια και άλλοι προετοιμάζουν την διαδικασία για το πάτημα των σταφυλιών και την παραγωγή του μούστου.

Κατά την διαδικασία του τρύγου τα σταφύλια συλλέγονται προσεκτικά, με τα χέρια (όπως γίνεται σχεδόν παντού στην Ελλάδα) τοποθετούνται μέσα σε κλούβες και μεταφέρονται, το συντομότερο δυνατόν, στον χώρο όπου θα γίνει η οινοποίησή τους, για να διασφαλισθεί η ποιότητα του κρασιού που θα παραχθεί.

Με ηλεκτροκίνητο πλέον μηχάνημα συνθλίβονται τα σταφύλια και προκύπτει ο μούστος.

Εκεί που συνθλίβονται τα σταφύλια για να βγει ο περίφημος λαμπερός χυμός, θα βρεθεί και λίγος χρόνος για να φτάσει στα ποτήρια τους ώστε να «τσουγκρίσουν» και να πιούν εις υγείαν!  

Η εμποροπανήγυρη των Τρικάλων 2014

Η ετήσια εμποροπανήγυρη των Τρικάλων, είναι ένας θεσμός που αποτελεί μια ολόκληρη ιστορία για την πόλη και τον νομό των Τρικάλων.

Η σπουδαιότητα και η σημασία της υπήρξε ανέκαθεν σημαντική για την εμπορική κίνηση της περιοχής καθώς έμποροι, βιομήχανοι, βιοτέχνες και διάφοροι άλλοι επαγγελματίες, αλλά και οι παραγωγοί για μια εβδομάδα βρίσκονταν σε διαρκή κίνηση συναλλαγών, αναζωογονώντας έτσι την οικονομία της πόλης των Τρικάλων.

Μπορεί να έχει χάσει την αίγλη των παλαιότερων εποχών, μπορεί ακόμα να πραγματοποιείται εν μέσο έντονης οικονομικής κρίσης όμως παραμένει σημαντικό γεγονός και αποτελεί σημείο αναφοράς για τους Τρικαλινούς.

Σήμερα 2014, η ετήσια εμποροπανήγυρη Τρικάλων, συνεχίζει να είναι μία από τις πιο πετυχημένες και καθιερωμένες εμπορικές δραστηριότητες της πόλης, που προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο. 

Το ξακουστό Τρικαλινό παζάρι άρχισε να λειτουργεί από 14 Σεπτεμβρίου και θα διαρκέσει μέχρι και τις 21 του μηνός, σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο, στον συνοικισμό Καρυές, φιλοξενώντας περισσότερες από 500 παράγκες μικροπωλητών και επαγγελματιών εστίασης, καθώς και τις ψυχαγωγικές δραστηριότητες του λούνα παρκ. Καθ’ όλη τη διάρκεια του παζαριού χιλιάδες κόσμου περνάνε από εκεί για να γευτούν και να νιώσουν την… γεύση και την αίσθηση που αφήνει αυτή η εκδήλωση για χρόνια τώρα…

Οι κάτοχοι των παραγκών δεν ανησυχούν για την οικονομική κρίση ισχυριζόμενοι πως οι τιμές τους «τσακίζουν την οικονομική κρίση», όσο ανησυχούν για τις καιρικές συνθήκες, ευελπιστώντας πως θα έχουν για «σύμμαχο» τους τον καιρό».

Το ζωοπάζαρο Τρικάλων.

Ξεκίνησε επίσημα, στην πόλη των Τρικάλων, το 1883 και έκτοτε καθιερώθηκε και πραγματοποιείται ανελλιπώς μέχρι και σήμερα.

Πρόκειται για το Τρικαλινό ζωοπάζαρο που πραγματοποιείται παράλληλα με την εμποροπανήγυρη και που φέτος έγινε το διήμερο 13 και 14 Σεπτεμβρίου 2014, στο Ριζαριό, δίπλα από την περιφερειακή οδό.

Θεωρείται από τα καλύτερα και μεγαλύτερα ζωοπάζαρα στην Ελλάδα, σύμφωνα με τους ίδιους τους έμπορους και τους αγοραστές, που καταφθάνουν από διάφορα μέρη της Ελλάδας και το εξωτερικό για αγοροπωλησίες ζώων, κυρίως  αλόγων, γαϊδουριών και μουλαριών, διαφόρων φυλών, που χρησιμοποιούνται για διάφορες δουλειές ή και για κατοικίδια.

Εκεί, μέσα σε έναν χώρο γεμάτο από φορτηγά αυτοκίνητα, θα δεις ζωέμπορους να εκθέτουν τα ζώα τους, αγοραστές να ελέγχουν και να διαπραγματεύονται την αγορά ζώων, καβαλάρηδες να επιδεικνύουν τα προσόντα και τις ικανότητες των αλόγων, με επιδέξιες σούζες, με καλπασμό και βηματισμό (α)ραβάνι ή γιοργαλίδικο τρέξιμο. Εκεί θα δεις και τις παράγκες με τα διάφορα γεωργοκτηνοτροφικά εργαλεία και αξεσουάρ των ζώων να συνθέτουν την εικόνα και την ατμόσφαιρα του ζωοπάζαρου.

Παλιότερα, το ζωοπάζαρο τελούνταν στον ίδιο χώρο με την εμποροπανήγυρη και τα ζώα που πουλιούνταν και αγοράζονταν εκεί, ήταν πάρα πολλά, όπως άλογα, μουλάρια, γαϊδούρια, αγελάδες, γουρούνια, πρόβατα, κατσίκια κ.α. 

Ο γάμος του Σταύρου Μπούζιου & της Νατάσας Δ. Ψαρρά

Παντρεύτηκαν το Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2014, ο Σταύρος Μπούζιος με την συγχωριανή μας Νατάσα Δημ. Ψαρρά, στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Βαλτινού.

Ο γάμος τους έγινε μέσα σε ευχάριστο και χαρούμενο κλίμα, ανάμεσα σε συγγενείς, γνωστούς και φίλους. Την επισφράγιση των δεσμών του νέου ζευγαριού έκανε ο κουμπάρος  Ζωηράκης Κοσκερίδης.

Η εφημερίδα μας εύχεται στο νέο ζευγάρι «Βίον ανθόσπαρτον»! 

Φοβηθήκαμε…

Φοβηθήκαμε μη χάσουμε μισθούς κι επιδόματα κι έγινε ο μισθός μας επίδομα.

Φοβηθήκαμε μη χάσουμε μεροκάματα από τις απεργίες και χάσαμε τις δουλειές μας.

Φοβηθήκαμε τους μετανάστες και γίνανε μετανάστες τα παιδιά μας.

Φοβηθήκαμε μη και χρεοκοπήσουν οι τράπεζες κι αυτές μας παίρνουν τώρα τα σπίτια.

Φοβηθήκαμε μη χάσουμε τις καταθέσεις μας και μείναμε ταπί.

Φοβηθήκαμε μη χάσουμε τις επιδοτήσεις και μας παίρνουν τα χωράφια.

Φοβηθήκαμε μη χάσουμε τις συντάξεις και δεν έχουμε να πάρουμε ούτε για τα φάρμακά μας.

Φοβηθήκαμε το δελτίο στα καύσιμα και μείναμε χωρίς θέρμανση και παραδώσαμε μαζικά τις πινακίδες των αυτοκινήτων.

Φοβηθήκαμε τη φτώχεια και την εξαθλίωση και κόσμος τρέφεται από τα συσσίτια και τα σκουπίδια.

Φοβηθήκαμε μη καταρρεύσουν τα ασφαλιστικά ταμεία και μέσω του P.S.I. φάγανε όλα τα αποθεματικά τους.

Φοβηθήκαμε μη τυχόν και επηρεαστεί η αγορά από τις διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας και γεμίσαμε λουκέτα σε όλη την Ελλάδα.

Φοβηθήκαμε τη ζωή μας χωρίς ευρώ κι ευρώ στην τσέπη μας δεν έχουμε.

Φοβηθήκαμε μήπως πεθάνουμε εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυξήθηκε για πρώτη φορά η βρεφική και παιδική θνησιμότητα, ενώ μειώθηκε το προσδόκιμο επιβίωσης.

Φοβηθήκαμε να ονειρευτούμε τη ζωή μας καλύτερη κι έγινε η πραγματικότητά μας εφιάλτης.

Αν μπορείς κοίταξε τον φόβο κατάματα και ο φόβος θα φοβηθεί και θα φύγει. 

Νίκος Καζαντζάκης

Επιχρωματισμένες φωτογραφίες του αρραβώνα

Παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες, όμορφα πορτραίτα αρραβωνιασμένων ζευγαριών από το Βαλτινό, που επιχρωματίστηκαν στις «Γραφικές Τέχνες» Δ. Τσιγάρα και αναδείχθηκαν σε μια άλλη εικαστική άποψη.

Επιχρωματισμένες φωτογραφίες, που αποτελούν μια συλλογή εικόνων από αρραβωνιασμένα ζευγάρια του Βαλτινού στις δεκαετίες του 1960 -1970.

Κομψοί και όμορφοι νέοι και νέες, στήθηκαν μπροστά στο φακό, απαθανατίζοντας την ευτυχισμένη στιγμή της ζωής τους, του αρραβώνα, που αποτελούσε τον προθάλαμο του γάμου.

Τότε που οι νέοι συνήθως γνωρίζονταν με τον αρραβώνα, παντρεύονταν και ζούσαν για μια ολόκληρη ζωή μαζί.

Τότε που ο αρραβώνας είχε σκοπό την πνευματική γνωριμία του ζευγαριού.

Τότε που γίνονταν τα προικοσύμφωνα, δηλαδή καθοριζόταν η προίκα που θα έπαιρνε ο γαμπρός από τη νύφη. Αφού συμφωνούσαν σε όλα και έδιναν υπόσχεση αρραβώνα καθόριζαν έπειτα την ημερομηνία του γάμου.

Πυροβολήθηκε σκύλος στο Βαλτινό

Σε αγροτικό δρόμο του Βαλτινού εντοπίστηκε να περιφέρεται σκυλάκι αβοήθητο και μέσα στα αίματα, με εκτεταμένα τραύματα.
Αμέσως, με πρωτοβουλία κατοίκων της περιοχής και σε συνεννόηση με τον Φιλοζωικό Σύλλογο Τρικάλων «Ο Άργος», μεταφέρθηκε με αγροτικό όχημα σε ιδιωτικό κτηνιατρείο στα Τρίκαλα, όπου διαπιστώθηκε ότι το σκυλί «φέρει τραύματα στην αριστερή πλευρά του προσώπου καθώς και στο μπροστινό αριστερό πόδι από όπλο».
Από την εξέταση του άτυχου τετράποδου, η κτηνίατρος διαπίστωσε πως «ο τραυματισμός έγινε αρκετές μέρες πριν διότι το ζώο ήταν αφυδατωμένο και αδύνατο».
Η κτηνίατρος φρόντισε ώστε να γίνει ο καθαρισμός και η περιποίηση των τραυμάτων του ζώου ενώ επιπλέον του χορηγούνται ενέσιμα παυσίπονα και αντιβιοτικά λόγω του τραύματος στο στόμα.
Τα μέλη του Φιλοζωικού Συλλόγου Τρικάλων που βρίσκονται από την πρώτη στιγμή δίπλα στο άτυχο ζώο του έδωσαν το όνομα «Λάρι» και ευελπιστούνε να αποκατασταθεί το ταχύτερο η υγεία του, ενώ παράλληλα απευθύνουν έκκληση για οικονομική στήριξη ώστε να καλυφθεί το κόστος νοσηλείας που ανέρχεται στα 300 ευρώ.
Ο αριθμός Λογαριασμού στην Τράπεζα Πειραιώς είναι 5611-070568-311 , ΙΒΑΝ GR52 0172 6110 0056 1107 0568 311 , SWIFT-BIC PIRBGRAA
Επιπλέον, αναμένεται από τον φιλοζωικό Σύλλογο «Ο Άργος» να υποβληθεί μήνυση κατά αγνώστων, στο Αστυνομικό Τμήμα Περιφέρειας Τρικάλων, διότι όπως καταγγέλλεται «δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει ανάλογο περιστατικό στην περιοχή».

Πηγή: trikalanews.gr 

Το λεξικό του μάγκα Πέτρος Κυριακός (1932) Στοίχοι, Π. Μάθεσης

- Κεσάτια μωρέ βλάμη κι άμα δεν έχει δουλειά, δεν έχει αλισβερίσι.
-Τι θα πει αλισβερίσι;
-Καλαμπαλίκι μωρ αδερφέ.
-Μας φώτισες!
-Ε, άμα δεν αντίζεσαι τα σέα και τα μέα, γίνου λαγός και πούλευε.
-Μα τι γλώσσα είναι αυτή;
-Αυτή αδερφέ μου είναι το ησπεράλντο, το λεξικό του μάγκα.
Κι από ενθάδε κι εμπρός όλη η Ελλάδα θα ξηγιέται μ αυτό το βιολί.
Και τώρα δώσε βάση για να φωτιστείς, να μη μείνεις στραβός:

Τις κυράδες λέω γοργόνες, και τους φίλους νταβατζήδες
Τα κορίτσα λέω τρυγόνες, τα μαστούρια τσαμπουκαλήδες
Το μηδέν το λέω τρίχες και το δάνειο λέω τράκα
Το εννόησες, λέω, μπήκες και τους τικιτάνγκ Mαρίκες
Ξέρω κι άλλα, αλλά στρι και κόβω ρόδα και σας κάνω τη κορόιδα.

Σπλάχνο λέω τη γκόμενά μου και τη μάνα μου γριά μου
Το παρλάν λέω oμιλώντα, το παλτό Επαμεινώντα
Λέω τον πλούτο μπερεκέτι και την πιάτσα λέω κουρμπέτι
Το απών το λέω ερήμη, τ ακακαΐδι καρντερίμι
Ξέρω κι άλλα αλλά δεν τα σκάω μύτη και πουλεύω σαν σπουργίτι.

Οι δυο γιατροί. Τα μοιρολόγια του τόπου μας

Ένα παραδοσιακό μοιρολόγι του τόπου μας, με τίτλο «Οι δυο γιατροί», τραγουδά, με την υπέροχη φωνή της, η συγχωριανή μας κ. Ντίνα Βότσιου - Ανδρέου.
Η θλιβερή υπόθεση του τραγουδιού περιγράφεται με τα συγκλονιστικά λόγια, που αναφέρονται στον ετοιμοθάνατο, όπου μάταια αναζητεί τη γιατρειά του. 

Οι δυο γιατροί

Βλέπεις εκείνο το βουνό
που φαίνεται από πέρα,
εκεί σπουδάζουν δυο γιατροί,
δυο νέα παλικάρια.

Ο ένας σπουδάζει για την καρδιά
κι ό άλλος για το κεφάλι.

Σύρτε παιδιά μ΄ και φέρτε τους
να ανοίξουν τα χαρτιά τους,
μήπως και βρουν το γιατρικό,
πριν πέσω και πεθάνω.

Ο γάμος του Θεοδόση Αραπάκη & της Ζωΐτσας Θ. Σταμούλη

Παντρεύτηκαν το Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2014, ο Θεοδόσης Αραπάκης με την συγχωριανή μας Ζωΐτσα Θ. Σταμούλη στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Βαλτινού.

Ο γάμος τους έγινε μέσα σε ευχάριστο και χαρούμενο κλίμα, ανάμεσα σε συγγενείς, γνωστούς και φίλους. Την επισφράγιση των δεσμών του νέου ζευγαριού έκαναν οι κουμπάροι  Ηλίας και Όλγα Κραψίτη.

Η εφημερίδα μας εύχεται στο νέο ζευγάρι «Βίον ανθόσπαρτον»!