Η ιστορία του δικτύου ύδρευσης του Βαλτινού

Ο υδροφόρος ορίζοντας της περιοχής του Βαλτινού ήταν και εξακολουθεί να είναι αρκετά πλούσιος και καλύπτει ικανοποιητικά τις ανάγκες ύδρευσης των κατοίκων.
Πριν την δεκαετία του ΄70 οι ανάγκες ύδρευσης καλύπτονταν από ιδιόκτητες χειραντλίες τις λεγόμενες τουλούμπες και τα αυτόματα αρτεσιανά, κοινοτικά ή ιδιωτικά.

Το 1978 άρχισε η κατασκευή του δικτύου ύδρευσης του Βαλτινού και παράλληλα οικοδομήθηκε ο πρώτος υδατόπυργος σε κοινοτική έκταση.

Στην ίδια περίπου θέση έπρεπε να γίνει και η ανάλογη υδρευτική γεώτρηση για την άντληση του νερού. 

Έτσι, τον Ιούλιο του 1979 ο Πρόεδρος της Κοινότητας Βαλτινού, Δημήτρης Καραθανάσης προκηρύσσει μειοδοτικό διαγωνισμό για την ανόρυξη υδρευτικής γεώτρησης προϋπολογισμού 800.000 δραχμών. Παραθέτουμε την περίληψη της διακήρυξης η οποία δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΕΡΕΥΝΑ» της 22^ης Ιουλίου 1979.

Το έργο δημοπρατήθηκε, η γεώτρηση έγινε με επιτυχία και το νερό που βρέθηκε είχε άριστα ποιοτικά χαρακτηριστικά.

Δυο χρόνια αργότερα, και συγκεκριμένα τον Ιούλιο του 1981, ο Πρόεδρος της Κοινότητας Βαλτινού, Δημήτρης Καραθανάσης προκηρύσσει νέο μειοδοτικό διαγωνισμό για την προμήθεια και εγκατάσταση ενός αντλητικού συγκροτήματος, προϋπολογισμού 700.000 δραχμών. Παραθέτουμε την περίληψη της διακήρυξης η οποία δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ» της 31^ης Ιουλίου 1981.

Δυστυχώς όμως, ο διαγωνισμός υπήρξε άγονος και έτσι ένα χρόνο αργότερα δηλαδή τον Ιούλιο του 1982 ο Πρόεδρος της Κοινότητας Βαλτινού Δημήτρης Καραθανάσης προκηρύσσει και πάλι επαναληπτικό μειοδοτικό διαγωνισμό για την προμήθεια και εγκατάσταση ενός αντλητικού συγκροτήματος, προϋπολογισμού 700.000 δραχμών. Παραθέτουμε την περίληψη και αυτής της διακήρυξης η οποία δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΤΡΙΚΑΛΙΝΑ ΝΕΑ» της 28^ης Ιουλίου 1982.

Αυτή τη φορά ο διαγωνισμός καρποφόρησε και έτσι το έργο ολοκληρώθηκε.

Ο σύγχρονος όμως τρόπος ζωής καθώς και η δόμηση των νέων κατοικιών κατέστησαν τον υδατόπυργο ανεπαρκή και υπαγόρευσαν την κατασκευή σύγχρονου δικτύου ύδρευσης το οποίο θα μπορούσε να ανταπεξέλθει σε αυτές τις ανάγκες. 

Έτσι το 1994 άρχισε η κατασκευή του δεύτερου υδατόπυργου, ο οποίος είναι σε μέγεθος και ύψος μεγαλύτερος του πρώτου και καλύπτει εξολοκλήρου τις ανάγκες των κατοίκων του Βαλτινού.

Με την σύσταση του Δήμου Καλλιδένδρου και την ενοποίηση των κοινοτήτων που τον απαρτίζανε, εκτός από τις διάφορες επεκτάσεις του δικτύου, κατασκευάστηκε και ένα πρωτοποριακό έργο ύδρευσης, «η ενοποίηση δικτύων ύδρευσης των Δ.Δ.» και έτσι συνδέθηκαν μεταξύ τους, με αγωγούς όλα τα Δημοτικά Διαμερίσματα. 

Ο σκοπός αυτού του έργου εμπεριέχει ως δυνατότητα την εφεδρική παροχή νερού από το ένα δίκτυο στο άλλο, σε περίπτωση ανάγκης.

Η διαχείριση του δικτύου γινόταν από την κοινότητα Βαλτινού, στην συνέχεια από τον Δήμο Καλλιδένδρου, ενώ σήμερα γίνεται από τον Δήμο Τρικκαίων.

Τέλος να αναφέρουμε ότι η άντληση του νερού, στο Βαλτινό, γίνεται από την γεώτρηση και το νερό αφού χλωριωθεί, με αυτόματο χλωριοτή, συγκεντρώνεται στην δεξαμενή του υδατόπυργου. Από εκεί γίνεται η διανομή στους κατοίκους με το δίκτυο διανομής, το οποίο έχει έκταση 12.000 μ. 
Συμφωνα με χημικές αναλύσεις το νερό της περιοχής θεωρείται από τα καλύτερα. 

Ο Δήμος Τρικκαίων, δια μέσω της Δ.Ε.Υ.Α.Τ., προβαίνει σε συστηματικούς ελέγχους της ποιότητας των υδάτων του δικτύου ύδρευσης και οι έλεγχοι αυτοί πραγματοποιούνται σε εργαστήριο ανάλυσης νερού, σε συνεργαζόμενα πανεπιστημιακά ή ιδιωτικά διαπιστευμένα εργαστήρια και εναρμονίζονται με τη νομοθεσία που αφορά στο νερό ανθρώπινης κατανάλωσης (Υγειονομική Διάταξη κοινής υπουργικής απόφασης Υ2/2600/2001 «Ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης».